Neyse, ben gidip rahat bir yemek yiyeyim.
- İpek-
Pınar'ı rahat bir yemek yeme hayaliyle başbaşa bırakıp evden çıktım. Babamın yolladığı adamı, bahçenin dışında park edilmiş olan arabanın yanında görünce hemen yanına gittim ve arabaya bindim.
---
Evin önünde durduğunda beklemeden indim, koşarak kapının önüne geldikten sonra zile bastım.
Annem kapıyı açarken hala söyleniyordu. İçeriye geçtiğimde babamın bıkkın suratına aldırmadan odama geçtim. Bazen anneme nasıl bu kadar dayanıyor diye düşündüğüm zamanlar oluyordu ama bir bakıyordum ki babamın da annemden farkı yoktu. Birbirlerine tam uyuyorlardı. Uyumsuz olan bendim.
Elbisemi paketinden çıkartırken annem odaya girdi.
" Umarım güzel bir elbise almışsındır... Ah evet evet fena değil hadi giyin."
O odadan çıkarken üstümü çıkardım ve mavi elbisemi üzerime geçirdim.
Elbise gerçekten güzeldi, bunun için Simge'ye daha sonra teşekkür edecektim. Aynanın karşına geçip, at kuyruğu olan saçlarımı açıp taradıktan sonra şekil verdim. Kırmızı rujumu alıp güzelce sürdüm. Gözlerime dokunmadım ve alışverişe çıkmadan önce yaptığım makyajla bıraktım.
Ayağa kalktım ve topuklularımı ayağıma geçirdim.
Yatağın üzerindeki dağnıklığı topladım ve isteksizliğimin verdiği somurtkanlıkla odadan çıktım.
Annem hazır olan masayı kontrol ederken babam telefonla konuşuyordu.
Gidip koltuğa oturdum ve babamın birkaç övgüsünü dinledim.
"İpek gel yardım et biraz."
Annemin sesiyle yine isteksizce yerimden kalktım ve mutfağa geçtim.
"Anne, oğulları falan varmı bu ortakların? "
"Hıhı var bir oğulları."
Ay aman Allah'ım korktuğum başıma mı gelecekti!
"Hııı... Anne, siz bu ortaklık falan derken sağlamlaştırmak amacıyla bir klasiklik yapıp bizi evlendirmezsiniz değil mi? Vallahi varmam o adama. Hem gen-"
Elime iki tabak bıraktığında sıkıca tuttum.
"Hadi içeriye götür şunları boş boş konuşma."
İçime su serpen anneciğime içten bir teşekkür ettim ve mutfaktan çıktım.
Ben elimdeki tabağı masaya bırakırken kapı çaldı ve annem tepemde dikilerek sessizce tabakları koymam gereken yerleri söyledi. Babam bu sırada kapıyı açmış misafirciklerimiz içeriye girmişti.
Kafamı kaldırıp gelen kişilere baktım. Orta yaştaki çift kol kola girmiş babamla selamlaşırlarken gözüm gelen üçüncü kişiye takıldı.
Elimi hızlı atmaya başlayan kalbime götürdüm ve biraz eğilerek anneme fısıldadım.
"Ben vazgeçtim anne, siz ortaklığın temelini sağlamlaştırıp bizi evlendirin, hatta bir de çocuk isteyin! Daha sağlam olur."
Anneciğim çaktırmadan popoma bir çimdik atıp kapıya ilerledi. Çimdik beni kendime getirirken kendimi düzelttim ve yanlarına gittim.
"Oo İpek kızımız bu mu? Nasılda genç kız olmuş."
Annesi beni öpüp sarılırken elimden geldiğince gülümsüyordum. Babasınında elini sıktıktan sonra yanına gittim ve elimi uzattım.
"İpek. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Komşum Dengesiz
Humor♠ Amaç: Hayata yeni bir sayfa açmak. Yeni bir eve geçerek bu amacı gerçekleştirmek isteyen dört genç kız. Henüz komşularını pek tanımıyorlardı. Ama bu dengesiz adamlarla anlaşmak biraz zor olacaktı.
11.Bölüm ♠
En başından başla
