The Substitute Bride

Wakas

Kakaiba din yong medyo gray na parang brown na swivel chair ni Travis at sa may harap inito is yong puti niyang working table na ang fancy din ng dating! Then katerno ng puting working table niya sa amy right side meron siyang drawer sa ibaba ng table na mukha tuloy part ng table niya.

Sa may isang part naman ng wall merong bookself na iilang books lang yong nakalagay, karamihan sa mga self ay wala pang laman.

Then meron din siyang receiving area na medyo malayo nga lang sa working table niya.

"Why don't you sit down first?" He asked me and then I felt his presence behind me. Kasabay naman nang palinggon ko is yong pagyakap ng isa niyang kamay sa may bewang ko at saka siya naglakad papunta doon sa may mahabang sofa, napasunod na din tuloy ako.

"Ang ganda dito sa office mo!" Sabi ko pa sa kanya kasabay nang pag-upo namin sa may pa-letter L na sofa.

"So, does that mean you like it here?" Nakangiting sunod sunod naman akong tumango sa kanya. Mas nilapit naman niya yong sarili niya sakin niya sakin habang nakayakap pa din yong isa niyang kamay sa bewang ko habang ako naman hindi na makagalaw sa kinauupuan ko.

"I miss you." Sabi niya sakin sa napapaos na boses habang nakatingin nang diretso sa mga mata ko at bago ko pa masabi na namiss ko din siya, since hindi kami nagkita kahapon pinatakan na niya ako ng halik sa lips.

Akala ko nga mabilis lang pero nung unti unti nang gumalaw yong lips niya sa lips ko, alam ko na hihingalin na muna ako bago niya ako tigilan sa paghalik niya.

OMG! Ano magkakatotoo na naman ba kanina yong imagination ko? Kung may mangyayari samin sa office niya?!

Napadaing naman ako nang marahan niyang kagatin yong lower lips ko at saka niya pinasok sa loob nang bibig ko yong dila niya.

Ilang saglit din kaming nagkiss bago siya tumigil at sinabing,

"Okay, I think that's enought for now since it's too early for love making." I laughed because he was right.

"What exactly were you doing yesterday?" He asked me more.

"Wala nasa bahay lang ako maghapon." At buti nalang naalala ko na sa pagkakataong 'to na may kailangan nga pala akong kunin sa kanya. Inabot ko naman yong palad ko sa kanya na naging reason naman nang pagkunot nang noo niya.

"Phone ko?" Napa-o shape naman yong bibig niya.

"Ilang araw na yong na nasa sayo tapos kahapon kukunin ko sana kay Raffy -" Hindi ko naman natuloy yong sasabihin ko, kasi he cut me off.

"What do you call my assistant?" He asked me weirdly.

"Raffy." I answered him innocently.

"Why do you only call him by his first name?" This time, it was my turn to crease my forehead.

"What do you mean?" I asked him confused pero imbiss na sagutin ko pinagdikit lang niya yong mga kilay niya na para bang naiirita siya.

"Ang weird mo, anong meron kung Raffy lang tawag ko sa kanya?"

"He's older than you!" He answered me firmly. One of my eyebrow raised.

"Ano naman ngayon?" Stress na stresss naman niyang sinuklay yong isa niyang kamay sa buhok niya. Hanggang sa may unti unting nagsink in sa isip ko.

"Wait nga!" At saka ko siya mariing tinignan, nakasimangot pa din siya,

"Nagseselos ka ba kasi hindi Kuya ang tingin ko kay Raffy! At dahil tinatawag ko siyang Raffy, nag a-assume ka na naman bang-" Kaso lang bago ko pa matuloy yong sasabihin ko, he cut me off pero hindi dahil sumagot na siya agad pero tinakip ba naman niya yong isa niyang kamay sa bibig ko.