အပြာစာ

အပျိူရိုင်းနုနုလေး

” ဖိုးလုံး ရော …… အဘစံ ” သူမ အိပ်ခန်းလေးထဲ ခြံစောင့် ဦးစံမောင် ဝင်လာ သည်နှင့် ချက်ချင်း မေးလိုက်၏။ သူမ အတွက် တအိမ်လုံး  လူရှင်း နေမှ အဆင်ပြေမည် ဖြစ်သည်။ ” မနက် ကတည်းက …… ဆရာနဲ့ ပါသွားတာလေ …… ညနေမှ ပြန်ရောက်မှာပါ မပူနဲ့ ”   အဲကွန်း  ဖွင့်ထားသော်လည်း သော်တာထွန်း နှာခေါင်း ထိပ်လေး ချွေးသီးများ ဥနေရှာ၏။ ပြွတ် ….. ပလပ် ……. ပြွတ် ပြွတ် ………  ”  လှလိုက်တာကွယ် ” သော်တာထွန်းမှာ မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ဖိုးလုံး ကိစ္စအား ဖခင် ဖြစ်သူအား ပြန်မပြောရန် ခြံစောင့် ဦးစံမောင် ဆန္ဒအား  လိုက်လျောဖို့ ဆုံးဖြတ်ထား လိုက်၏။

ပထမဆုံး နူတ်ခမ်း ချင်း ဆွဲစုပ်နေရာ ဦးစံမောင် ပါးစပ်မှ ဆေးလိပ်နံ့ များ ကြောင့် အသက် အောင့်ထား လိုက်ရတော့သည်။ နူတ်ခမ်းချင်း  ဆွဲစုပ်ရာမှ လည်ပင်းအား ရွေ့စုပ်စဉ် အလိုက်သင့် မော့ပေး နေ၏။ ရှပ်အကျႌ လက်တိုအား ကြယ်သီးများ ဖြုတ် ကာ ဗလာစီယာ  အပြင်မှ နို့အုံလေး အား ညှစ်ချေခံ ရပြန်သည်။ အကျႌချွတ်ကာ ဗယာစီယာ ချိတ်လေး ဖြုတ်စဉ် မျက်နှာလေး ရဲတက်လာကာ မျက်ရည်  စီးကျလာရ၏။နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးအား ဖိစို့ရာ သော်တာ ထွန်း တယောက် ခါးလေး ကော့နေပြန် သည်။ သူမ ဘဝတွင်  ယောကျၤား တယောက်နှင့် အတူနေရန် ဘယ်တော့မှ မစဉ်းစား ခဲ့ပေ။ သို့သော် ခုချိန် ယောကျၤား တယောက်၏ အလိုးခံရ  တော့မည်ကို တွေးရင်း ဝမ်းနည်းလာမိသည်။

သော်တာထွန်း ဝမ်းနည်း နေသလောက် ဦးစံမောင်မှာ တက်ကြွနေတော့သည်။ အသက်ကြီးမှ ကာမ စမ်းပွင့် နေသလို့ လိုးရတော့မည့်  မိန်းမလှလေးမှာ ကျေးဇူးရှင် ဆရာသမား၏ သမီးချောလေး ဖြစ်၏။ ယောကျၤားစိတ် ပေါက်နေသူမို့ တမျိုးလေး ဖြစ်နေကာ လိုးချင်  စိတ် များ ပြင်းထန် နေသည်။ သော်တာထွန်း မှာလည်း ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်နေ၏်။ မိန်းမ ချင်းသာ ဆက်ဆံဘူးရာ ယောကျၤားနှင့်  အတူ မနေဘူး ခဲ့ပေ။ ဦးစံမောင် ပုဆိုးထဲမှ ထောင်နေသော အရာအား ကြည့်၍ ကြောက်နေမိသည်။

” သော်သော် ” ” ဗျာ ” ကြောက်စိတ် ကြီးစိုးနေပေမယ့် ယောကျၤားစိတ် အငွေ့ အသက် လေးများ မပျောက်သေးပေ။ ကုတင်စောင်း  ထိုင်လျက် အနေထားဖြင့် သူမရှေ့ ရပ်နေသော ဦးစံမောင် အား မျက်လုံး ပင့်ကြည့် လိုက်သည်။ အကျႌအား ချွတ်လိုက်သဖြင့် ကြေး  နီရောင် အသားအရည်ဖြင့် လက်မောင်း အိုးနှင့် ရင်အုပ်သားများမှာ တင်းတောင့် နေသေး၏။  အသက် ကြီးသူမို့ အသားအရည် လျော့တိ  လျောရဲ ဖြစ်လိမ့် မည်ဟု ထင်ထားရာ အမြင် မှား သွား ခဲ့သည်။ အရင် အိမ်က ခြံစောင့် အဖိုးကြီးမို့ ပါသည့်ပါသာ နေခဲ့ သော်လည်း  ယခုချိန်မှာ သူမအား လိုးတော့မည့် လူတယောက် အဖြစ် အနီးကပ် ကြည့်မိ နေ၏။