tutsak aşk

13

Gergin ve kendimi iyi hissetmediğim bir ortamda bulunmak oldukça canımı sıkarken avuçlarimin içi sıkmaktan aciyordu.

Masamizda bulunan adını yeni öğrendiğim halil karaca bana tuhaf bir şekilde bakarken barlas ve sinanin sert bakışları adamin üzerindeydi.

Barlas Akçadağ mutluluktan öte bir gülüşle adama bakti.

"Tabi böyle diyince taniyamadin şöyle diyeyim yıllardir aradığın biricik kızının kızı yani torunun"

Barlasin konuşmasından hiçbirşey anlamazken ortamda dönen sinir bozucu konuyla ters ters ona baktim.

Halil karacanin kavisli kaşları çatilirken onun da benden farkı yoktu.bakışları boynumdaki kolye ye giderken annemin  hediye ettiği kolyemi çıkarmamak için kendimi zor tuttum.

Duyduklarim sinirimi bozarken nefesim daraldi herşey beni boğmaya başladı.ortamda çalan muzik kulağıma en kötü ses gibi gelirken kalabalik üzerime üzerime geliyordu.

Keşke dersten kalsaydim da bu ortama gelip bu saçma lânet konuya dahil olmasaydim.daha fazla bu ortamda durmayip hızlıca çıkışa doğru ilerlemeye başladım.

Sesler uğultu gibi gelirken kolumdan çekilmem bir oldu.barlas kolumu tutmuş çıkıştan ters bir şekilde beni çekiyordu.kolumu ellerinin pençesinden kurtarmaya çalışırken canim oldukça yaniyordu.

"Bırak kolumu!"

Barlas beni dinlemeden yürürken bende arkasından sürükleniyordum.gözyaşlarim kendini zorlarken kendimi zor tuttum.yorulmuştum.oradan oraya sürüklenmek hayatimin bir anda alt üst olmasi ve suanda olduğum durum iğrençti.

Kimsenin olmadığı arka çıkışa geldiğimizde barlasin adamlari otomobilin kapısını açmış bizi bekliyordu.içerde büyük bir kargaşa vardi.hiçbirşey düşünmeyip kendimi boşluğa biraktim.herşey benden bağımsız olurken hangi ara arabaya bindik hangi ara yola çıktık anlamamıştım.

Arabada sessizlik hakimken içeriyi telefondan gelen sinanin sesi yayıldı.

"Barlas ortalık fena karıştı Halil karaca heryerde seni arıyor"

"Arasin, arasin bok bulur bizi.sen evdeki korumalari çoğalt,sokağın başına da koruma koy"

"Onu hallettim ben sen merak etme ama karaca bu sefer durmaz torununu alana kadar"

Barlas bana kısa bir bakış atarken ben camdan umursamıyor gibi dışarıyı seyrediyordum.kulağım onlardayken camdan barlasin yansımasını izliyordum.

"Durmasin kardeşim bizde bunu istiyorduk zaten"

Yüzünde memnuniyet vardi.hayatlarımızi mahvederken bundan zevk alıyordu.bendeki sessizliğe anlam veremiyordu bende veremiyordum neden bu kadar tepkisizdim?

Hiçbirşey anlamıyordum.

Halil karaca kimdi mesela,ne için beni onun torunu olarak gösteriyorlardı.

Anlamiyordum.

Hangi ara eve geldiğimizi bilmeksizin korumanin açtığı kapidan hızlıca çıkıp eve ilerledim.adımların durmadan tökezlerken bu umrumda değildi.Ayşe nin açtığı kapıdan girip merdivenlere ilerledim tek istegim duş alip rahatlamakti.

"Sorular sormani bekliyordum ama sen kaçıyorsun?"

Ikinci merdivende adimlarim durmuş arkamda bana seslenen barlasa döndüm.tek kaşi havada bana bakıyordu.

"O adam kadar aptal değilim bizi bir oyuna sürüklemeye çalışıyorsun"
Yüzünde  alaylı bir sırıtış peydah olurken kaşları çatıkti.

"Emin ol ki oyun olmayacak kadar acı bir gerçek o aptal dediğin adam senin öz ve öz deden"ciddi tavrı kendinden ödün vermezken gözleri her hareketimi inceliyordu.