ဟူး....အမွန္တရားအျမန္ဆံုးေပၚေပးပါ။
ေခ်ာင္ဟီးကိုမေကာင္းေျပာတဲ့မွတ္ခ်က္ေတြအားလံုး ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပးပါ။ ေခ်ာင္ဟီးကစိတ္ဆတ္တတ္သူေပမယ့္ သူ႔ေဒါသေၾကာင့္အဖြဲ႔ထိခိုက္မွာသိပ္စိုးတတ္တဲ့သူ။ တတ္ႏိုင္သမ်ွထိန္းခ်ဳပ္ေနေပမယ့္ လြတ္ထြက္သြားတဲ့အခိုက္အတန္႔မွာလုပ္လိုက္မိတဲ့အျပဳအမူေၾကာင့္ တစ္ဖြဲ႔လံုး သူ႔ေၾကာင့္ေဝဖန္ခံေနရတယ္ဆိုၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနေတာ့မွာ။
ေခ်ာင္ဟီးကိုဖုန္းဆက္ရမယ္။ ဖုန္းေကာက္ကိုင္လိုက္လ်ွင္ပဲ ေဇကဖုန္းကိုဆြဲလုသြားသည္။
"ေဇ....ျပန္ေပး"
"မေပးဘူး....မင္း ဟိုမွတ္ခ်က္ေတြသြားဖတ္ေတာ့မလို႔မလား"
"မဟုတ္ဘူး ေခ်ာင္ဟီးဆီကိုဆက္မလို႔....ျပန္ေပး"
လူကစိတ္မၾကည္ရသည့္အထဲ ေဇ့ ေၾကာင့္စိတ္အခ်ဥ္ေပါက္လာသည္။
"မဆက္ရဘူး။ ခုနကပဲအစ္ကိုနဲ႔ေျပာၿပီးၿပီမလား။ မင္းစိတိၿငိမ္ၿငိမ္ထားပါကြာ။ မင္းစိတ္ပူေနသလိုငါလည္းပူတယ္။ စိတ္ေအးေအးထားေနာ္"
ေဇ့ကအေပ်ာ့တစ္မ်ိဳး အမာတစ္မ်ိဳးနဲ႔ေျပာသည္။ ညီညီ့မွာလည္း ေဇနဲ႔ရန္ျဖစ္စကားမ်ားေနဖို႔ စိတ္ကူးမရိွပါ။ ညစ္ေထးသြားတဲ့စိတ္အစံုေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လံုးမိႈင္းပ်ေနေတာ့၏။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ့္အဖြဲ႔ရဲ့မိသားစုဝင္မလို႔ သူတို႔အပူေတြဟာ ညီညီ့ကိုပါကူးစက္ေနေတာ့ေလသည္။
"မင္း ဒီေန့နားလိုက္။ ဒါရိုက္တာကို ေနာက္တစ္ရက္ရက္ေရႊ့မယ္ေျပာလိုက္မယ္"
"ဟင့္အင္း မနားဘူး။ ဒီရိုက္ကူးေရး ျမန္ျမန္ၿပီးမျွဖစ္မယ္။ မဖ်က္နဲ႔"
"မင္းစိတ္အေျခအေန...."
"ရတယ္ ေဇ....ငါရေအာင္လုပ္မယ္"
ေဇ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်ၿပီး "ညီညီရယ္"ဟု စိတ္ထဲကသာေရရြတ္ႏိုင္ေတာ့သည္။ အစြဲအလမ္းသံေယာဇဥ္ႀကီးတတ္တာ ခုႏွစ္ေတြထဲမွာ အခ်ိန္ကိုလိုက္ၿပီးေျပာင္းလဲလာတဲ့ ဂုဏ္ရည္ညီညီရဲ့အမူအက်င့္ေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္လာသည္။
အရင္က သူမ်ားေရ႔ွထြက္ရမွာေၾကာက္တယ္။ ခုေတာ့သူမဟုတ္သလိုပဲ။ တံု႔ဆိုင္းျခင္းတစ္ခ်က္ေတာင္မရိွဘဲ စင္ေပၚမွာဆိုရဲကရဲတဲ့ အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ အရင္ကနာမည္ႀကီးၿပီး ထင္ေပၚရတာကိုမႀကိဳက္ဘူး။ ခုေတာ့ လူေတြအားလံုးကသူ႔ကိုသိေနတာ ဝိုင္းႀကိဳဆိုေနၾကတာမ်ိဳးကိုသူႀကိဳက္လာတယ္။ အေဖာ္မရိွသင္းကြဲငွက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ေနရတဲ့အခါ မန္ဘာေတြအကုန္လံုးက သူ႔အစိတ္အပိုင္းေတြလိုျဖစ္လာၿပီး သူပါလိုက္ေပ်ာ္လိုက္ငိုလိုက္ျဖစ္လာတယ္။
45 (Zawgyi)
Depuis le début
