Α.Φ.

18 2 0
                                    

Η αγκαλιά σου όχι τόσο σφιχτή
δεν αρκεί τώρα πια ένα σου φιλί
τη θλίψη δε μπορείς να διώξεις πια
κι αυτή η άτιμη με τρυπάει η παγωνιά

Το σώμα σου δε μου προσφέρει ζεστασιά
μόνο πόνο μου προκάλεσε η βαθιά η μοναξιά
ποτέ δε με άγγιξε η γλυκιά η θαλπωρή σου
κι εσύ νομίζεις πως επιθυμώ να χαθώ μαζί σου;

Τα όνειρα ήταν χωριστά
μια βαθιά γραμμή με αίμα να πιτσιλά
οι τοίχοι των ψυχών μας λεκιασμένοι
είμαστε όλοι στον έρωτα μπλεγμένοι

Ένας λαβύρινθος η ζωή
μεσσίας μου δεν έγινες εσύ
μόνη μου βάλθηκα λοιπόν
να καλύπτω το βογγητό των καημών

Ώσπου μια μέρα ξαφνικά 
αναζήτησα νέα μαγικά κρυστάλλινα νερά
ήταν καθάριος μαγευτικός
τον παγίδευσα πριν γίνει καπνός

Στον ιστό μου δε θέλησε να πιαστεί
φοβήθηκε μήπως πληγωθεί
κι αυτός άνανδρος εφάνη
δύσκολο να σκεφτώ μια νέα πλάνη

Τα λάθη του παρελθόντος είναι φανερά
η καρδιά συνεχίζει να μιλά
τα λόγια όπως φαίνεται περιττά
γι' αυτό προτιμώ τα ερωτικά

Αγγίγματα αισθησιακά με μια ματιά
ακροδάχτυλα να χαϊδεύουν αφροδισιακά
δε χρειάζεται να μου μιλάς
απλά στα μάτια να με κοιτάς

Λέγε μου πως με αγαπάς
στην αγκαλιά σου όταν με κρατάς
ας αφήσουμε πίσω τα παλιά
άλλωστε βρίσκονται μακριά πια

Ένα απλό χαμόγελο με οδηγεί
νέους κόσμους απαλούς
και σε όλη την πλάση ξακουστούς
έτσι γνώρισα Αυτή





...






(Άλλο φύλο)

Κοιμήθηκα μαζί σου Donde viven las historias. Descúbrelo ahora