Hyunjin: : မင်းအမှားကို မင်းသိတယ်ဆို ကိုယ့်အမှားကို ပြန်ပြင်ခွင့်ပေးမယ် သွား မင်းသွားပီး ပတ်မင်ယောင်းကို ငါ့ဆီရောက်အောင်ခေါ်ခဲ့

Boy: : ငါခေါ်လာပေးရင် မင်းငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပေးမယ်မှလား ( Hyunjin ခေါင်းတစ်ချက်ညိမ့်ပြလိုက်သည်)ဒါဆို ငါဘယ်ကိုခေါ်လာခဲ့ရမလဲ

Hyunjin: :ဒီနေရာကိုပဲခေါ်ခဲ့ အေးသူမပါလာရင် မင်းသေပီပဲ သွားအခုချက်ချင်း ( ကောင်လေး ပြောလိုက်တာနဲ့တစ်ပြိုင်နက်ပြေးထွက်သွားသည်)

Han: :Hey man ! ပတ်မင်ယောင်းဆိုတာ မင်းကို အတင်းလိုက်ပြိုင်နေတဲ့ကောင်မလား အလကားနေရင်း မင်းကိုမနာလိုနေတဲ့ ဘဲ
A few minutes later. ..

Park minyung:: ဘာလဲ Hyunjin မင်းကငါ့ကိုဘာကိစ္စနဲ့တွေ့ချင်ရတာလဲ..

Hyunjin: : ဘာကိစ္စလဲဆိုတော့ ဒီကိစ္စ ပဲဆိုပီး Hyunjin ပြေးထိုးလိုက်တယ် ( ဟိုကောင်လေးက ပြေးသွားပါပီ ) မင်းကများ ငါ့ကို ထိုးခိုင်းရဲတယ်ပေါ့ မင်းအရမ်းထိုးချင်နေလဲ ထိုးလေ ငါ့ကိုရအောင်ထိုး ( Hyunjin ပြောလဲပြော ထိုးလဲ ထိုး Hanjisung ကတော့ မတ်တပ်ပဲရပ်ကြည့်နေလိုက်တယ်သူ့သူငယ်ချင်းကတားလို့မရမှန်းသူသိတယ်)

Teacher: : Hyunjin မင်းအခုရပ် မင်းအခုရပ်မှာလားမရပ်ဘူး ဆရာက လှန်းအော်သည် ( Hyunjin ဒီဆရာက ဘယ်ကရောက်လာတာလဲ စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ Hyunjin ဆရာနောက်ကိုလှန်းကြည့်တော့ စောတုံးက သူထိုးလိုက်တဲ့ကောင်လေး)

Hyunjin:: မင်းက ငါထိုးထားတာ မမှတ်သေးလို့ ဆရာတောင်သွားခေါ်ရဲတယ်ပေါ့ 

Teacher: : မင်းအခုတိတ် ငါရုံးခန်းလိုက်ခဲ့ အခုချက်ချင်း ဟိုကောင် Hanjisung မင်းကဘာရပ်လုပ်နေတာလဲ ကိုယ့်အခန်းကိုပြန် ကျန်တဲ့သူတွေပါပြန် Hyunjin မင်းပဲလိုက်ခဲ့

Hyunjin: : ဟက်..... ( Hyunjin မဲ့ပြုံးလေးပြုံးလိုက်ပဖိး ဆရာနောက်ကနေ ဘောင်းအိတ်ကပ်ထဲလက်ထဲပီးလေတချွန်ချွန်နဲ့လိုက်သွားလေသည်)

Teacher::  မင်းအဖေကိုခေါ်လိုက် ငါပြောစရာရှိတယ် လူကြီးချင်းစကားပြောမှရမယ်

အချစ်ရဲ့တန်ဖိုး ( Completed) Where stories live. Discover now