"အာ႐ိုး ...... ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ျမင္သာျမင္ရ မၾကင္ရ ရင္ ကြၽန္ေတာ္ဘယ္လိုလုပ္ ေပ်ာ္ေတာ့မွာလဲ"
"မင္းဒီပြဲမွာ ႏိုင္ရင္ ငါ့ပါးပါးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ ဒီလိုပဲ အခုလို ငါစီစဥ္တဲ့ ပြဲမ်ိဳးေတြမွာ ငါသတ္မွတ္ထားတဲ့ ငါTrainထားတဲ့
တိုက္ကြက္ေတြနဲ႔ အႏိုင္ရၿပီးတိုင္း ငါ့မိသားစုဝင္ တစ္ေယာက္စီနဲ႔ မင္းကို မိတ္ဆက္ေပးမယ္ င့ါဘဝထဲကို တစ္လွမ္းခ်င္း ဝင္ခြင့္ျပဳမယ္ အဲဒီေတာ့ မင္းေ႐ြး ခုေလာေလာဆယ္ ေပ်ာ္ခ်င္လား ငါ့ဘဝထဲ တိုးဝင္လာၿပီး အနာဂတ္မွာ ေပ်ာ္ခ်င္လား ႀကိဳက္တာေ႐ြး"
"အခုေရာ အနာဂတ္ေရာ ေပ်ာ္ခ်င္တာ "
"ေသခ်ာစဥ္းစားေနာ္ အလိုႀကီးရင္ အရနည္းတတ္တယ္တဲ့ အခုလား ေနာင္လား တစ္ခုပဲရမယ္"
" ေနာင္ ဆိုေတာ့လည္း ေနာင္ေပါ့ က်န္႔ေကာရယ္ ဒါေပမယ့္ က်န္႔ေကာေျပာသြားတာ Training လုပ္ေနတဲ့ (၁၀)ရက္အတြင္းဆိုရင္ ဒီေန႔ညက Training Scheduleမစေသးဘူး ဆိုေတာ့ လာခဲ့"
ေျပာလည္းေျပာ ဆြဲလည္းဖက္တဲ့ ရိေပၚပါ အနမ္းေတြ အငမ္းမရေခြၽေနရင္း ေရွာင္းက်န္႔ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီ တြန္းၿပီး သူအိပ္ရမယ့္အခန္း ထဲက ကုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္တာပါ
" ဒီတညေတာ့ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါ က်န္႔ေကာရယ္ က်န္တဲ့ရက္ေတြ စကားနားေထာင္ပါ့မယ္"
"...."
"က်န္႔ေကာ ေနာ္.... ခြင့္ျပဳလိုက္ပါေနာလို႔"
"အဆုံးထိေတာ့ ငါ မလိုက္ေလ်ာႏိုင္ေသးဘူး"
"ရတယ္ ခါတိုင္းလိုပဲ နည္းနည္းေလးပဲ ပိုမွာ ေပါင္တံေလးေတြနဲ႔ လုပ္မယ္ ေနာ္ ေနာ္"
"အင္း"
ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာနဲ႔ ဝမ္းသာအားရ သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြ အျမန္ခြၽတ္သလို ေရွာင္းက်န္႔ကိုယ္ေပၚက ညဝတ္အိပ္ေလးေတြလည္း အျမန္သြားထားပဲ အဝတ္ခြၽတ္ၿပီးတာနဲ႔ ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဆြဲယူနမ္းရႈိက္လိုက္ပါတယ္ အေပၚႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးက ပိုနမ္းလို႔ေကာင္းတယ္
ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕ လက္ေတြကိုလည္း တျခားတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနရာအႏွံ႔ ပြတ္သပ္ေပးေနၾကတာမို႔ တပ္မက္တဲ့စိတ္ေလးေတြ ပိုႏႈိးထလာခဲ့တာပါ အနမ္းတို႔ကို ရပ္တည့္ၿပီး လည္တိုင္ကေန တျဖည္းျဖည္းခ်င္းစီ နမ္းရႈိက္လို႔ ေအာက္ကို စုန္ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္ က်န္႔ေကာကလည္း ၿငိမ္ခံေနတာမို႔ ခြင့္မေတာင္းေတာ့ဘဲ ဂ်ဴနီယာေရွာင္းကို ငုံေထြးလိုက္တာမို႔
BẠN ĐANG ĐỌC
Never
Fanfictionဦးနှောက်က မလုပ်သင့်ဘူးလို့ အကြိမ်ကြိမ် သတိပေးနေပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ပျော်ရွှင်ရာလေးမို့ အခါခါ ထပ်လုပ်မိနေတာမျိုး..... တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ့် အနှစ်သက်ဆုံး အရာတွေက ကိုယ့်ကို ပြန်ပြီး လှလှပပကြီး ပညာပေးတတ်တာကို ဘဝနှင့်ရင်းပြီးမှ သိလိုက်ရတာမျိုး ...... ကြားဖ...
Never (ဘယ္ေတာ့မွ) - Zawgyi 14
Bắt đầu từ đầu
