Dahon ng Engkanto

pinto

Pumunta ako sa ilalim ng puno para makita ko ulit si Cara tinanong ko sa kanya kung ilang taon na siya."

Siya ay, apat na raan pitongput-apat,na taong-gulang sya. Pag sa mundo namin, at ako ay 47 taong gulang sa mundo nila may gusto akong sabihin sayo." 

Gusto mo ba sumama sa mundo namin?, dito ko ipapakita sayo ang aming mundo."

Ito itim na kanin, kainin mo ito kapag matutulog ka na."

Nag sulat ako sa aking magulang na bibisita lang ako sa mundo ni Cara."

Pagtapos ko magsulat ay kinain ko ang itim na kanin bigla at akong nakaramdam ng antok at tuluyan na akong nakatulog."

Pagkatapos non ay Nakita ko si Cara sinesenyasan niya ako na pumunta sa kanya."

Lumapit ako sa kanya dahil kami ay papasok sa loob puno. nakita ko ang punong iyon ay may napakaliit na pinto."

Doon daw kami papasok sa pinto tugon ni cara, pero nung palapit na ng palapit na kami unti- unting lumalaki ang pinto ng puno."

Pagdating namin sa puno, ang pintong ito ay napakalaki."

Sa pagbukas ng pinto Nakaramdam ako ng napaka lakas na simoy ng hangin at, ako'y nasilaw dahil bumungad sakin ang napakagandang lugar na hindi pangkaraniwang na dimension ng mga engkanto."

Nagulat at namangha ako sa mga kagamitan nila dahil-."

kulay lila, ginto, at asul ang mga hayop dito ay kakaiba rin ang mga tao dito mayroon itong napaka ganda at gwapo itsura, namangha ako sa aking mga nasilayan."

Mahaba ang mga tenga nito at wala silang Pilik mata, halos lahat ng mga nilalang dito ay magkakamuka, ang tanging naiiba lang sa kanila ay ang tangkad at laki,o balat pati narin ang kanilang mga buhok hindi ko mawari kung diwata ba sila o engkanto."

Dahil ang mga balat nito ay hindi pangkaraniwang balat na katulad sa tao, dahil ang mga balat nito ay parang yari sa crystal dahil sila ay kumikinang."

Ang tanging nagbigay sa akin ng takot nang sila'y nakatingin sa akin na parang matagal na nila akong kilala."

Unang beses ko lang naman sila nakita ng buong buhay ko, sila ay nakatingin at nakangiti parang kilala nila ako."

Binabati ako nila ako sa pag punta ko sa mundo nila."

Nakita ko ang mga lamesa ay punong-puno ng mga pagkain, ang mga plato at kutsara dito ay kulay ginto at mga mansanas ay kulay ginto, kalabaw na ginto baka na ginto at pati mga  puno ay gawa sa ginto."

May biglang lumapit sa akin na isang babae na nakasuot nang damit na punong puno ng ginto at mga alahas, ang buhok nito at napakaganda."

lumapit ito sa akin at nag banggit ito sa akin ng, "Ikaw ba si Miguel " kinukwento ka sa akin lagi ni nanay Matagal na kitang nais makilala binabati kita sa pagpunta mo sa mundo namin maraming salamat."

Miguel POV:()

("Nanay mo ba si Cara?.")

"Oo Tsaka pala magkasing Tanda lang tayo, sa mundo namin at, sa mundo mo ako ay isang daang-anim naput isa, taong-gulang ako, at kapag sa mundo namin ako ay labing-anim palamang."

madami akong nalaman At natutunan tungkol sayo habang kinikwento ka sa akin ni Cara."

Alam ko lahat tungkol sa iyo at sa mga magulang mo at, alam Korin kung saan ka nakatira at lumaki."

Pagtapos namin mag-usap."

Inalok nila ako na kumain."

Tumanggi ako dahil Kakatapos ko lang kumain pinipilit nila ako na kumain kahit konti lang."

Tumanggi pa rin ako dahil nakakita ako ng itim na kanin na gumagalaw-galaw, kaya ayaw kona kumain, mababango ang mga putahe dito at parang gawa sa ginto ang mga prutas na inihain nila, pero di ko mawari kung Ano ang kanilang mga prutas dahil Ngayon lang ako nakakita prutas na kulay ginto."

Ito ay umiilaw, sa sobra nitong ganda,nakakatakam talaga ang mga na makikita mo at maaamoy mo na mga putahe na mga inihain nila."

Binulungan ako ng isa sa mga engkanto na hindi na daw ako makauwi o makakaalis sa mundo nila kahit tumikim ng mga alak, minatamis basta wag lang kakain ng mga putahe na nasa lamesa kahit pag inalok at pinilit ka wag na wag ka talagang kakain."

Miguel POV:()

"Kaya nga ayoko rin naman kumain dahil busog ako baka sumama ang tiyan ko pag napadami ako ng kain."

Sa totoo lang muntik na ako sumuka sa itim na kanin na gumagalaw galaw kaya nawalan ako ng gana kumain."

Pagtapos ng pagdiriwang ay Sinabi ko kay Cara na ako ay uuwi dahil baka mag uumaga na at hindi pa rin ako nakakauwi."

Sinamahan ako ni Cara papunta sa malaking puno, Pagpunta namin doon bumukas ang pinto. pumasok ako palabas ng pinto."

Sa pag labas ko sa pinto ako ay biglang nagising, Ako ay nasa hospital sabi sa akin ni nanay tatlong araw na daw akong walang malay."

Created and written By:noctrunalwriter