အပြာစာ

ညီအစ်မနှစ်ဦး

မတင်မေအိ ပြောလိုက်တဲ့ဘိုဘိုဆိုတာကို စဉ်းစားမိပြီး ခြံပြန်ကူးလိုက်သည်။ အုတ်ခုံပေါ်ကနေ တက်ကြည့်တော့ မတင်မေအိကို  ကုတင်ပေါ်မှာလှဲပြီး အောကားထပ်ကြည့်ရင်း စောက်စိကို လက်နဲ့ပွတ်နေတာ ထပ်တွေ့သည်။ သူမှန်တံခါးကို ခေါက်ကြည့်လိုက် သည်။ တင်မေအိ ခေါင့်းနောက်ပြန်မော့ကြည့်ပြီး ထမီးပြင်ဝတ်ကာထလာသည်။ “ရှုး”  ဆိုပြကာ ပြူတင်းပေါက်တံခါး လာဖွင့် ပေးသည်။ ဘိုဘိုလည်း အိုကေပြီမို့ ပြူတင်းပေါက်ကို ကျော်ဝင်လိုက်သည်။ အထဲရောက်ရောက်ခြင်း တင်မေအိက ဘိုဘိုကိုဖက် ကာ ကစ်ဆင်ဆွဲတော့သည်။ တင်မေအိလျာက ဘိုဘိုလျာတွေကို ကလိပြီးစုပ်သည်။ တောင်နေတဲ့ လီးကိုကိုင်ကာ သူ့ပေါင်ကြားကို  ပွတ်နေသည်။ ညီးသံကတော့ တိုးတိုးလေးဘဲ ထွက်နေသည်။ တင်မေအိထိန်းပြီး ညီးနေတာဖြစ်သည်။  “မောင်လေးရယ်– မမ   တမ်းတနေတာ–ဆန္ဒပြည့်သွားပြီ”လို့ပြောသည်။ ပြီးကုတင်စောင်းမှာလှဲပြီး ထမီကို ရင်ဘတ်အထိ လှန်တင်ပေးသည်။ ဘိုဘို စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲပြီး ဘာဂျာဆွဲပစ်လိုက်သည်။ ပထမတော့တွန့်သွားပြီး နောက်ပိုင်း ဖင်ကြီးက လေထဲမြောက်မြောက်  တက်လာတော့သည်။ သူအသံမထွက်အောင် လက်ကို ကိုက်ကာထားတဲ့ပုံက အရမ်းကောင်းနေပုံရသည်။ တင်မေအိ အောကား ကြည့်ပြီး လက်နဲ့အာသာဖြေနေရာက အခုဘာဂျာအကိုင်ခံနေရပြီမို့ ကြေနပ်သွားသည်။

ဘိုဘိုက စောက်စိကိုလျာနဲ့ ထိုးထိုးပေးရင်း စောက်ဖုတ်ထဲ လက်ထိုးထဲ့ဆောင့်ပေးနေပြန်သည်။ တင်မေအိပြီးနေလို့ ဘိုဘိုခေါင်းကို  ပေါင်နှစ်ဖက်နဲ့ခွပြီး ချုပ်ထားသည်။ အူဟီး အူးဟီး နဲ့ ညီးရင်း ဗိုက်က ပူလိုက်ဖေါင်းလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တင်မေအိ ကုတင် ပေါ်ရွှေ့လိုက်ပြီး ဘိုဘိုကိုဖက်ကာ ခွထားသည်။ ဘိုဘိုက တင်မေအိအကျီကြယ်သီးတွေုဖြုတ်ပြီး နို့တွေကို စို့နေပြန်သည်။ တရွှီးရွှီး ညီးရင်း ဘိုဘိုလီးကို ဖျစ်ညှစ်နေသည်။  တင်မေအိဇတ်ကနဲ ကုန်းထပြီး ဘိုဘိုကို ပုလွေကိုင်ပေးနေပြန်သည်။ အောကားထဲက  ပုလွေကိုင်တာတွေအတိုင်း အပြည်အစုံမှုတ်ပေးတော့ ဘိုဘိုတအားကောင်းနေရသည်။ ကုတင်က တစ်ချက်ချက်အသံထွက်လို့  တင်မေအိ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းပြီး ပက်လက်လှန်ပေးထားသည်။ ဘိုဘိုကလီးကို စောက်ဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး သွင်းပေမဲ့ ခောကြီးနေလို့  ချော်ထိုးနေသည်။ တင်မေအိက စိတ်မရှည်တဲ့ပုံနဲ့ လက်နဲ့စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲပေးသည်။ အဲ့ဒီကျမှ အဆင်ပြေပြီး ချောကနဲ ဝင်သွား တော့သည်။ တင်မေအိက ဘိုဘိုကိုဖင်ထားပြီး ရွှီးရွှီးနဲ့ညီးနေသည်။