Chapter 32 - အနီရောင်လက်ကိုင်ဖုန်း

Comincia dall'inizio
                                    

အားချင်းက အံ့ဩသွားတယ်။

"ကျမလည်း မသိဘူးလေ"

အားချင်းက ချမ်းသာသူတွေနဲ့ သိပ်အဆက်အဆံ လုပ်ဖူးတာမဟုတ်ဘူး။ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ "ချမ်းသာတယ်"ဆိုတဲ့အချက်ဟာ သူမကို ရှုထောင့်တခုပဲ ပေးတယ်။ သူမနဲ့ ရှောင်းကျန့်ကြား ကွာဟချက် ဘယ်လောက်ကြီးမားတယ်ဆိုတာပဲ။ ခန့်မှန်းကြည့်ဖို့ ခက်ခဲတယ်။ ဝမ်ရိပေါ်အတွက်ကတော့ သူ နားလည်ထားတဲ့ ချမ်းသာမှုဆိုတာ ကောင်းကင်နဲ့ မြေကြီးပမာ ကွာခြားတယ်။ ဒါပေမဲ့ အရင်တုန်းကဆိုရင် သူဟာ အကြောက်အရွံ့မရှိ၊ ခေါင်းမာစွာနဲ့ ရှောင်းကျန့်ဘေး တန်းတူရပ်ချင်ခဲ့တယ်။ အခုချိန်မှာ သူ ရှောင်းကျန့်ကို ကတိပေးထားတယ်။ အရာရာကို အရင်ကထက် ပိုသင်ယူဖို့။ အဲ့တော့ ပထမဆုံး ခြေလှမ်းအနေနဲ့ သူဟာ စာဖတ်တတ်တဲ့အခွင့်အရေးကို အသုံးချလို့ သတင်းစာဖတ်ပြီး အသိဉာဏ်ပိုတိုးအောင် လုပ်တယ်။

မကြာခင်မှာပဲ တလကုန်လွန်သွားတယ်။ တချိန်တုန်းကတော့ သူတို့ဟာ လဆန်းပိုင်းအတွင်း အပန်းဖြေလို့ရမယ့် တနေရာရာ သွားဖို့နဲ့ စိန်လက်စွပ်ဆင်တူ ဝယ်ဖို့ အစီအစဉ် ချထားခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ရှောင်းကျန့်ဘက်က တိတ်ဆိတ်နေတဲ့အခါ သူ့ဘက်က ဘယ်လိုလို့ စကားစရဲတော့မှာလဲ။ သူ့ရဲ့ နေ့စဉ် လုပ်ငန်းဆောင်တာတွေအကြောင်း နေ့တိုင်း သတင်းပို့နေတုန်းပဲ။ ပြီးရင် သူ့ရဲ့ သူဌေးရှောင်းဆီက စာပို့လာမှာကို စောင့်နေတတ်တယ်။

[အားချင်းရဲ့ကိုယ်ဝန်က ၇ လ ကျော်နေပြီ။ ကလေးနာမည် ဘာပေးရမလဲဆိုပြီး ငါ့ကို လာမေးတယ်။ ငါ မသိဘူး။ မင်း ရွေးကြည့်ရော? ချစ်စနိုးနာမည်လေးတခု အရင်စဉ်းစားကြည့်။]

ဒီစာကို မပို့ရသေးခင်မှာဘဲ ဖုန်းက အားကုန်သွားတယ်။ သူ ချက်ချင်း အားသွင်းကြိုးလိုက်ရှာတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ အဆောက်အဦးအပြင်ဘက် မီးတွေ မှောင်မဲနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

အားချင်းက အိပ်မပျော်သေးတာမို့ ဘာဖြစ်တာလဲ လှမ်းမေးတယ်။

"မီးပျက်သွားတာ"

"အခုတလော ခဏခဏ ပျက်နေတယ်။ ညဘက်ဆို ပုံမှန်ပျက်ပြီ။ မနက်ကျမှ ပြန်ပြန်လာတယ်"

Cold Fire ||Completed||Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora