Will Be Back Again | J. JK

დავიღალე 😕

- გამარჯობა „ სიძევ“ - ამბობს ლიზა მისაღებ ოთახისკენ მიდის და თან უკან იუჯინი მიყვება რომსაც ორი ჩემოდანი თან მიაქვს.

- აქ რა ხდება? - გაკვირვებული ეუბნება ჯონგუქი ჯივუს რომელსაც მკლავები მჭიდროდ აქვს შემოხვეული ბიჭზე.

- შენი ცოლის და ჩამოვიდა - კისერში კოცნას უწყებს ბიჭს ჯივუმ კარგად იცოდა რომ ახლა ლიზა ხედავდა და ამ ყველაფერს იმიტომ აკეთებდა ლიზა კი ყველანაირად ცდილობდა რომ თავი ხელში აეყვანა და რაიმე ისეთი არ ჩაედინა რასაც მერე ინანებდა.

- ლიზა მომიყვანე ევა! - იუჯინი გოგოს ბავშვს ართმევს და ეთამაშება.

ჯონგუქმა იცოდა რომ ევა მისი შვილი იყო მაგრამ მისვლას ვერ ბედავდა რადგან იმ ყველაფერის შემდეგ რაც მან გაუკეთა ლიზას სინდისი არ აძლევდა საშუალება რომ მისულიყო და მისთვის რაიმე ეთქვა.

ლიზას ტელეფონმა აწკრიალდა დახედა და მის საუკეთესო მეგობარი ლუკასი იყო რომელიც ამერიკაში გაიცნო ჩაეღიმა რადგან თავში იდეა მოუვიდა და მის განხორციელებას შეუდგა.

- ' გისმენ ლუკ' - ამბობს და იღიმის.

-' ასე მალე რატომ წახვედი კორეაში?'-ტონში გაბრაზება ეტყობოდა ბიჭს.

- ' ასე მალე მოგენტრე? ' - გოგო გრძნობდა მისკენ მიმართულ მზერას ახლა სწორედ ეს უნდოდა ჯონგუქის გაღიზიანება.

- ' შენ ადამიანს მოენატრები? რა კაია შენგან დავისვენებ' - გადაიხარხარა ბიჭმა.

- ' მეც! ' - გოგო ღიმილს არ წყვეტდა.

-' ლიზ რაღაც საეჭვოდ იქცევი...ჰაა...ახლა არ თქვა რომ...' - ბიჭს ხმაშიც ეტყობოდა გაკვირვება.

-' როგორი მიხვედრილი ხარ...შენ რომ არა რა მეშველებოდა...' - თვალს ჯონგუქისკენ აპარებდა რომელიც ხელს ისე მაგრად კრავდა რომ ხელზე ვენები  ეტყობოდა და მისწრისგან თვალები მაგრად ჰქონდა დახურული.

-' გოგო შენ სულ შეიშალე? იდიოტო!'

- ' მეც მიყვარხარ...კარგი წავედი ახლა მერე დაგირეკავ' - ტელეფონი გათიშა და ჯიბეში ჩაისრიალა შემდეგ გაიაზრა რომ ყველა გაკვირვებული უყურებდა მას.