Peter kendini koltuğa attı, battaniyesine vücudunu dolarken elindeki telefonu kalbine bastırdı. Gerginlikten ölebilirdi.
Sorun şuydu, babası onun telefonunu hacklediğinde onun sevgili zorbası Flash Thompson'dan gelen bir mesajı okumuştu. Arayıp beş dakika içine evde olacağını söylemişti.
Şimdi ise ortak salonda, ekibin bir kısmı görevdeyken o tek başına duruyordu. Loki ve Thor ise babaları Odin'in çağırması ile Asgard'a gitmişlerdi. Onlarsız kule çok sessizdi.
Kafasını yastığa bastırdı, tam o anda bedenine doladığı battaniye ile birlikte koltuktan düştü. Ve ayağını sehpaya vurmuştu bile.
Büyük bir darbe olmasa da anlık acı ile yüzünü ekşitti.
"Evlat! Bu halin ne?" Peter ayağa kalkmaya çalışırken gözleri ile sehpayı gösterdi.
"Bekle, testere olacaktı depoda."
"Saçmalama Tony!"
Parker yere kendisiyle düşen battaniyeyi üstüne çekti ve koltuğa oturdu. Babasıyla yapacağı konuşmayı hatırlayıp gerildi.
"Cheeseburger aldım, paketinden çıkarıp geliyorum."
Fazla sürmedi. Peter önündeki favori burgerini ağzına götürürken Tony de onun yanına oturdu. Battaniyeyi bölüştüler.
"Şu sana gelen iğrenç mesajlar hakkında konuşmadan önce, çok kritik bir sorum var."
Peter durumun ciddi olduğunu hissedip elindeki burgeri bıraktı. Derin bir nefes alıp başını salladı.
"Seni evlat edinmek ve herkese duyurmak istiyorum küçük örümcek, o kadının da mahkemede itiraz edecek kadar cesur olduğunu sanmıyorum. Resmi olarak soyadımı taşımanı istiyorum."
O kadın, yani annesi... Parker bakışlarını kaçırdı. Soyadından nefret ediyordu, bu bir gerçekti. Ama Stark olmayı ister miydi?
Dudağını ısırdı. Kafasını geriye yasladığında düşünmek için gözlerini kapattı. Tony de anlayışla karşılayıp bekledi.
"Seni hala tam affedemiyorum."
Stark onu hızlıca cevapladı.
"Benim derdim düşündüğün gibi işleri aceleye getirmek falan değil, sadece bizi tamamen bir baba-oğul olmaktan alıkoyan şey geçmiş. Bizi alıkoyan şey büyük hatalarla birlikte değişen şeyler ve ben hepsini düzeltmek istiyorum. En azından soyadının sana iğrenç, en azından benden daha iğrenç insanları hatırlatmasını istemiyorum. "
Oğlu başını salladı. Tony heyecanla kaşlarını kaldırdı.
"Bu bir onay mıydı?"
Çocuk tekrar başını sallayınca sevinçten parti vermek istese de boğazını temizleyip diğer konuya yöneldi.
"Anlat bakalım, bu çocuğun seninle derdi ne?"
"Yıllardır olan bir şey sayılır. Kendim çalışarak idare edebilsem de Flash ve onun gibiler ülkenin en zengin adamlarından birinin oğlu ve maddi durumum onun için hep dalga konusu oldu. Her şey bu konudaki iğnelemeler ile başladı."
Babası sinirle kaşlarını çattı.
"Şimdi de dünyanın en zengin ve ünlü süper kahramanının oğlusun, yakında bu resmileşecek de."
Güldüler, oğlu devam etti.
"Sonra derslerde hep ondan daha iyiydim, geleceğimin parlak olduğu hep dile getirildi ama o okulda sırf babasının hatrı için tutuldu. Bu yüzden bana olan nefreti çirkinleşti, ailemden vurmaya başladı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
like me, irondad/spiderson
Fanfiction"Benim gibisin Parker ve bu çok sinir bozucu." Peter, babasından nefret ederken fark etmeden ona benzemeye başlamıştı. Nefret ettiği adama dönüşüyor olması onu daha çok öfkelendirirken, yıllar sonra karşısına çıkan Tony Stark işini daha da zorlaştı...
