THE POSSESSIVE BROTHER (Under-Editing/on-going)

CHAPTER 6

Matagal na siyang nagtatrabaho dito sa amin minsan kapag wala sila mommy siya lang ang kausap ko palagi subrang bait niya at maalaga sa akin parang pangalawang ina ko na din siya.

Hindi ko na hinintay si kuya kaya nagtempla nalang ako ng kape at kumuha ng sandwich.

I lost my appetite kaya ito nalang ang breakfast ko today mabubusog na din naman ako nito.

I sipped my coffee but i almost choke it when i saw kuyas face in front of me.

'Gagi kuya you scared the hell of me' bulaslas ko habang dinadama ang sakit ng ilong ko dahil muntik lumabas dito ang kapeng ininum ko

Nangunot ang noo ni kuya habang tinitingnan ako ng maigi 'do i look scary?' Seryoso niyang sabi

Oo kuya ang gwapo mo kasi kaya nakakastar struck kapag tinitigan gusto ko tong sabibin sa kaniya pero baka anong isipin niya kaya wag nalang

Huminga ako ng malalim at humarap sa kaniya 'hindi sa ganun kuya bigla bigla ka kasing susulpot nakakagulat' sagot ko sa kaniya bago kumagat sa sandwich na hawak ko

'Okay sorry i didn't mean to scare you' sincere niya sabi at palipatlipat ang tingin sa kapeng hawak ko at sa pagkaing nakalatag sa mesa

'Wala akong ganang kumain kaya nagcoffee lang ako' mabilis kong sabi sa kaniya.

Mabuti ng maunahan ko siya kasi for sure parang machine gun na naman ang bibig niyan pag nagkataon talo pa niya si mommy and daddy eh

'Is that coffee and sandwich can satisfied you?'maawtoridad niyang sabi sa akin

I nod at him 'yes kuya sanay na ako kapag wala sila mommy ito lang ang breakfast ko' sagot ko sa ganyan at patuloy na uminom ng kape

'Dala ba ni mommy ang breakfast? Sinamaan ko siya ng tingin dahil sa sinabi niya.

Akala ko ba maayos to kausap ako pala ang mahihirapan kapag kausap tong tukmol nato

'Where's your common sense kuya pakihanap naman' i rolled my eyes.

Napakasarap namang kausap nito please note the sarcasm

'I don't know maybe i forgot it in my car' inosente niyang sabi. What the hell

'Ewan ko sayo' sabi ko nalang sa kaniya at patuloy na sumimsim sa kape na hawak ko.

Hindi ako sure kong mapipigilan ko bang lumabding tong kamay ko sa mukha ni kuya caspii kung patuloy niya akong pinipilosopo.

Now i know how it feel kapag sinasagot ka ng pabalang kaya pala madaming nagagalit kapag sinagot ko sila ng pabalang.

Duh as if i care

'Eat' tipid niyang sabi at inilapit yung plato na puno ng pagkain. Akala ko ba sa kaniya yon

'Are you a deaf kuya? Magcocoffee nga lang ako e' sabi ko sa kaniya.

I saw his jaw clinch

There serves you right.

'I don't fucking care Anthea just eat this' mahina pero may diin niya sabi.

Huh akala mo matatakot mo ako kuya sorry but I'm not kaya kitang patulan dahil wala sila mommy dito ngayon

'I said no kuya kung gusto mo kumain edi kumain ka wag mo akong idamay' maarteng sabi ko sa kaniya
Subrang sama na ng tingin niya sa akin pero hindi pa rin ako nagpatinag sa kaniya.

'Fuck why so stubborn Anthea' frustrated niyang sabi sa akin.

'I know kuya you don't have to remind me' pataray kong sabi sa kaniya kaya mas nagalit siya lalo.

Tumawa lang ako sa isip ko i know he already murdered me in his mind right now

Huminga siya ng malalim para ikalma ang kaniyang sarili bago niya ako tiningnang muli 'fine. Promise me that this will be the last and don't you ever skip your meals okay?' sabi niya.

Para siyang daddy kong umasta akala mo naman baby pa ako

I nod para matapos na ang usapang ito baka mag aaway na naman kami nasa harap pa naman namin ang pagkain kung nandito lang talaga si mommy for sure kanina pa kami pinagalitan

'Promise me young lady' seryoso niyang sabi
I raised my right hand 'I Anthea Disney Cervantes promise that i will never skip my meals every morning except the lunch and din- kuya caspii glared me 'i will never skip my meals just today an-' kuya cut my words

'we're not fooling around here young lady'pagbanta niya sa akin.

Tss dami pa kasing arte eh hindi naman nakakamatay kapag hindi kumain nakapagcoffee naman ako

'Tss oo na nga daming alam eh' i whispered

'I heard that' masama pa din ang tingin niya sa akin grabe sarap dukotin ng eyeballs niya buti nalang talaga mahal ko siya.

As a brother. Yeah thats it

'Anyway I'm the one who will drive you to school' sabi ni kuya na ikinabigla ko.

Meron naman kaming driver bakit siya pa hindi tuloy ako makakagala nito after class.

'I thought you were busy kuya atsaka may driver naman eh kaya don't bother' i said.

Sana hindi niya itutuloy ang balak niya huhuh

'It's okay i can manage my time' simpleng sagot niya sa akin. Shitt wala na talaga ako nito

'Baka makaabala lang ako sayo kuya and besides i can handle my self' ngumiti ako ng malapad sa kaniya yung abot tenga na.

Sana gumana itong todong smile ko baka magbago pa ang isip ni kuya caspii

'That's final Young lady and you can't do anything about it' he said

Wala na goodbye nightouts and shoppings hanggang sa muli bantay sarado na ako nito ng tukmol na ito.

'I also know that there's a lot of boys around you and im telling you i'll watching you' sabi niya at umalis sa dining room at iniwan akong nakatunganga. Laki ng problema ng tukmol na yon tsk.

-end-