SS1:កូនបំណុលម៉ាហ្វៀ(ចប់)

22+23+24

ទីង!តុបៗ>សម្លឹងជន្ដើរយន្តបានបន្លឺឡើងមុននឹងទ្វាបានបើកហើយកាយដ៏ស្រលូនស្រឡៅរបស់រ៉ូសក៏បានដើរសំដៅទៅថេយ៉ុងដោយសារតែសម្លេងស្បែកជើងកែងទង្គិចជាមួយឥដ្ឋនោះធ្វើឲ្យថេយ៉ុងត្រូវងាកមកឃើញរ៉ូសដែលដើរមកពីចម្ងាយដោយគ្រងឈុតពណ៌សបែកទឹកដោះគោដៃពីរធ្នាប់ហើយជាប្រភេទកធ្លាក់ទើបធ្វើឲ្យពេលដែលស្លៀកទៅបញ្ចេញគល់ទ្រូងតិចៗមិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹងទេនៅមានអាឆែកខាងក្រោមស្ទើរដល់គល់ភ្លៅទៀតដែលធ្វើឲ្យថេយ៉ុងត្រូវប្រញ៉ាប់ដើរទៅរករ៉ូសភ្លាមៗ
"រ៉ូសនាងស្លៀករ៉ូបស្អីមកហ្នឹងមិនឃើញថាសមនឹងនាងត្រង់ណាទេ" ថេយ៉ុងក៏ដោះអាវធំរបស់គេមកគ្របស្មារបស់រ៉ូសមុននឹងនិយាយឲ្យនាងខ្លាំង គេអ្នករើសឈុតឲ្យក៏ពិតមែនតែថាគេឃើញវាវែងល្អណាស់តែមិននឹងស្មានថាមានអាម៉ូតឆែកស្អីនឹងទេឃើញហើយចង់តែទៅកម្ទេចហាងនោះចោលទេ
"ថេ!ក្រែងលោកជាអ្នកឲ្យខ្ញុំស្លៀកមិនចឹង-"រ៉ូសនិយាយខ្សាវៗទៅថេយ៉ុងវិញទាំងមិនហ៊ានមើលមុខគេ
"កុំតម៉ាត់ឆាប់ប្ដូរចេញ-ហើយពួកនាងទាំងពីរហាមទៅណាឲ្យសោះ" ថេយ៉ុងនិយាយជាមួយជាមួយរ៉ូសព្រមទាំងយកដៃម្ខាងក្រសោបស្មារបស់នាងដើម្បីនាំនាងទៅប្ដូឈុតដោយផ្ទាល់តែក៏មិនភ្លេចងាកមកនិយាយជាមួយអ្នកតុបតែងខ្លួនឲ្យរ៉ូសទាំងពីរនាក់នោះរួចក៏សម្លឹងមើលនៅជុំវិញនោះថាមានមនុស្សឬអត់តែក៏សំណាងល្អដែលពេលនេះជាពេលល្ងាចគេនាំគ្នាទៅលេងសមុទ្រអស់បើមិនចឹងទេគេច្បាស់ជាបោកក្បាលឲ្យស្លាប់ជាមិនខានឡើយ ។
 
"ឆាប់ទៅប្ដូរ៉ូបផ្សេងទៅខ្ញុំចាំនៅទីនេះ" បន្ទាប់ពីបានមកដល់បន្ទប់ហើយថេយ៉ុងក៏ឲ្យរ៉ូសទៅប្ដូរសម្លៀកបំពាក់ចេញហើយគេក៏មកអង្គុយចាំនាងនៅលើសាឡុងទាំងចិញ្ចើមជ្រួញចូលគ្នា
" ចា៎!ចឹងលោកចាំខ្ញុំបន្តិច" រ៉ូសមុននឹងទៅក៏មិនភ្លេចប្រាប់ថយ៉ុងដែរ
ក្រិប!"អាយ!ថេយ៉ុងមនុស្សចង្រៃម្ដងក៏ឲ្យស្លៀកម្ដងក៏ឲ្យដូរចេញរាល់ថ្ងៃគេយកស្អីមកគិតយកខួរមនុស្សឬក៏ខួរស្វាមកគិតគួរឲ្យស្អប់បំផុតលោកខួរស្វាអឺយ" ពេលដែលរ៉ូសចូលមកដល់បន្ទប់ផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់នាងក៏ស្រែកឡើងមកតែថានាងស្រែកតិចៗទេដើម្បីកុំឲ្យថេយ៉ុងឮមុននឹងនិយាយប្រយោគក្ដៅក្រហាយចេញមកដែលបានទ្រាំមិនហ៊ានបញ្ចេញមកមុននេះ
"អួយ!" រ៉ូសនាងមានអារម្មណ៍ថាមានអ្នកណានៅពីក្រោទើបនាងងាកទៅក៏ឃើញថាថេយ៉ុងកំពុងឈរផ្អែកខ្លួននៅមាត់ទ្វាដែលធ្វើឲ្យរ៉ូសត្រូវភ្ញាក់បន្តិចព្រមទាំងញញឹមមិនសូវសមដាក់គេ
"លោក-អឺ-ខ្ញុំថាឲ្យស្វាដែលនៅជិតផ្ទះខ្ញុំទេនៅសុខៗខ្ញុំក៏នឹងឃើញវាឡើងមក-អឺវាគួរឲ្យស្អប់ណាស់" ថេយ៉ុងគេមិនបាននិយាយអ្វីផងរ៉ូសនេះខំរៀបរាប់ប្រាប់គេដោយខ្លួនឯង
"ស្វាណាដែលហ៊ានរំខានចិត្តនាងឲ្យខ្ញុំទៅសម្លាប់វាចោលដែរទេ" ថេយ៉ុងក៏ចាក់បណ្ដោយតាមរ៉ូស
"វាឡានបុកស្លាប់បាត់ហើយមិនបាច់លោកសម្លាប់វានាំតែហត់ទេ"
"បានហើយ!មានអ្វីឲ្យខ្ញុំជួយទេ" ថេយ៉ុងក៏មិនចង់ខ្វល់នឹងអ្វីដែលរ៉ូសនិយាយក៏មិនចង់វែងឆ្ងាយគេចូលមកគ្រាន់តែមកមើលថានាងមានអ្វីឲ្យគេជួយឬអត់តែថាចៃដន្យក៏មកឮនាងជេរគេល្មមទើបឈរស្ដាប់ឲ្យចប់ទៅមានអីនាងក៏ជេរពិរោះដែរតើទើបគេមិនប្រកាន់ពាក្យខួរស្វា ពាក្យនេះក៏ល្អម្យ៉ាងដែរព្រោះស្វាទាំងឆ្លាតរហ័សរហួនថែមទាំងសង្ហាទៀតផង។
"អត់មានទេលោកទៅចាំខាងក្រៅសិនទៅបន្តិចទៀតខ្ញុំរួចហើយ" រ៉ូសនិយាយចប់ហើយថេយ៉ុងក៏ដើរចេញទៅក្រៅវិញព្រោះមិនចង់រំខាននាងទេឲ្យនាងផ្លាស់ប្ដូរសម្លៀកបំពាក់តាមសម្រួល
"បិះហើយនាងរ៉ូស"ពេលថេយ៉ុងចេញទៅបាត់រ៉ូសក៏ដកដង្ហើមធូរទ្រូងចេញមកព្រោះគិតថាថេយ៉ុងមិនបានឮអ្វីដែលនាងនិយាយទើបមិនរករឿងនាងបែបនេះ។
"លោក!ខ្ញុំរួចហើយ" មួយស្របក់ក្រោយមករ៉ូសក៏ចេញមកវិញជាមួយរ៉ូបថ្មីដែលមានពណ៌ទឹកប៊ិចដិតខ្លីត្រឹមជង្គង់ដៃសំយេសស្មាបន្តិចតែមិនបញ្ចេញពេកទេ
ដែលស៊ីជាមួយខោវអាវថេយ៉ុងដែលមានពណ៌មានពណ៌ទឹកប៊ិចដិតដែរតែគ្រាន់តែវាដិតជាងនាងបន្តិច។      ថេយ៉ុងបន្ទាប់ពីឃើញរ៉ូសចេញមកជាមួយឈុតថ្មីគេក៏ងើបឡើងពេញកម្ពស់ដើរមករកនាងហើយក៏ពិនិត្យមើលរ៉ូបនោះក្រែងមានឆែកត្រង់កន្លែងណាទៀតនឹងបានប្ដូរចេញវិញតែក៏ឃើញថាវាមិនអីទេ
"គ្រាន់បើបន្តិច" និយាយហើយថេយ៉ុងក៌លូកដៃទៅឱបចង្កេះរ៉ូសមុននឹងបណ្ដើរនាងចេញទៅ។