my boss's baby

tension

~Emma's POV~

KINAKABAHAN si Emma habang nasa byahe. Hindi kasi niya alam kong saan sila pupunta eh parang kanina pa sila sa bumabiyahe pero di parin cla nakakarating sa destinasyon nila.

“Sigurado kabang nasa Pilipinas pa tayo? Kasi kanina pa tayo bumabiyahe pero parang di man lang natin marating-rating yung pupuntahan natin. Hindi kaya naligaw na tayo?” tensyon na tensyon na talaga kasi siya eh.

“Relax, malapit na tayo atsaka nasa Pilipinas pa tayo. Di kita kikidnapin. Pakasalan mo muna ako bago tayo magsasama.” nakangising sagot nito.

Napatingin naman ako sa sinabi nito. Pakasalan daw...? Hello di pa nga siya nagpo-propose kasal agad tyaka hindi ako easy to get noh. Hmp!

“Alam mo kung anu-ano na ang sinasabi mo, gutom lang yan kaya kung saan man ayong party pupunta eh magpakabusog-busog ka, ok?” pagsusungit ko sa kanya.

Hindi siya sumagot pero parang narinig ko siyang kinausap sarili niya ng, “Talaga. Magpapakabusog ako sa iyo.” at dahil hindi naman ako sigurado sa narinig ko ay nagbingi-biningihan na rin ako.

Walang kaming imikan pagkatapos noon pero minsan sumusulyap-sulyap ako sa kanya kaya naman grabe yung tindi ng pagkahiya ko ng magkasalubong yung mga mata namin narinig ko panga siyang nagpipigil ng tawa.

Jusko naman grabe na tong kahihiyan ang nangyayari sa akin. Nahuli kaya niya akong tumitingin sa kanya.Aaaaaahhhhhhhh!!!!!

Sa sobrang pag-iisip ko di ko na napansin na tumigil na pala kami kaya naman laking gulat ko ng biglang bumukas yung pintuan sa tabi ko at may kamay na nakalahad sa harap ko.

“Lets go?” aya niya.

Sa sobrang speechless ko eh tumango nalang ako. WOW! Gentledog siya ngayon. Ano kaya nakain nito at nang maipakain ko sa kanya araw-araw para di na niya ako binubully sa opisina. Heheheh!

Inabot ko yung kamay ko sa kanya at doon ko lang napansin yung paligid namin. Nasa beach kami tapos meron isang cabin akong nakikita pero di ko sia masyadong makita kasi medyo malayo tapos madilim pa. Ano to brown out? At bakit parang walang katao-tao akala ko ba function pupuntahan namin. Tanong ko sa sarili ko.

“Bakit parang wala atang tao? Akala ko ba may party?” tanong ko.

“Sino ba may sabi sayong may party ang sabi ko may pupuntahan tayo. Basta ako bahala sa iyo. Just trust me, ok?”

huminga nalang ako ng malalim at napatango. Maglalakad na sana ako papuntang cabin ngbigla niya akong hilahin.

“Bakit?”

Ngumiti lang ito tas may inilabas nito at pulang hanky. Tinignan ko siya ng patanong kaya nagsalita ito. “Props.”

Kahit naguguluhan ako eh hinayaan ko nalang siya ng piringan niya ako. Grabe may blindfold pa siyang nalalaman mas lalo atang akong natetensyon. Help me po!

At dahil wala naman akong makita eh hinayaan ko nalang siyang gumabay sa akin. Pero asar na asar siya pano ba naman kasi lumulubog sa buhangin yung sapatos niya. Hello! Naka-heels po ako. Naman! Sa sobrang inis niya dito eh pinalo niya ito sa balikat.“Ano bang drama to ha? at nakakainis ka naman bakit mo pa ako pinag-heels kung sa buhangin mo rin naman pala ako palalakarin. Grabe ka mangtrip ha. Ano ba ang kasalan ko sa iyo ng pinagti-tripan mo ako ng ganito.”

Imbis na sumagot at napatili nalang ako ng biglang umangat ang mga paa ko sa buhangin. Binuhat na pala niya ako. At dahil kinakabahan na talaga ako ay napakapit nalang ako sa kanya. “Wag mo akong ilalaglag ha? Kundi mmultuhin kita sa gabi.”

I heard him chuckle. “You're so crazy do you know that? I wont drop you and if ever I do I'll still catch you. And its okay if you haunt me every night you'll be the ghost I willingly oblige to see every time.” he whispered near in my right ear. I was so nervous and flattered that I just hug him close to me and I can even smell his I scent--- the most wonderful scent that I will never ever forget. I was so busy smelling him that I didn't notice when he let me stand on my own. Then suddenly he was standing behind me and took off my blindfold. I didn't know what to expect... but definitely didn't expect this...