~16~

143 14 72
                                    

Selamlaar ben gelmiş bulunmaktayım 🧡

Umarım bölümü beğenirsiniz 😙

----------------------------------------------------------

O bağırıştan dolayı Özkaya evi inlemişti. Kızıl ve kız sese uyanmıştı ve dışarı çıktılar. Ardından Resul, Ayla, Şengül ve Oğulcan çıkmıştı.

"Ne bu gürültü gece gece? İnsan huzuru diye bir şey var!" dedi Ayla

"Üzgünüm Ayla hanım sizi rahatsız etmek istemezdim. Ben kendi ailemi alıp gideceğim" dedi Orhan'da

"Biz seninle gelmiyoruz adam bozuntusu! Git sevgilinle yaşa!"

"Buralarda kalamazsınız siz ama"

"İstediğimiz yerde kalırız sana ne oluyor? Neyimsin ki sen benim?"

"Üç çocuğunun babasıyım!"

"Allah Allah bunca zamandır bu çocukları arayıp sormadın şu kadınla fink atarken şimdi Resul beylerin evine gelince mi babaları olduğun aklına geldi?"

"Şengül, bak milletin içinde sinir etme adamı yürü düş önüme!"

Resul kibarca Şengül hanımı Ayla'nın yanına gönderdi ve Orhan'ın karşısına dikildi.

"Bana bakın Orhan bey, siz Şengül hanımla boşandınız ve sizin Şengül hanımla bağınız yok sadece çocuklarınız var. O ne isterse yapabilir, buna karışamaz ve karşı çıkamazsınız. Şimdi bir sorun çıkmadan evinize gidin, rica ediyorum."

"Ama Resul bey sizi rahatsız ediyor?"

"Bizi rahatsız etmiyor, etseydi eve almazdık"

Orhan kızının bileğini tuttu.

"Sen gel benimle"

Bunu gören kızıl, Orhan'ın bileğini olabildiğince sert sıktı.

"Bırakıyor musun yoksa kırayım mı elini?"

Orhan acıyla inliyordu. Resul, Ayla, Şengül, Gönül kızılın Orhan'ın elini bırakmasını sağlamaya çalışıyorlardı ama kızıl hedefine kitlenmiş aslan gibi Orhan'ın bileğini daha da çok sıkıyordu.

"Bırak kızın elini! Bırakmazsan bu bileğin kopar!"

"Aaah! Tamam tamam bıraktım bırak bileğimi!"

Orhan kızın elini bırakmıştı. Kızıl ise Orhan'ın bileğini daha sert şekilde sıkıp arabasının kaputuna fırlattı. Orhan'ın kulağına yaklaştı.

"Eğer bu aileden Oğulcan'a, Şengül hanıma, hele hele ki Aybike'ye bir şey yaptığını veya karşılarına çıkıp tehdit ettiğini bir duyayım o zaman bileğini sıkmakla kalmam her yerini kırarım! Anladın mı beni!"

Orhan cevap veremiyordu.

"Anladın mı dedim!"

"Hıhı evet evet anladım"

"Şimdi al sevgilini de uza buradan!"

Orhan kızılın korkusundan hızla arabaya binmişti. Gönül de biner binmez Orhan hızla uzaklaştı.

Kızılın başı dönmüştü, iki adım sendeledi. Kız tutmuştu.

"İyi misin tatlım?"

"İyiyim iyiyim biraz başım döndü o kadar uykusuzluktandır"

"Ah be tatlım niye uyumadın?"

"Mümkün mü sence birtanem? Annem ve babamın benim yüzümden tartışması, Orhan amcanın sizi rahatsız etmesi"

Silent ScreamWhere stories live. Discover now