အပြာစာ

ရိုးမယ်ဖွဲ့

ညိုကြီးအတိတ်ကိုပြန်တွေးနေရာမှယခုရရှိထားသည့်အခွင့်အရေးကိုသတိပြန်ရလာသည်။ဧပရယ်မှာသတို့သားလောင်းနှင့်ခရီးထွက် ပြီးပြန်လာ၍မကြာမီပင်လက်ထပ်လျှင်ထပ်မည်ဖြစ်၍နောက်ဆိုလျှင်ယခုကဲ့သို့အခွင့်အရေးရချင်မှရပေတော့မည်။ ညိုကြီးဧပရယ့်ဘော်လီလေးကိုအငမ်းမရရှူရှိုက်ရင်းဧပရယ့်ပင်တီလေးကိုပုဆိုးအောက်သို့ထည့်ကာလီးတံကိုလုံအောင်ပတ်လိုက် သည်။ထို့နောက်ရှေ့တိုးနောက်ငင်စလုပ်တော့သည်။နူးညံ့လွန်းသောပင်တီအသားပျော့ပျော့လေးကညိုကြီးဧ။်လီးတံကြီးတစ်လျှောက် ကောင်းလွန်းသောအထိအတွေ့ကိုပေးစွမ်းနေသည်။ညိုကြီးဧ။်လက်ကလည်းဧပရယ့်ဘော်လီရင်ပုံခွက်ဧ။်အောက်မှဧပရယ့်နို့သီးလေး များထိနေမည့်နေရာကိုလက်မဖြင့်ပွတ်နေမိသည်။ညိုကြီးဧ။်စိတ်ထဲတွင်တော့အလှဘုရင်မ၊အိနြေ္ဒရှင်မလေးဧပရယ်အားမလှုပ်နိုင် အောင်ချုပ်၍မုဒိမ်းကျင့်နေမိသည်။

ညိုကြီးအထင်ကျွဲကောသီးတခြမ်းစာခန့်ရှိမည့်ဧပရယ့်နို့အုံတင်းတင်းအိအိကြီးနှစ်အုံကိုလည်း စိတ်ကူးဖြင့်အဓမ္မကိုင်နေမိသည်။ဧပရယ်အားဂိုထောင်ထဲရှိပစ္စည်းဖာပေါ်တွင်လေးဖက်ထောက်ချုပ်ထားပြီးနောက်မှနေ၍ဧပရယ့် ပန်းလေးထဲသို့လီးကိုစိတ်ကူးဖြင့်ထည့်နေမိသည်။ဧပရယ့်အော်သံငိုသံများကညိုကြီးကိုပိုစိတ်ကြွစေသည်။ ”အအအအားးးရှိးးးးးးထွက်ပြီဧပရယ်ဟားဟားမင်းအပျိုဘဝကိုငါရသွားပြီအအရှိးးးးးးးးး” ညိုကြီးဧပရယ့်ပင်တီလေးအားလျှင်မြန်စွာဖယ်လိုက်ပြီးသုက်ရည်များကိုဧပရယ့်ကိုယ်ထဲသို့စိတ်ကူးဖြင့်ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ ”တီတီးးးးးးးးးးးတီတီတီးးးးးးးးးး” အောက်မှပစ္စည်းသယ်ရန်စောင့်နေသောကားကစိတ်မရှည်တော့သဖြင့်ဟွန်းတီးတော့သည်။ ”လာပြီဗျို့ဒီမှာပစ္စည်းရှာနေရလို့”ညိုကြီးဧပရယ့်အဝတ်အစားများကိုအဝတ်တန်းတွင်စနစ်တကျပြန်လှမ်းသည်။ ထို့နောက်ပစ္စည်းဖာကိုထမ်းကာအောက်သို့ပြေးဆင်းလာခဲ့တော့သည်။

အချိန်၁၀နာရီခွဲခန့်ကားစီးပြီးနောက်ဧပရယ်နှင့်ကောင်းကျော်တို့နယ်မြို့လေးသို့ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။ ”အင်းလူလည်းနွမ်းချိနေပြီရေချိုးလိုက်ဦးမှ” ဟင်းဟင်းသူဧပရယ့်ကိုရည်းစားစကားစပြောတော့ကြောင်တောင်တောင်နဲ့။ စာအုပ်ကြီးကလက်ကကိုင်လာသေးတယ်။မျက်နှာကြီးကလည်းနီလို့။ဆိုင်းမဆင့်ဗုံမဆင့်ပြောချလိုက်တာလေ။ ဒါပေမယ့်ခုတော့အဲဒီကောင်ကဧပရယ်ရဲ့အချစ်ရဆုံးချစ်သူဖြစ်လာပြီလေ။သြော်….သိပ်ချစ်ရတဲ့ကိုရယ်လေ။ ကို့ပုံစံကပိန်ပိန်ပါးပါးအသားဖြူဖြူပေမယ့်ရုပ်ကတည်တည်တံ့တံ့လေးမို့ဧပရယ်နှင့်လိုက်ဖက်သည်ဟုပြောကြသည်။ ကို့အကြောင်းတွေစဉ်းစားရင်းရေပန်းအောက်တွင်ထိုင်နေမိသည်မှာအတော်ကြာသွားသည်။ ရေပန်းကိုပိတ်၍တဘက်တစ်ထည်ပတ်ကာရေချိုးခန်းထဲမှထွက်ခဲ့သည်။