"ကို ..... ကြၽန္ေတာ္တို႔ကအိပ္တာပါ။ လိင္ကိစၥလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ယူက်ံဳးမရတဲ့ပံုစံမ်ိဳးလုပ္မေနနဲ႔"
ညီညီ့စိတ္ေတြဆတ္ေနကာ တစ္ခြန္းမက်န္ျပန္ေျပာမိသည္။
"ေၾသာ္ စကားေတြတတ္ေနတယ္ေပါ့"
"ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ႀကံဳရာသူနဲ႔ဝင္အိပ္ေနတာလည္းမဟုတ္ဘူး။ ကို႔ပါးစပ္ကကို စိတ္ခ်ပါတယ္လို႔ေျပာခဲ့တဲ့သူနဲ႔ အတူအိပ္တာေလ။ အိပ္ရံုပဲအိပ္တာပါ။ အစ္ကိုနဲ႔ခ်စ္သူ မျဖစ္ခင္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတူအိပ္လာတာ။ အစ္ကိုေျပာသလို ဘာစိတ္ညာစိတ္ေတြ နည္းနည္းေလးေတာင္မရိွဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းထင္ခ်င္ရာေတြထင္ေနၿပီး လူကိုလာေဟာက္မေနနဲ႔"
"ဟ.... ညီညီ မင္းေျပာင္းလဲသြားတာပဲ။ ငါ့ကိုအသံေကာင္းျပန္ဟစ္ေနၿပီေပါ့။ ငါက ခႏၲီပါရမီနဲ႔ျပည့္ေနတဲ့သူမဟုတ္ဘူးကြ။ မင္းတို႔ဘာသာ လိင္ကိစၥလုပ္လုပ္မလုပ္လုပ္ အရင္ကတည္းကအတူအိပ္အိပ္မအိပ္အိပ္ ခုခ်ိန္မွာမင္းကငါ့ရည္းစား၊ ငါ့ခ်စ္သူေလ။ ငါက လက္ထပ္ဖို႔အထိရည္ရြယ္ထားတာ မင္းသိလား။ ငါသဝန္တိုလို႔ေတာင္မရဘူးလား။ ဒါကို တားခြင့္ေတာင္မရိွဘူးလား။ ငါကဘယ္လိုစိတ္နဲ႔ခြင့္လႊတ္ေပးရမွာလဲ"
"အဲ့လိုေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ေတာ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့ အစ္ကိုရာ"
ညီညီ့ရင္ဘတ္ေနရာကေနစူးေအာင့္လာသည္။ အပ္နဲ႔ထိုးစြေနသလို နာက်င္ေနသည္။ မနက္အေစာႀကီး ခုလိုရန္ျဖစ္ေနရလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးေတာင္မၾကည့္ဖူးဘူး။
ထိုစဥ္ ညီညီ့မ်က္ႏွာကို အစ္ကိုကလက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ပင့္ယူသည္။ ေတာင္းဆိုသည့္မ်က္ႏွာေပးႏွင့္ ညီညီ့မ်က္လံုးမ်ားကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္။
"ညီ.... ကိုယ္တို႔အတူေနရေအာင္ေနာ္။ Silent တြဲတာကို ကိုယ္လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အတူေနရေအာင္ေနာ္။ ညီ့ကိုကိုယ္တစ္ေယာက္ပဲပိုင္ဆိုင္ခ်င္လို႔ပါ"
ခုလည္းပိုင္ဆိုင္ေနတာပါပဲ ကိုရယ္။ ကို႔လက္ထဲကေန ဘယ္သူမွ လုယူထားျခင္းမရိွပါဘူး။ အတူေနဖို႔ဆိုတာဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ညီညီျမန္မာျပည္မွာေနရင္ေန မေနရင္အစ္ကို
ကိုရီးယားမွာလိုက္ေန။ အဲ့လိုလုပ္မွလူေတျြမန္ျမန္သိကုန္ၾကမွာ။ ကိုယ္ေတြဆက္ဆံေရးက ခ်ျပဖို႔အဆင္သင့္မျဖစ္ေသးတာကိုး။
55 (Zawgyi)
Start from the beginning
