Way Back Home

Chapter 34

Kinabukasan ay nagising si Irene nang katukin siya ni Meg para ayain siya nito na kumain na ng almusal. Dahil nga hindi na siya kumain ng hapunan kagabi ay bumangon na rin siya at nakakaramdam na rin naman kasi siya ng gutom.

"Pumunta ba si Ethan kagabi?" Tanong ni Irene.

"Yes tita." Nakangiting sabi ni Meg. "Pupunta po ba kayo kay Jessy mamaya?"

"Yeah, titingnan ko kung andon na siya."

Habang kumakain ay nanonood sila ng balita sa umaga gaya nga ng nakasanayan nilang dalawa ni Irene. Nang makita ang susunod na balita ay para banag nawalan nalang din bigla ng gana si Meg at nang hina ang kanyang pag-hawak ng kutsara nang makita ang isang stolen shot nila ni Ethan na kuha nung gabng nagkaayos sila at magka-yakap.

"Oh god." Tanging nasabi ni Meg at napa-hawak nalang din siya sa kanyang muka.

"Ganda ng breakfast natin." Sabi ni Irene habang humihigop ito ng kape.

"Pati ba naman yan may naka-huli pa."

"Meg, wala kang magagawa kasi kilala ka na. Lalo kang naging kilala nung sumama ka sa business ko at nagtagumpay tayo. Lahat ng kilos mo ay gagawing isyu sa publiko lalo na kung kilalang tao din ang karelasyon mo gaya ni Ethan. Hindi man ganong kasikat si Ethan ngunit sikat ang magulang at kaatid ni Ethan lalong-alo na sa business industry." Paliwanag ni Irene. "Hindi ka na si Meg lang ngayon, may narating ka na at nadiit ka na sa mga kilalang tao gaya namin kaya pati ikaw ay gagawin na ding puutan ng mga tao gaya ng ginawa nila sa pamilya ko."

"Kailangan ko nalang din po siguro talagang masanay."

Bigla namang tumunog ang telepono ni Irene kaya natiigilan siya sa pagkain at sinagot ito.

"Hello?" Tanong niya dahil numero lang ang lumabas sa screen ng kanyang telepono.

"It's me. May naansi ka na bang kakaiba?"

Nangunot nalang ang kilay ni Irene ng marinig niya ang boses kung sino ito.

"Walang iba kasi ganon parin!" Inis na sabi ni Irene.

"Irene, may manarisms siya na familiar sakin. Halos buong gabi ng birthday ni Jessy hindi ko inaalis ag mga mata ko sa kanya. She looks familiar!"

"What do you mean? Ano? Kanino siya familiar?"

"I'm sorry, pero once kasi nalaman mo..... alam kong hiindi ka mag hehesitate na tulungan mo ko kaya mas mabuti na wala ka nalang munang alam sa ngayon. Gusto ko muna talaga na sigurado na ko sa mga ginagawa ko bago mo malaman ang lahat para iwas pahamak ka rin."

"Greggy, utang na loob. Hindi ko na alma kung ano bang meron o ano bang nangyayare...... sana pala hindi na ko umalis para hindi ganito. Ang hirap."

Sa mga oras na yon ay halata na ni Greggy sa boses ni Irene na umiiyak na ito.

"Just trust me. Aayusin ko ang lahat ng gulong ito. Kung alam mo lang kung gaano ko ka desperate na ipaalam sayo ito, kaso hindi pwede eh. Ayoko munang malagay sa piligro ang buhay mo lalo na at hindi pa rin ao sigurado."

sandaing nanahimik ang katahimikan sa pagitan niang dalawa hanggang sa narinig ni Irene na tinawag na ni Lilly si Greggy.

"Gotta go. Lilly's here." Bulog ni Greggy bago tuluyang patayin ang tawag.