Will Be Back Again | J. JK

დასასრული?

ამ ფიქრებში ჩემი თვალებიდან ცრემლებმა იფეთქა როცა ექთნებმა შემამჩნიეს ეგრევე მეცეს და პალატისკენ წამიღეს მე კი მხოლოდ ვტიროდი.

პალატაში ექიმი შემოვიდა და გაბრაზებული შემომხედა.

- პალატიდან რატომ გადი? შენთვის ჯერ არ შეიძლება! - მაგიდაზე რაღაც საბუთები დააწყო და გვერდით სკამზე ჩამოჯდა.

- მითხარით რომ...ჩემი ლიზა ცოცხალია! - ყელმა საშინლად ამეწვა ცოტაც და თითქოს არტერია გამომივიდებოდა.

- ბედი გაქვს ახალგაზრდავ...შენ გადაგარჩინეთ მაგრამ ის...კიღამ გავკარგეთ! - ნაძალადევი ღიმილით მითხრა მან.

- ლიზასთან წამიყვანეთ! მისი ნახვა მინდა! - საწოლიდან წამოდგომა ვცადე მაგრამ ამაოდ.

ჩემს პალატაში ერთი შავებში გამოწყობილი საშუალო სიმაღლის ბებრუხანა შემოდის...ეს ნაბიჭვარი მამაჩემია...ექიმმა როგორც კი შეამჩნია მაშინვე წამოდგა და უკან მოუხედავად დატოვა პალატა.

ჩემს წინ ჩამოჯდა და თვალი გამისწორა მე კი საპირისპირო მხარეს გავიხედე.

- ასე რატომ იქცევი? გინდა რომ რეპუტაცია შემილახო? - ყვირილი დამიწყო მან.

- ყლეზე მკიდია შენი რეპუტაცია! - არც მე დავაკელი მას ( სლეი)

- რა გინდა? გინდა რომ იმ გოგოს სისხლით გავისვარო ხელები? ჰაა? ის არ გეყო რომ თვალი დავხუჭე იმაზე რომ შვილი გყავს? - აწიოკდა და ლამის თვალები დამთხარა.

- მისმინე...რომელიმეს ერთი თმის ღერიც რომ ჩამოუვარდეს დამიჯერე შენს გვამს შუა ზღვაში ნახავენ...მერე იტყვიან რომ დიდებული ჯეონის ვაჟმა მამამისი სასიკვდილოდ გაიმეტაო და შემდეგ მთელ შენს ქონებას ბავშვთა სახლში გადარიცხავენ რადგან მე შენს ბინძურ ფულს ხელს არ ვახლებ! - ნამდვილად დაეტყო რომ ჩემი სიტყვები არ ეპიტნავა სახეზე მთლიანად ახურდა და მძიმედ დაიწყო სუნთქვა.

- შენ რა მემუქრები? - სიბრაზისგან ძლივს გამოსცრა კბილებში და რაც თუ კბილი ჰქონდა კიღამ ზედ დამაყარა.