အချိန်တစ်ခုကြာတဲ့အထိတိုင်အောင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ညိုယူချင်းခံရသလို့ အကြည့်ချင်းဖလှယ်နေကြမိသည်။ကောင်ငယ်လေးရဲ့ မျက်လုံးတွေက ကြယ်တစ်လုံးနဲ့သိပ်တူလွန်းတယ် တစ်ဖိတ်ဖိတ် တောက်ပနေသည်။ ကြက်သွေရောင် သမ်းနေသည့် နှုတ်ခမ်းပါးလေးများက နှုမ်းပါဟု လက်ယှက်ခေါ်နေသည့် ပမာခံစားရသည့်မို့ မျက်နှာကို နီးသထက်ပိုနီးအောင်ကြိုးစားမိသည်။ မျက်နှာပြင်အထက် ကျီစယ်နေသည့် အသံရှုသံ ခပ်နွေးနွေးနဲ့ အတူ အေးစက်နေတဲ့ နှုမ်းခမ်းအထိတွေ့ က ပြုစားနေသည့်အတိုင်ပင် အရက်အရသာရောနေမို့ ပိုပြီးရင်ပိုလိုချင်လာမိသည်။
ဖိကပ်ထားသည့်ဆိုယုံ အနမ်းတစ်ပွင့်က အခုချိန်ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသည့်ပမာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနမ်းတွေအဖြစ်ကူးပြောင်းလာသည်။ရေဆာနေသည့်လူတစ်ယောက်လို့ နှုတ်ခမ်းများအားအပေါ်တစ်လှည့်အောက်တစ်လှည်စီ အချိန်အတော့ကြာတဲအထိစားသုံးနေမိသည် ရင်ဘက်ကိုလက်နဲ့လာပုတ်မှ အနမ်းတစ်ပွင့်ခြြွေပီး လွတ်ပေးလိုက်ပြီး ကျော်ရှင်းနေသည့် လည်တိုင်ပေါ် marking ရာတွေ ပေးနေမိသည်။
ကောင်ငယ်လေးဆီကထွက်လာတဲ့ ညီးညူသံလေးတွေက မြူဇ္ဇူမောင် အောက်ကဖွားဖက်တော် ညီငယ်လေး အားမာန်အပြည့်နဲ့ နိုးထလာဖို့အထောက်အကုပြုနေသည်။မြူဇ္ဇူမောင် ဒီထက်ပိုပြီးလိုချင်လာသည် ခန္ဓာကိုယ် တစ်လျှောက်ပူတက်လာသည့်မို့ အချိန်မဆွဲပဲ လျင်မြန်စွာ အဝတ်စားတွေဆွတ်ချွတ်ပြီး ရင်ဘက်တစ်လျှောက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းအနမ်းတွေအတူ ချယ်ရီသီးလေးကို ဆော့ကစားနေခဲ့သည် ထိုနောက် ဖြူဖွေနေသည် ပေါင်တံကြားက ဖွားဖက်တော်ကို အပေါ်အောက်တစ်လှည်စီနဲ့ ဆော့ကစားပေးနေသည်။သာယာမှုကြောင့်လရောင်ဆီမှာ ညီးသံခပ်ယဲယဲလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"အ...အ့...အင့်"
"ခံစားလို့ကောင်းတယ် မလား မောင်ဒီထက်ကောင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်" ပြောပြီးသည့်နှင့် နီရဲနေသည် တွင်းလေးထဲကို လက်တစ်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်သည်။
"အ့ ဟေ့လူဘာလုပ်တာလဲ နာတယ်ဗျ ထုတ်ပေး အူဝါးးးးးး"
"ငိုနဲ့နော် တိတ်တိတ် မောင် မနာအောင်လုပ်ပေးမယ်"
chapter_3 (Unicode+zawgyi)🚨🚨
Mulai dari awal
