«តេីនឹងមានការលេីកលែងទោសចំពោះប្រពន្ធអប្រិយម្នាក់នេះទេ? អ្ហឹកៗ»កំលោះតូច ដាក់សំណួរសួរខ្លួន
ឯង រួចដាក់បង្គុយចុះ ជ្រប់មុខយំទាល់តែអស់ចិត្ត ទេីបបោះ
ជំហានដេីរទៅតាមស្វាមីពីក្រោយ។
រាងកាយតូចស្ដើងចូលអង្គុយក្នុងឡានយ៉ាងស្ងៀម
ស្ងាត់ជាទីបំផុត ព្រោះមិនដឹងគួរប្រេីពាក្យបែបណាទៅកាន់
ស្វាមីឲ្យបានសមរម្យ ស្ដាប់ទៅសមគួរអាចទទួលយកបាន
ក្រៅពីអង្គុយធ្មឹងៗលួចសម្លឹងមេីលមុខមាំមិនរសាយម្ដងម្កាល ប៉ុន្តែអ្នកម្ខាងទៀត មិនសូម្បីតែគ្រលៀសភ្នែក
មេីលប្រពន្ធវិញ។
នៅតាមផ្លូវ...
«បង...»សំឡេងស្រាលស្អកគ្មានកម្លាំងកំហែងបន្លឺ
ហៅស្វាមីទាំងដេីមទ្រូងលោតឌុកឌាក់ៗស្ទេីរធ្លាយចេញមក
ក្រៅ ខណៈកែវភ្នែកទាំងគូចាប់ផ្តើមរលីងរលោងកល់រក
យំ ពេលដែលមិនទទួលបានការឆ្លើយតបពីស្វាមី ក្រៅពី
ភាពស្ងៀមស្ងាត់។
«បង...បងឆ្លេីយនឹងអូនមួយម៉ាត់បានទេ?»ហេតុអ្វីគេ
ចិត្តដាច់ម្ល៉េះ?មិនអាសូរដេីមទ្រូងអ្នកជាប្រពន្ធបន្តិចទេឫ?
ដឹងថាខឹង អន់ចិត្ត ហើយក៏ខកចិត្តដែលត្រូវប្រពន្ធបោក
ប្រាស់ ប៉ុន្តែម្ដេចក៏មិនស្ដាប់ហេតុផលនៅពីក្រោយការ
បោកប្រាស់ផង?
«សុំអង្វរ...ឆ្លើយតបជាមួយអូនមួយម៉ាត់មក!ត្រឹមមួយ
ម៉ាត់ អូនអស់ចិត្តហេីយ ហុឹកៗ»
កែវភ្នែកខ្មៅងិលលាក់បង្កប់ដោយភាពឈឺផ្សា និង
ការខកចិត្ត រេសម្លឹងមេីលក្មេងក្បែរខ្លួនបន្តិច មុននឹង
បន្ថែមល្បឿនឡានលឿនជាងមុនទ្វេដង រហូតតម្រូវ
ឲ្យអ្នកជិះជាមួយ ត្រូវបិទភ្នែកគេចចេញពីភាពភ័យខ្លាច។
@ភូមិគ្រឹះផ្កាយពាន់
«បងដាកហ៍?បងដាកហ៍!!»ថេយ៉ុង ស្រែកហៅ
ឈ្មោះអង្គរក្សបណ្ដូលចិត្តខ្លាំងៗ ព្រមទាំងគោះកញ្ចក់
ឡានសឹងតែរបូតម្រាមដៃចេញពីប្រអប់ ក្រោយងាក
ឃើញសភាពដុនដាប និង សម្លៀកបំពាក់ក្រៅឯកសណ្ឋានការងាររបស់គេ។ ពេលនេះប្រាកដចិត្តហើយ ជុងហ្គុក ប្រាកដជាតាមទាន់ដឹងរឿងគ្រប់យ៉ាង ទេីប ដាកហ៍
មានសភាពយ៉ាប់យ៉ឺន ឈរឱបខ្លួននៅខាងក្រៅរបងភូមិគ្រឹះបែបនេះ។
YOU ARE READING
តួនាទី និង ស្នេហា
浪漫គេថា តួនាទី និង ស្នេហា ដេីរទន្ទឹមគ្នា ស្របគ្នាក្នុងពេលតែមួយ។ ប៉ុន្តែបេីឲ្យប្រៀបធៀបរវាងតួនាទីនិងស្នេហា តេីមួយណាដែល អ្នកគិតថាមានសារៈសំខាន់ជាង?
