Don't Let Me Go

chapter ONE

Chapter 1

“sorry! Sorry ! wag mo kong iwan please”

“I will promise na hindi kita iiwan kailan man”

“talaga??”

“oo , kaya magpapakabait ka sakin ha!”

          Nagising nalang ako na tumutulo ung luha ko .

It was the day before my wedding , I don’t know why pero , lahat ng ala-ala ng kahapon bumabalik sa aking isipan ngayon , ngayon na handa na akong maging masaya ulit , ngayong napatawad ko na ang sarili ko sa mga pagkakamaling ginawa ko noon . pero bakit ganito , bakit ang bigat ng pakiramdam ko siguro dahil hanggang ngayon hindi ko pa sya nakakausap  at napupuntahan , it was 10 yrs  ago nung nangyari ang lahat ng hindi ko inaasahan. Na nagbago sakin . nagpabago ng pagkatao ko

***flashback***

“bata bakit ka naiyak ?” lumapit sakin ang isang bata na hindi ko kakilala ,he sat beside me then binigyan nya ako ng handkerchief .

“sige lang iiyak mo lang yan. Ganyan talaga ang buhay natin eh !”  hindi ko alam kung matatawa ako sa sinabi nya dahil parang sya ang kuya ko pag nagsasalita

“bakit ka napangiti?” tanong nya sakin kasi naman , parang hindi sya bata na katulad ko.

“kasi parang hindi ka bata  eh! Halos mukang kasing edad lang kita” sabi ko sa kanya

“panganay kasi ako sa amin so need ko mag matured agad para sa kapatid ko, tsaka , mas matanda ako sayo , grade 5 na ako! ,. Bakit ka nga pla umiiyak?” tanong nya sakin, habang may kinukuha sya sa bulsa nya

“ah , kasi inaaway ako ng mga clasmate ko ,kasi may iba daw pamilya ung dady ko , hindi naman totoo un kasi mahal ako ng daddy ko” sabay iyak ko ulit sa kanya.

“shhhhh! Tahan na !  tahan  na eto oh chocolate, alam mo kung makikinig ka sa kanila ikaw ung matatalo ipakita mo na hindi ka apektado kasi hindi naman un totoo” sabay bukas nya ng chocolate , abot sakin “oh! Kain kana!”

Tinanggap ko ung chocolate pero pinutol ko sa gitna “hati tayo !” sabay abot ko ng chocolate ang sarap sarap nun ,

“wala ka bang klase , tara ihahatid na kita! “ sabi nya sakin sabay higit sa kamay ko !

“ayoko pa! dito nalang muna ko hanggang sa mag uwian!” sabi ko sa kanya then umupo ulit sya sa tabi ko , nandito kami sa may puno medyo malayo layo sa building A

“sige sasamahan kita ! kawawa ka naman” sabi nya sakin then kinuha nya ung bag nya at pumwesto sa harapan ko at  nagsulat ng hindi ko alam kung ano

“anong sinusulat mo?” tanong ko sa kanya

“wala , assignment lang namin” sabi nya then hindi ko na sya pinakaelaman kasi di ko naman sya kaclose eh ! nakatulog nalang ako sa may puno  tas ginising nga ko nung 3pm na.

“Nicole! Gising na uwian na!” gising nya sakin

Kinuskusot ko ung mata ko , at nagtataka pano nya nalaman ang name ko hindi naman ako nagpapakilala

“pano mo nalaman name ko?” tanong ko sa kanya

“ahahaha , syempre may I.D ka eh !, ako nga pala si john elison S. Rodrigo” sabay shake hands sakin.

“ah okay , my name is Nicole anne marie D. Fuentes , thanks ha!” sabi ko sa kanya habang inaayos ko ung gamit ko.

“ah haha haba ng name mo , NAM nalang tawag ko sayo ha! Sakin eli or john nalang ,”