Lisedeki Aşkım

Bölüm-6 Konuşmak İstemiyorum

-EKIN-

Alperen'e başımı olumlu anlamda salladıktan sonra gözyaşımı sildi .

Aa bi saniye ! Alperen ağladı mı ?? Gözümdeki yaşlardan görememişim . Ya inanmıyorum şu an . Kıpkırmızı olmuş . Hem de benim yüzümden . (Ya da Yaşar'ın)

Bu halime bende şaşırıyordum . Üzülmedim, şaşırdım ve şoktaydım . Konuşamadım ya da konuşmak istemedim bilmiyorum . Hala şoktayım . Bir şey söylemek istemiyorum kimseye .

Ben ... ben Yaşar'ı asla öyle görmedim ki . Asla ona karşı bir şey hissetmedim ve hissetmeyeceğimde . Kesinlikle ve kesinlikle eminim .

Alperen hadi gidelim dedi
Bende olur dedim .
Alperen'in yüzü hala kızarıktı . Kendimi suçluyordum şu an .
"Bana ne kadar da değer veriyordu öyle"
Ilk defa birisi bana böylesine değer veriyordu . Bende ilk defa birine bu kadar değer veriyordum . Hemde çok fazlasıyla değerliydi benim için Alperen . Bu değer ne anlamda bilmiyorum . Aklım fazlasıyla karışık bunu şu an düşünmek istemiyorum . "Hemen platoniğe bağlama Ekin!"

Elimden tutarak sınıfa götürdü beni . Yaşar kendi sırasında oturuyordu . Ona bakmak istemiyordum . Onun için çok zordu biliyorum ama beni bu hale getirmeye hakkı yoktu . Yani (bizi) bu hale getirmeye hakkı yoktu .

Hemen fizik dersi işledik ve teneffüs zili çaldı. Alperen arkamda oturuyordu zaten . Hemen kalktı ve elimden tuttu .

-Alperen: Ekin hadi dışarı çıkalım . "Seni hiç yalnız bırakmayacağım" hadi hemen dolaşalım biraz hava al . Hala kıpkırmızısın Ekin . Dayanamıyorum bu haline lütfen !

-Ekin: Alperen , bana çok değer veriyorsun . Bu kadar değerin için ne yapmış olabilirim ki

Bu cümlemin üstüne cevap vermemişti . Sessizce yürüdük bahçede .
Ders zili çaldı ve sınıfa gittik Alperen'le . Bana hala seni yalnız bırakmıcam diyordu elimi tutarak . Bende her seferinde ne diyeceğimi bilemeyip teşekkür ediyordum . Minnettardım ona .

Sınıfa girdiğimizde bütün gözler bizim uzerimizdeydi . Ne yani uygunsuz bir halde miydik ??

Yaşar: Ekin konuş benimle

Ekin: Sen bana emir veremezsin Yaşar . Beni bu hale getirmeye hakkın yoktu .

Bu sefer elimi tuttu sıkıca lütfen dedi . O anda Alperen geldi ve Yaşar'ın elini benden hemen çekti . Alperen ve Yaşar fazlasıyla gergindi .

" Yasar lütfen bırak beni . Asla seninle birlikte olmayacağım ve asla sana bir seyler hissetmeyeceğim . Sevgilinmişim gibi davranma artık . Bana emir vermeye sakın bir daha kalkışma . Ben kimseyle konuşmak zorunda değilim , ve seninle de KONUŞMAK ISTEMIYORUM !"

-SON'