Yemyeşil bir parkta, yürüyüş yolunun hemen yanında bankta oturan bir çocuk var. Adını bilmiyorum kimin nesidir bilmiyorum.
Başın banka yaslı, gökyüzüne çevrili. Ama gözlerin kapalı. O zaman gökyüzünü göremezsin.
Kahve saçlı çocuk, açsana gözlerini gökyüzü ne güzel parlıyor.
Yanına oturuyorum ama sana seslenmeye utanıyorum. Konuşma başlatmak istiyorum fakat çekiniyorum.
Şarkı mırıldanıyorum hemen. O zaman bana bakarsın sanıyorum. Sesime güzel derler, senden iltifat almak istiyorum.
Ama bana bakmıyorsun, sesime iltifat etmiyorsun.
Söyle kahve saçlı çocuk, bana neden bakmıyorsun?
