The Substitute Bride

Kabanata 37

""But if you still want to walk, it's up to you." Malambing niyang sabi sakin habang nakatingin ng diretso sa mga mata ko. Nag-iwas nalang ako ng tingin at mabuti nalang mabilis din akong nakaisip ng palusot.

"Pagod na akong maglakad, tara na nga!" At saka ako nag marsta pabalik, ang isa pa nga sana sa balak ko lalagpasan ko na siya pero sa pagmamadali at pagpapanic ko at the same time, hindi ko napansin yong nilalakaran ko, masyadong malambot yong sand sa kinatatayuan ni Travis kaya ayun nawalan ako ng balance. Since madalas naman walang pakialam si Travis sakin kahit noon palang akala ko, mapapaupo na ako sa basang sand, mababasa at madudumihan yong damit pero,

"Take it slow because we are not in a hurry to go home." Malambing niyang sabi sakin. Bakit kaya ganun? Kahit na ilang beses ko nang nakaeye to eye si Travis, sa tuwing magtatagpo yong mga mata namin hindi pa din ako masanay sanay.

Tinulungan naman ako ni Travis na makatayo pero kahit na nakatayo na ako nakahawak pa din siya sa magkabilang bewang ko. 

"Uhhm, thanks." Awkward na sabi ko sa kanya. Tumango naman siya pero hindi pa din niya inaalis yong mga kamay niya sa bewang ko, nagkatitigan na naman tuloy kami.

"Travis..." Hala bakit biglang ang sweet na ng boses ko? Parang kanina lang sinusungit sungitan ko siya ah! Ano nangyari? Ganito ba talaga ako karupok pag dating kay Travis?

"Why did you just come back now? Did you know I looked for you from the day you went missing 'til the day before I heard your plan about kidnapping me. I even hired people just to look for you but in the end I still couldn't find you." At saka niya kinalas yong isa sa mga kamay niyang nakahwak sa bewang ko at hinaplos niya yong pisngi ko.

"Ha?! At bakit mo naman ako hinahanap? Papabayaran mo sakin yong mga damage na ginawa ni dad sa inyo? Sa company niyo? Sa pangalan niyo?" Galit kung tanong sa kanya at saka ko tinabig yong kamay niyang nakahawak sa pisngi ko.

"Wala akong pera, may trabaho ako pero minumum lang ang sahod ko, tama lang sa pang araw-araw na pangkain ko at ni mommy. Wala kang makukuha sakin, Travis!" Gumalaw din ako sa kinatatayuan ko kaya napabitaw siya sa pagkakahawak sa bewang ko.

"That's not the reason why I'm looking for you." Malambing na sabi niya sakin pero hindi ako magpapadala.

"Oh, what then? You're sorry? You're guilty sa nangyari sakin? Sa pangloloko mo sakin?! Hindi ka pa nakapag move on?"

"Uhhm, thanks." Awkward na sabi ko sa kanya. Tumango naman siya pero hindi pa din niya inaalis yong mga kamay niya sa bewang ko, nagkatitigan na naman tuloy kami.

"Travis..." Hala bakit biglang ang sweet na ng boses ko? Parang kanina lang sinusungit sungitan ko siya ah! Ano nangyari? Ganito ba talaga ako karupok pag dating kay Travis?

"Why did you just come back now? Did you know I looked for you from the day you went missing 'til the day before I heard your plan about kidnapping me. I even hired people just to look for you but in the end I still couldn't find you." At saka niya kinalas yong isa sa mga kamay niyang nakahwak sa bewang ko at hinaplos niya yong pisngi ko.

"Ha?! At bakit mo naman ako hinahanap? Papabayaran mo sakin yong mga damage na ginawa ni dad sa inyo? Sa company niyo? Sa pangalan niyo?" Galit kung tanong sa kanya at saka ko tinabig yong kamay niyang nakahawak sa pisngi ko.

"Wala akong pera, may trabaho ako pero minumum lang ang sahod ko, tama lang sa pang araw-araw na pangkain ko at ni mommy. Wala kang makukuha sakin, Travis!" Gumalaw din ako sa kinatatayuan ko kaya napabitaw siya sa pagkakahawak sa bewang ko.

"That's not the reason why I'm looking for you." Malambing na sabi niya sakin pero hindi ako magpapadala.

"Oh, what then? You're sorry? You're guilty sa nangyari sakin? Sa pangloloko mo sakin?! Hindi ka pa nakapag move on?"