Son Muhafız {Muhafızlar Serisi } Düzenleniyor

23. Bölüm : Kaos'un Başlangıcı Part 1

Dudaklarımı dişledim ve " Hayır ." diye fısıldadım. Ben gittikten sonra diyarın bu denli sorun yaşaması cidden üzülmeme sebep olmuştu ama biraz düşününce hak ettiklerini düşündüm.

" Artık yaşıyorsun ve diyara döndüğümüzde her şeyi düzeltirsin."

Yutkundum.

Başımı hayır anlamında salladığımda kaşlarını çattı ve yaslandığı ağaçtan doğruldu.

" Amaris ?!"

" Geri döndüğümde bir savaşın ortasında olacağım ve babam ateş elementini daha iyi kullanabilmem için burda kalmamı istiyor ."

" Sana bende öğretebilirim Amaris ."

" Hem benimle ilgilenip hem de nasıl strateji düşüneceksin ?"

" Sen bana yük olmazsın ."

Gözlerimi kırpıştırdım ama babam kesin bir dille burda kalmamı söylemişti . Bir kere ondan habersiz nasıl cehennemden çıkardım .

" Konu bu değil babam burda kalmamı istiyor nedenini bilmiyorum ama bir bildiği vardır mutlaka."

" Cehennemin Kralına mı güveneceksin Amaris ?"

" O benim babam !" diye yükseldim .

" Seni sadece çıkarları için kullanıyor ." Benim aksime sakin çıkan sesiyle konuşmuştu .

" Babam hakkında böyle düşünmen senin sorunun Dean !"

" Üzülen sen olacaksın ve ben bunu istemiyorum ."

Ayağa kalkıp tam önünde dikildim.

" Pardon buna sen hangi sıfatla karar veriyorsun ?!"

Yüzüme bakakalmıştı . Ama ben gayet haklı bir soru sormuştum Dean benim için ne idi ?

" Sadece uyardım Amaris , ne yapmak istiyorsan yap ."

Soğuk ifadeyle sarf ettiği sözlerden sonra karşımdan çekilmiş kapıya doğru yürümeye başlamıştı . Yumruk yaptığım ellerimi daha da sıktım.

Onu buraya çağırırken iyi olduğumu görsün istemiştim . Ne zaman döneceğimi bilmediği ve onu ne zaman göreceğimi bilmediğim için son günümüzü güzelce geçiririz sanmıştım.

Belki çocukluk anılarımızdan konuşurduk belki de en sevdiğimiz ya da sevmediğimiz şeylerden ama hepsi benim kafamda kurduğum hayallerden ibaretti.

🔥💧🔥

Dean gittikten sonra odama geçip banyo yapmıştım ve pijama bulup ona giymiştim sonrada yatak başlığına kafamı yaslayıp gözlerimi dinlendirmek suretiyle kapatmıştım.

Karnım her an açım diye sayıklarken cehennem kuralı olduğu için hem de sonsuza değin burda kalmamak için bir şey yememiştim.

" Acıkmış olmalısın."

Leroy'un sesini duymamla gözlerimi açtım ve elinde tuttuğu poşete sorgular biçimde baktım. Bakışlarımı umursamadan yatağın ucunda oturdu . Poşeti açtığında içeri yemek kokusu yayıldığında dudağımı dişledim.