Losing smile(: (បាត់បង់ស្នាមញញឹម)(Ss1)[Complete✅ ]

ភាគទី47:បងមិនសន្យាទេតែអូនចាំមើលចុះ

"ថេយ៍ជាអូនពិតមែនហ្ហេ?"ជុងហ្គុកក៏បើកទ្វាពីខាងក្រៅអើតកសួរសក់កន្រ្ទឹងកន្ទឹងមុខដូចទន្សាយអញ្ចឹង

"បងកើតអី"ថេហ្យុងក៏សួរទៅនាយ

"ថេយ៍....ជាអូនពិតមែន..ផឹប!!..បងស្មានតែបងស្រមៃ"ដោយឃើញថាច្បាស់ការហើយនាយក្រាសក៏រត់ទៅអោបថេហ្យុងស្អិតបញ្ជាក់ពីចិត្តដែលនឹករលឹកគេគេង8ថ្ងៃហើយនាយតែងតែស្រមៃឃើញគេរហូតព្រោះនឹកពេក

"ថេយ៍គ្រាន់តែគេងហេតុអីអោប"រាងតូចអត់និងឆ្ងល់មិនបានគេគេងហើយងើបមកធម្មតាសោះហេតុអីក៏អោបធ្វើដូចនឹកណាស់

"ហាស..ត្រូវហើយអូនគ្រាន់តែគេងប៉ុណ្ណោះមកពីបងស្រលាញ់អូនពេកទើបអោបនិងណា"ជុងហ្គុកក៏រៀងភ្ញាក់គ្រាន់តែគេងហ្ហេ?? ប្ដីបារម្មណ៍ទឹកភ្នែករហែមរហាមរាល់ថ្ងៃគេថាគេគ្រាន់តែគេង

"សឺត..ជុបៗ..ហិហិ អូនឃ្លានទេ"រាងក្រាសក៏ចាប់បឺតភរិយាក្មេងរួចស្ញេញចេញធ្មេញទន្សាយនិងបង្វែររឿង

"ហឹម.ម.."ថេហ្យុងង៉ក់ក្បាល ទើបជុងហ្គុកប្រញាប់ប្រាប់ដំណឹងប្រាប់ដល់អ្នកដែលបារម្ភថេហ្យុងទាំងអស់ពួកគេក៏សប្បាយចិត្តនេះជាដំណឹងល្អសម្រាប់ពួគគេ
ហេតុអីទើបនាំគ្នាសប្បាយចិត្តថ្នាក់នេះព្រោះគ្រូពេទ្យថាថេហ្យុងប្រសើរច្រើនណាស់ព្រោះរយៈពេលជិត3ខែមកនេះមានអ្នកមើលថែដឹកដល់ផ្លូវចិត្តគេក៏ប្រសើរឡើងគេអាចនិងមានភាគរយច្រើននៃឪកាសដូចដើមវិញ។

#Night

  ពេលយប់មេឃរាងត្រជាក់បន្តិចជុងហ្គុកក៏បានរុញរទេះរបស់ថេហ្យុងមកលេងនៅខាងក្រៅវាចៃដន្យមែនទេនដែលអគាមន្ទីពេទ្យនៅក្បែរបង្គោលណាមស៊ាន
អាចមើលឃើញវាពីចម្ងាយថេហ្យុងនិងជុងហ្គុកហាកមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយព្រោះតែចិត្តរបស់ពួកគេគិតដូចគ្នា ទាំងពីនាក់សម្លឹងមើលទៅកន្លែងដែលជុងហ្គុកធ្លាប់សារភាពសុំរាងតូចធ្វើសង្សារ

"អូនចាំកន្លែងនោះបានទេ"ជុងហ្គុកបន្ទន់ជង្គុងចង្អុសួរទៅកាន់កន្លែងដែលពួកគេកំពុងតែមើល

"ចាំបាន"ថេហ្យងបែមើលមកមុខនាយ

"ថ្ងៃនោះអូនខ្លាំងស្អាតណាស់បងមើលឡើង
ភ្លឹកនរ"ជុងហ្គុក