She stood up amd went to the bathroom to cry.

She looked at the mirror dahilan para mas lalo itong maiyak"I know you don't want us to be like this, ate kasi you told us to be strong, pero lasi hindi ako malakas tulad mo eh. Natatakot ako." she said while looking at the mirror

"Sorry sa lahat ng mga nasabi ko sayo, hindi ako nag iisip. Naging insensitive ako. Naging self-centered ako. Himding hindi ko mapapatawad ying sarili ko pag nawala ka, habqng buhay kong sisisihin yung sarili ko. Kung walang magiging heart donor para sa'yo AKO NALANG" She added. After that lumabas na ito ng cr at tumabi sa kanyang Tito at Daddy.

after 2 hours lumabas na ang doctor at may masama itong balita sakanila.

"Your daughter is in critical condition and she really needs a heart daughter as soon as possible dahil baka hindi na kayanin ng puso niya"the doctor said

They were all in shock when they heard it.

"you can see her now, hintayin niyo nalang po na magising siya"the doctor said before leaving them.

Parang sinaksak si Irene sa dibdib sa narinig niya. Para namang nawalan ng isang paa si Victoria. At para namang pinagsakluban ng langit si Greggy.

Louis is in her room, nakatulala ito. Natatakot siya.

Habang nakatingin ito ng malalim sa baba ay hindi niya napansin na pumasok sila Irene sa kwarto.

Napansin niya lang ang mga ito nang umupo si Irene sa tabi niya.

She looked at their faces "Bakit parang mukhang mga biyernes santo yung mga mukha ninyo?"she stated. She was looking at them smiling pero makikita mo sa mga mukha nila Irene ang awa na nararamdaman nila para kay Louis

The room filled with silence when Loyis asked them that question. They became emotional. "Diba sabi ko walang iiyak? chillaks buhay pa ako"she said"Diba sabi ko maging malakas kayo para sa akin.....kasi.....kasi mommy kayo yung pang huhugutan ko ng lakas, kasi mommy natatakot din talaga ako eh"she explained. Her tears was flowing while saying it to them.

Irene hugged Louis tightly"Shhh....Makakahanap tayo ng heart donor, okay? We can't loose you, anak. Hindi kami papayag"she cried while hugging Louis.

"Sana hindi kayo mapagod sa akin, mommy. Mahal na mahal ko kayo, lagi niyong tatandaan yan "she remarked

Irene kissed her forehead "We know. Babawi kami sayo, sa mga pagkukulang namin"she said

"Smile ka na"Louis said and wiped Irene's tears from her cheeks.

She looked at her twin sister " Halika nga dito Victoria "she said habang naka buklat ang mga braso nito. Umiiyak naman na nagpunta si Victoria kay Louis at niyakap ito ng mahigpit.

"Bakit ka umiiyak? Tsaka na pag wala na ako"she said while laughing but crying at the same time.

"Baliw!"she sobbed

"Diba sabi ko sayo wag kang iiyak? Ano yan? Akala ko ba strong ka?"she asked while raising her right eyebrow

"Bakit ikaw? Umiiyak ka din naman ah. Strong ako, pero hindi kasing lakas mo"she retorted

"Natatakot nga ako eh"she said while looking into her eyes

"Natatakot din naman ako eh"she said

"Saan ka natatakot?"Louis asked.

Irene, Greggy, Imee, and Bonget are listening to them, hindi din naman nila mapigilan ang mga sarili nilang umiyak.

"Dyan....na baka mawala ka sa amin. Natatakot akong mawalan ng kapatid. Ayokong mawala ka"she cried. Louis hugged her again"Kung mawala man ako, physically lang yon. Pero hinding hindi ako mawawala sa tabi mo, lagi kitang babantayan. Lagi ko kayong babantayan"she explained that makes them more emotional.

"Ate naman eh, wag mong sabihin yan!"she cried."Habang maaga pa tanggapi niyo na. Itinadhana akong mawala ng maaga eh, tsaka ayokong merong isang magbuwis ng buhay para sa akin, kasi gusto ko kung sino man yung heart donor ko, gusto kong igugol niya yung buhay niya na maging masaya siya. Ayokong may ibang taong mamamatay para sa akin. Kaya wag niyo na akong hanapan ng heart donor "she explained

"Susuko ka nalang ba?"she asked

"Alam mo Victoria, minsan kailangan din natin talagang sumuko eh, ayokong may ibang taong mapahamak. Buti sana kung sakit lang ito sa kidney eh, pero buhay din ng isang tao yung pinag uusapan. Tsaka alam ko naman na walang magtatangka na magbigay ng puso sa akin eh. Tanggapin niyo na habang maaga pa. Ilaan nalang natin yung natitirang mga oras ko para gumawa ng masasayang ala-ala kasama kayong lahat, pwede ba?"she begged. They looked at each other, lahat sila ay namumugto ang mga mata.

"Ako, I can be your donor"Victoria suggested. Louis just laughed at her"Baliw! Edi na tigok ka, wala nang Victoria na mini me ni SPEEDY NOODLES"she said. " Edi pag na tigok ka, wala na ding mini me si Gregorio "she replied

"Edi gumawa ng bago"she joked

"Group hug nga tayo!"Louis added, lumapit naman silang lahat at nagyakapan, pero lahat sila ay umiiyak.

"Mommy, daddy bilisan niyong gumawa ng bagong Loui ha, gusto ko din siya maabutan eh"she giggled

Irene and Greggy just looked at each other and didn't respond to Louis.

They will observe Louis for few days bago makauwi.

Louis wants to spend the rest of her life to make happy memories with her family, pero hindi sumusuko sila Irene para makahanap ng heart donor para kay Louis, dahil ayaw pa nila itong mawala sakanila.

Few weeks later at nakauwi na si Louis sa bahay nila. Sinalubong sila ni Imelda sa San juan, may banner pa na ang nakalagay ay"Welcome Home, Louis!" galak na galak at tuwang tuwa si Louis sa sorpresa ni Imelda sakanyang pag uwi.

"Thank you, Mama Meldy!"she said at niyakap si Imelda

"I love you, little ferdie ko"she said and hugged Louis tightly.

They eat dinner together at the Mansion. They try to make Louis's wish come true, to make a happy memories together. The dinner was full of laughter.

Louis was looking at her family who is laughing. "Sana ganito pa din kayo pag dumating yung araw na mawala ako"sabi nito sa sarili niya

She looked at her mom"Sana ibuhos mo lahat ng pagmamahal kay Victoria " then she looked at her dad"Sana lagi ka na makinig kay mommy, sana din ibuhos mo din lahat ng pagmamahal kay Victoria, mahalin niyo siya at wag niyo na siyang saktan ulit"she thought

She took a deep breath and smiled at them. "Kagaganda niyo at kagugwapo pag nakangiti!"she giggled

"Aysus nambola pa yung anak natin, Dear oh!"Greggy said

" Ay totoo yang sinasabi niya, magaganda at gwapo ang lahi natin"Irene said confidently and make them laugh because of her sense of humor

The dinner was really memorable to them specially to Louis who wants to make happy memories together with her family.

After the dinner, Louis wants to sleep with her parents kaya tinawag niya si Victoria para doon matulog kila Irene.

it's already 9 and they're already in bed, nasa gitna nila Irene at greggy sila Louis at Victoria.

Katabi ni Louis si Irene at si Victoria naman kay Greggy.

They were all sleep except for Louis who is looking at the ceiling.

They were all hugging Louis, she looked at Victoria and Greggy on her left side then Irene on the right side, she smiled. She was holding their hands, she slowly closed her eyes at natulog ng nakangiti.





 

LonelyWhere stories live. Discover now