Gizli Ekip/ BakuDeku (police au)

{1}

Evet.... tekrar yazıyorum yanlışlıkşa sildim
Medya çok cool
İzuku'dan
Yine ve yine ,vakam olmayan bir soruşturmaya gizlice girmiştim. Tabi canım arkadaşım shoto beni diğerlerine yedirmek istemediği için benle gelmişti.

Yerdeki cinayetten kalan kanıtlara bakıyodum.

(polis üniforması olduğunu düşünün aşşağıda)

(Erkek hali gibi düşünün ikisinde de var bu)

Tam kamera odasına girecektim ki...
Evet, şans bu kadar yüzüme gülermiş.
Çatışma başladı.

Hemen konteynır'ın arkasına sakladım, shoto da önümdeki konteynırday'dı, silahımı çıkartıp sıkmaya başladım.

Çok fazla kurşun sesi varıd, belki kurtulurum diye konteynır dan çıkıp hızla diğer tarafa ilerledim. Sıkmayı da unutmuyordum.

Tam başardım derken sağ bileğimin üstünden vuruldum. Topallıya topallıya shoto nun yanına geldim.

Todoroki:İyimisin izuku!?

Midoriya:iyiyiym! Sadece bileğimin üstünden vuruldum!

Kurşun seslerin den dolayı bağıtıyorduk. Silahımı mermi ile doldurup sıkmaya devam ettim, sonun da bitmişti ama biz de bitmiştik.

Kendimi nefea nefese yere bıraktım, sağ bileiğimin üstünden çok kan akıyodu.
Shoto hemen yanıma geldi ve polis ceketini çıkartıp yaramı sardı.

Todoroki:Toshi yagi'ye haber vermeliydik

Midoriya:Eğer babama haber verseydik asla buraya gelmemize izrn vermez, bu vakayı da kimse çözemez kapanırdı. Böylece bir can yerde kalmış olurdu.

Bakugou:çok safsın be deku~ kimse bunu önemsemiyor, yapamadıkça bıkıp bırakıyorlar.

Midoriya:Bana takma adımla seslenme anlayacaklar. Ayrıca herkes sen değil dynamite.

Bakugou:aww o zaman küçük izuku'ya nasıl seslenmem gerek?

Midoriya:Gıcıklığına yapıyosun değl mi dynamite😑?

Bakugou:bana ,babanın toshi yagi olduğunu ve gizli ekipten olduğunu söylememek senin hatan.

Midoriya:istedim! Söylemek istedim! Ama ixin vermediler, yerimizin konumu kötülerden uzak tutmaya çalışıyorlardı! Neden anlamıyorsun?

Bakugou:umrum da değil, bacagın daha fazla kanarsa seni yenemeden ölüp gideceksin.

Kafa sallayıp ayağa kalkmaya çalıştım ki, shoto bana yardımcı oldu ve kolumun altına girip yardım etti.

Babamın olduğu yere gidince büyük bir azar yemiş ve ayağım kurşun çıkarılıp dikilmişti. Baya acıtmıştı ama gıkımı çıkarmsmaıştım.

Şimdi de hamakta sargılı ayağım ile uzanmış hafif sallanıyordum, resmen rüzgar beni sallıyodu.

Aklıma bakugou ile zamanlarım gelmişti, gülümsedim ama sonra biraz zaman sonraki davranışları geldi aklıma.

Bakugou ve ben 16 yaşımdayken tanıştık, o 17 diydi. Bir gün bana gizli ekip için teklif geldi kabul ettim. Ona söylemeye kalkışmıştım ama gizli ekip in başı all might olarak anılan babam izin vermemişti.

Böule devam etmişti, 6 ay eğitim aldım. 18 yaşımda yanlarında çırak olarak yardım ediyodum. 20 yaşımda artık kendi vakalarım olmuş çözemediğim vaka olmamıştı.

Bakugou 19 yaşımda herşeyi öğrenmiş 21 yaşındayken kahraman olmuştu, böylelikle hep bana rekabet içinde bakar olmuştu.

Gizli ekibe alınmadan önce çok haraketli şeylet yaşamıştım, sırf ne kadar iyi olduğumu kanıtlamam için gizlice üzerime 7 adam salmışlardı. O zaman yaşamadığım duygu kalmadı diyebiliriz.

Yavaşça gözlerim kapanmaya başladı, hah hamak insanı rahatlatıyordu zaten kulağımda kulaklık varır miss uyu şimdi.

Gözlerimi kapadım,o gölgelik alanda kuş sesleri ve rüzgarın sesi ile uykuya daldım.

Bu kadardı her salı ve cuma günleri bölüm atmaya çalışacağım konbanwa ya da ohayo gozaimas

Ayy çok şirinler yaa