SS1:កូនបំណុលម៉ាហ្វៀ(ចប់)

22+23+24

(ភាគ២៣)
     ឡានទំនើបពណ៌ខ្មៅក្រឹបបីគ្រឿងបានចតបន្តកន្ទុយគ្នានៅច្រកចូលកម្មវិធីជប់លៀងរបស់រដ្ឋមន្រ្តីដែលជាបុគ្គលមានមុខមាត់ក្នុងសង្គមអាមេរិចបានប្រារព្ធឡើងនៅសាលធំមួយនៅកោះហាវៃដែលមានការចូលរួចពីសំណាក់អ្នកមានអំណាចជាច្រើនមកពីគ្រប់ទិសទីរួមទាំងថេយ៉ុងផងដែរជាភ្ញៀវសំខាន់ក្នុងកម្មវិធីព្រោះថាគេមិនងាយនឹងចូលរួមកម្មវិធីធំៗណាមួយឡើយបើមិនផ្ដល់ប្រយោជន៍ដល់គេនោះ។
ក្រាក!>បន្ទាប់ពីឡានបានឈប់ហើយកូនចៅរបស់ថេយ៉ុងក៏បានបើកទ្វាឲ្យរួចជាស្រេច ឯថេយ៉ុងក៏ចុះមកព្រមទាំងហុចដៃម្ខាងឲ្យរ៉ូសកាន់
"ឆាប់ឡើងមកកុំខ្លាចអី" ឃើញរ៉ូសស្ទាក់ស្ទើរគេក៏តឿននាងដែលធ្វើឲ្យរ៉ូសត្រូវយកដៃដ៏ត្រជាស្រឹបរស់នាងទៅកាន់ដៃរបស់ថេយ៉ុងមុននឹងចេញទៅ
ក្រឹបៗៗៗ!ឆ្វាយៗៗ>គ្រាន់តែរ៉ូសចេញមកភ្លាមអ្នការសែតដែលបានមកចូលរួមនោះនាំគ្នាផ្ដិចយករូបភាពដ៏កម្រនេះសម្រាប់ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃស្អែកហើយអ្នកគ្រប់គ្នានៅនាងនោះនាំគ្នាស្ងើចសរសើររ៉ូសមិនដាច់ពីមាត់ព្រោះថាសម្រស់នាងស្រស់ស្អាតជាតារាម៉ូដែលទៀតវាពិជាសាកសមនឹងថេយ៉ុងសូម្បីតែសម្លៀកបំពាកក៏ពាក់ជាគូដែរដែលធ្វើឲ្យពួកគេមើលទៅលេចធ្លោជាងគេក្នុងកម្មវិធីនេះ។
"រ៉ូសមិនអីទេមែនទេ"ថេយ៉ុងពេលដែលរ៉ូសក្ដោបដៃគេណែនខ្លាំងបែបនេះគេក៏ឱនមកសួរនាង
"អត់ទេគ្រាន់តែចាំងភ្នែក" រ៉ូសក៏ប្រាប់ទៅថេយ៉ុងតាមអ្វីដែលជាក់ស្ដែងព្រោះថាភ្លើងដែលចេញពីកាមេរ៉ានោះចាំងភ្នែកនាងស្ទើរខ្វាក់ទៅហើយ
"ចឹងឆាប់ចូលក្នុងទៅ" ថាហើយថេយ៉ុងក៏កាន់ដៃរ៉ូសជាប់រួចក៏ដើរចូលទៅក្នុងកម្មវិធីដោយមានថាឈិៈនិងកូនចៅរបស់គេផ្សេងៗទៀតតាមគេពីចម្ងាយ
"សួរស្ដីលោកថេយ៉ុង" ពេលថេយ៉ុងចូលមកក្នុងភ្លាមម្ចាស់កម្មវិធីដែលមានឈ្មោះរ៉ូប៊ីតក៏ចូលមករាក់ទាក់ភ្លាមព្រោះថាចាភ្ញៀវពិសេស
"បាទ!សួរស្ដីលោករ៉ូសប៊ីត" ថេយ៉ុងពោលព្រមទាំងយកដៃម្ខាងដែលទំនេរទៅចាប់ដៃរបស់រ៉ូប៊ឺត
"អ៎រហើយចុះនារីម្នាក់នេះជា-"
"ជាអនាគតភរិយារបស់ខ្ញុំឈ្មោះរ៉ូស" រ៉ូប៊ឺតដែលឃើញរ៉ូសនៅឈរជិតថេយ៉ុងគេក៏សួរហើយថេយ៉ុងក៏បានប្រាប់ទៅវិញទាំងធម្មតាតែរ៉ូសអត់បានធម្មតាជាមួយទេនៅសុខៗមកដើរប្រាប់គេថាជាអនាគតភរិយានៅទីសាធារណបែបនេះបានយ៉ាងមិច
"ចូលរួមអបអរអ្នកតាំងពីរផងរៀការពេលណាកុំភ្លេចប្រាប់ខ្ញុំផង"
"កុំបារម្មណ៍អីលោកខ្ញុំមិនភ្លេចទេ"
"ចឹងខ្ញុំសុំទៅមើលភ្ញៀវខាងនោះបន្តិចណា" រ៉ូប៊ឺតក៏បានសុំខ្លួនទៅទទួលភ្ញៀវដែលទើបមកដល់ថ្មីៗ។
បន្ទាប់ពីរ៉ូប៊ឺចេញទៅបាត់ក៏មានអ្នកជំនួញដែលផ្សេងៗទៀតដែលបានឃើញថេយ៉ុងហើយក៏បានចូលមករាក់ទាក់និយាយជាមួយព្រោះពួកគេចង់ជួបចង់និយាយជាមួយថេយ៉ុងជាអ្នកជំនួញជោគជ័យវ័យក្មេងនេះយូរមកហើយ
     រ៉ូសពេលដែលឃើញថេយ៉ុងកំពុងនិយាយការងារបែបនេះនាងស្ដាប់មិនយល់ទេក៏ចង់លែងដៃពីថេយ៉ុងរួចទៅដើរមើលម្ដុំៗនេះសិនតែថាថេយ៉ុងគេមិនព្រមព្រលែងដៃនាងទេព្រោះគេខ្លាចនាងវង្វេងបាត់ទៅច្បាស់ជាយ៉ាប់ហើយណាមួយនាងមិនដែលស្គាល់ទឹកដីនេះផង
"ខ្ញុំសុំពេលបន្តិច" ថេយ៉ុងនិយាយទៅកាន់អ្នកជំនួញទាំងនោះមុននឹងទាញដៃរ៉ូសចេញពីហ្វូងមនុស្សសិន
"ចង់ទៅណាមែនទេ" ថេយ៉ុងក៏សួរទៅរ៉ូសព្រមទាំងច្របាច់ដៃដែលត្រជាក់របស់នាងតិចៗ
"អត់ទេខ្ញុំគ្រាន់តែឈឺក្បាលបន្តិច"
"ឈឺក្បាល?" ថេយ៉ុងពេលដែលដឹងថារ៉ូសឈឺក្បាលគេក៏យកដៃទាំងពីររបស់គេទៅឈ្លីនៅសៀតផ្កានាងតិចៗទាំងនៅមុខមនុស្សរាប់រយនាក់
"គ្រាន់បើទេ" ថេយ៉ុងក៏សួរទៅរ៉ូសម្ដងទៀតពេលដែលគេឈ្លីក្បាលនាងបានមួយសន្ទុះ
"ធូរខ្លះហើយ" រ៉ូសឆ្លើយទៅថេយ៉ុងវិញទាំងទឹកមុចនៅក្រៀមៗនៅឡើយ
"ចឹងទៅសណ្ឋាគារវិញទៅ"
"មិនអីទេលោកនិយាយការងារទៀតចុះ"
"ការងារវាមិនសំខាន់ដល់នាងទេរ៉ូស-តោះទៅវិញ" ថេយ៉ុងគេមិនេះមិនមកដើម្បីការងារអីទេតែគេចង់មកដើម្បីចង់បង្ហាញថានារីម្នាក់នេះជារបស់គេហើយហាមអ្នកណាមករវល់ឬចង់ប៉ះពាល់ឲ្យសោះ។
"អូយ!រ៉ូស"ពេលដែលរ៉ូសដើរបានបន្តិចនាងក៏ងងឹតមុខចង់ដួលតែក៏បានថេយ៉ុងជួយទប់ទាន់ឃើញសភាពនាងមិនស្រួលចឹងហើយថេយ៉ុងលើកបីនាងដើរទៅឡានដែលវាជាឱកាសល្អសម្រាប់អ្នកការសែតដែលផ្ដិតយករូបភាពសម្រាប់ចុះការសែតទំព័រមុខនៅព្រឹកស្អែកនេះ។
"នៅចង់វិលមុខទៀតដែរទេ"ពេលចូលមកដល់ក្នុងឡានថេយ៉ុងក៏សួរទៅរ៉ូសបញ្ជាក់ហើយរ៉ូសងក់ក្បាលតែទឹកមុខនាងបង្ហាញមកយ៉ាងច្បាស់ថានាងមិនមែនមិនអីនោះទេ
"ថាឈិៈទៅមន្ទីពេទ្យទៅ" គេប្រាប់ទៅថាឈិៈដែលកំពុងបើកឡាន
"ទៅធ្វើអីខ្ញុំមានកើតអ្វីឯណា"
"កុំចចេសណារ៉ូសត្រូវឲ្យពេទ្យពិនិត្យឲ្យច្បាស់"
-មន្ទីពេទ្យ
      "សាច់ញាតិសូមចាំនៅក្រៅ" ពេលមកដល់មន្ទីពេទ្យរ៉ូសត្រូវបានក្រុមគ្រូពេទ្យឲ្យចូលទៅក្នុងបន្ទប់ព្យាបាលធម្មតាថេយ៉ុងក៏ចង់ចូលទៅដែរតែគិលានុប្បយិការក៏បានមកឃាត់មុននឹងទ្វារបន្ទប់ត្រូវបានបិទ
"ចៅហ្វាយកុំបារម្មណ៍អីអ្នកនាងរ៉ូសមិនកើតអ្វីធ្ងន់ធ្ងរទេ" ថាឈិៈដែលឃើញថេយ៉ុងច្រាសច្រាលគេក៏មកនិយាយឲ្យងេយ៉ុងស្ងប់អារម្មណ៍
"ត្រូវហើយរ៉ូសមានកើតអីឯណានាងគ្រាន់តែវិលមុខធម្មតាៗទេ" នេះតើគេកើតស្អីនាងគ្រាន់តែវិលមុខអាចមកពីអាការៈចាញ់កូមក៏ថាបានដែរមិចក៏ធ្វើមើលតែនាងកើតអីធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងអ៊ីចឹងបនេហែលមកពីគេខ្វាយខ្វល់ពីនាងជ្រុលពេកហើយ។