The Assassin Servant (Under Immac Printing Publishing House)

Kabanata 12

"Blare, umalis na tayo dito." Bakit parang ang dali lang akong kausapin ni dad?.

Inalis ko ang kamay nya sa 'kin

"Dad!" sunod sunod ang pagbuhos ng luha ko.

Nagulat sya ng makita akong umiiyak.

"Blare, halika na!" Pag-aaya ni Venezio pero hindi ko sya pinansin.

"Dad, bakit ang dali sa inyong pumatay ng isang tao?-"

"Blare, pumasok ka n-" pinutol ko sya.

"Dad, hindi ba kayo naaawa sa mga taong pinapatay nyo." Ibroke my voice.

Bakit kailangan pang pumatay ng isang tao.

"Ginagawa ko 'to para protektahan ka, Blare. Ayokong saktan-"

"Sino ba ang gumagawa nyan, dad? Di 'ba ikaw? Walang papatay sa 'kin kung Normal lang ang lahat, kayo ang gumagawa ng lahat, kayo ang nagpapahamak sa 'kin, dad." Galit na galit ako

Hindi sya nagsalita. Gusto ko lang marealized nya ang lahat.

Tuwing lalabas ako palagi na lang ako napapahamak.

Nagagawa ko naman lahat dati pero ngayon hindi na, palagi na lang may nakabantay sa 'kin.

Hindi nila masaktan si Dad kaya ako ang target nila.

Gusto kong mabuhay ng normal lang. Hindi kailangan ng mga tao sa paligid ko.

"Blare!" Hahawakan nya sana ang kamay ko ng mabilis akong umalis.

"Xaiver, what happend?" tanong nya kay dad. Tumakbo si mom papalapit sa 'min.

Agad syang lumapit sa 'kin at niyakap ako. Hinaplos nya ang likod ko para patahanin ako

"Stop crying, honey! you're safe now," bulong nya.

Umalis ako sa pagkayap kay Mom.

"Mamaya na lang po," ani ko at mabilis umalis.

Pumasok ako ng kwarto ko at mabilis nag lock ng pinto. Wala akong gustong kausapin ngayon.

Nakakainis silang lahat.

I didn't enjoy my teenage life.

Kaya  palagi akong tumakas dahil hindi ko nagagawang pumunta kahit saan ng walang nakabantay.

Palaging kumukuha si Dad ng body guard ko para tingnan ang mga tao sa paligid ko.

Pagod na ako sa ganitong klaseng buhay. Nabibili ko nga lahat pero iyong saya hindi ko mahanap.

"Blare!" rinig kong tawag ni mom galing sa labas.

Hindi ako nagsalita. Nagtaklob ako ng malaking kumot.

Ilan sandali pa narinig ko na ang yapak nya papasok sa kwarto ko.

Ginamit na naman nya ang susi para makapasok.

Ramdam ko ang pag upo nya sa kama, hindi ko pa rin inaalis ang kumot ko

"Blare, sana maintindihan mo kung bakit ginagawa sa 'yo ng dad mo 'to," mahinang sabi nya.

Naiintindihan ko naman lahat. Gusto nya akong protektahan sa mga kalaban nya.

Ang ayoko lang mangyari ang pumatay pa sila ng tao para lang protektahan ako, halos hindi ko na mabilang kung ilan tao na ang na patay ni dad dahil lang sa 'kin.

"Kausapin mo kami kapag handa kanang harapin kami. Magpapadala ako ng pagkain upang makakain ka," ani nya.

Nang wala na sya inalis ko na ang kumot ko. Umupo ako at sinandal ag sarili sa headboard ng kama