~~ဦး~~(Completed)

(၅) ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

'အဟင်းးး...ဒါလင်ကအဲ့လိုဖြစ်စေချင်နေတာလား'

'လာရငိးကိစ္စကိုပြော.ငါမအားဘူး'

'ဘာလဲ.. မိန်းမငယ်လေးကအိမ်မှာစောင့်နေပြီတဲ့လား'

'မင်းဒီစကားတွေပြောမှာဆိုငါအချိန်မပေးနိုင်ဘူး..ငါအရေးတကြီးသွားစရာရှိတယ်'

'ဟုတ်ပါပြီ..လာရင်းကိစ္စပဲပြောပါ့မယ်...သမီးကိုပြန်ခေါ်ချငိတယ်...သူ့အဖိုးအဖွားတွေကလည်းအသက်ကြီးတော့ သူတိူ့မြေးကိုလိုအပ်နေပီ'

'အဟင်းးး...ငါမင်းကိုစကားနာတွေမထိုးချင်ဘူး...သမီးကမင်းနဲ့လိုက်မယ်လို့ယုံကြည်ရင်သမီးကိုခေါ်ကြည့်လိုက်လေ..သမီးဆုံးဖြတ်တဲ့အတိုင်းပေါ့'

'okနော်..'

'စိန်လိုက်...ငါ့သမီးက ငါ့က်ိုဘယ်တော့မှထားသွားမှာမဟုတ်ဘူးဆိုတာငါသိတယ်..ဒါပေမယ့် ငါ့သမီးမျက်နှာမငယ်ရအောင်လို့တရားရုံးတက်တဲ့ထိငါအဖြစ်မခံနိုင်လို့ သမီးဆန္ဒက်ိုပဲဦးစားပေးဆုံးဖြတ်မယ်'

'ခ်ခ်...ယုံကြည်ချက်တွေပြင်းထန်နေလိုက်တာ..ဒါဆိုအခုပဲသမီးရှိတဲ့ဆီသွားကြတာပေါ​့..သမီးဘယ်သူ့ကိုရွေးမလဲသိရအောင်'

'သွားတာပေါ​့..'

ထို့နောက် မာမီတို့အိမ်က်ို သူထွက်လာခဲ့သည်။ပါပါးသမီးက ပါပါးကိုအချစ်ဆုံးမလို့ မာမီ့နောက်လိုက်မသွားဘူးဆိုတာပါပါးယုံတယ်။
..
..

'မာမီ...ဂျင်ဂျင်းရော'

'ဟော..သွန်းး...သမီးလေး...ဂျင်ဂျင်းကိုလာခေါ်တာလား'

ကိုကို့မာမီက အသက်ကြီးနေပေမယ့်အခုထိနုပျိူလတ်ဆတ်နေဆဲ...

'ဟုတ် မာမီ..သွန်းကိုလာခေါ်ပါဆိုပြီးဖုန်းဆက်လို့'

'အစောကပဲဒီမှာTVထိုင်ကြည့်နေသေးတာကို အဒေါ်ကြီးရေ...ဂျင်ဂျင်းဘယ်ရောက်သွားလဲ'

'ရေကူးကန်နားမှာ ထိုင်နေပါတယ် သွန်းလေးလာရင်လွှတ်လိုက်ပါတဲ့..'

ရေကူးကန်ဆိုတဲ့အသံကြားတော့ သွန်းခြေဖျားတွေလက်ဖျားတွေအေးစက်လာသလ်ိုချွေးတွေပါပြန်လာတော့..မာမီကရိပ်မိသွားပြီးးး