ဘတ်စ်ကားပေါ်က ချစ်ဇောဟုန် [ပြီး]

[Z] Chapter-3 : Taking a Walk after a Meal

သူ႕ရင္ေတြဘာလို႔ဒီေလာက္ခုန္ေနရတာလဲဆိုတာ ေရွာင္နန္ တကယ္နားမလည္ပါ။ သူ႕ကိုဖြင့္ေျပာေနတဲ့လူက ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ အထူးသျဖင့္ သူ႕ဦးေလးလဲျဖစ္ေနတာေလ။ သူလည္းပဲ သူ႕ဦးေလးကို ႀကိဳက္ေနတာမ်ားလား....? သူ႕စိတ္ထဲရႈပ္ေထြးေနၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ကာလမ္းဆက္ေလွ်ာက္ေနမိသည္။

ထိုလူက စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘဲ ႐ုတ္တရက္ႀကီးေနာက္ကိုလွည့္လိုက္သျဖင့္ ထိုလူရဲ႕ေတာင့္တင္းခိုင္မာတဲ့ရင္ဘတ္ကို သူ႕နဖူးနဲ႕ သြားေဆာင့္မိေတာ့သည္။ ေရွာင္နန္ ႐ုတ္တရက္လန႔္သြားတာေပါ့။ ထိုလူကအခြင့္အေရးကိုလက္လႊတ္မခံဘဲေကာင္ေလးရဲ႕ေမးေစ့ေလးကိုသူ႕လက္ႀကီးနဲ႕ ဖြဖြညွစ္လိုက္ကာ ေလသံေလးနဲ႕ " ကိုယ္ မင္းကို နမ္းခ်င္တယ္....." လို႔ေျပာလာသည္။

ထိုလူ႕မ်က္လုံးေတြကို ေရွာင္နန္ မၾကည့္ရဲေပ။အခ်ိန္တိုင္းအနိုင္က်င့္ၿပီးလာလာနမ္းေနတာပဲကို အခုမွဘာေတြလာေမးေနတာလဲမသိဘူး။

" မေျဖဘူးဆိုရင္ မင္းကနမ္းဖို႔သေဘာတူတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲ"

ထိုလူက သူ႕ရဲ႕လတ္ဆတ္ႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႕နမ္းရွိုက္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စုံက တစ္ခုနဲ႕တစ္ခု ညင္ညင္သာသာေလးပြတ္တိုက္ေနေပသည္။ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ထိုလူက ေျပာလာသည္။
"ကိုယ္နဲ႕ အတူရွိေနေပး"

ထိုလူကအသံျပတ္ႀကီးနဲ႕ေျပာလိုက္တာေပါ့ေလ။ဘယ္မွာလဲ ငါ့ဆီကအေျဖကိုေတာင္းေနတဲ့ပုံစံက။ ေရွာင္နန႔္မ်က္လုံးေထာင့္ေတြကနီရဲလာေပမဲ့ ထိုလူရဲ႕ပိုင္ဆိုင္လိုစိတ္ျပင္းထန္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြကို တန္ျပန္မၾကည့္ရဲေပ။ သူ႕ရဲ႕လည္တိုင္အေနာက္ကိုကိုင္ထားဆဲျဖစ္ၿပီး သူတို႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကလဲ ထိစပ္လုနီးနီးျဖစ္ေနကာ သူ႕မ်က္ႏွာကလဲနီရဲ၍ ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ေနမိသည္။

ထိုလူက မရိုးမသားအၾကည့္ေတြနဲ႕ၾကင္ၾကင္နာနာၾကည့္ကာ ထပ္ေျပာလာသည္။
"ၿငိမ္ေနတာက သေဘာတူတယ္လို႔ဆိုလိုတာေနာ္"
ေရွာင္နန္ ထိုလူ႕ကိုအလန႔္တၾကားၾကည့္လိုက္မိသည္။ ပါးစပ္ဟကာျပန္ေျပာဖို႔ျပင္ေနတုန္း ထိုလူက ႐ုတ္တရက္ႀကီးလာနမ္းလိုက္ေလသည္။
ဒါ သူ႕ဆီကအေျဖကို ေရွာင္နင္ နားမေထာင္ရဲလို႔ဆိုတာ မျငင္းနိုင္ေပ။ ထိုလူကေၾကာက္ေနခဲ့သည္။ သူခ်စ္တဲ့ေကာင္ေလးက သူ႕ကိုျငင္းလိုက္မွာကို သူေၾကာက္ေနခဲ့သည္။