Ένα 16χρονο κορίτσι το οποίο ζει μόνο με την μητέρα της μετακομίζει στην Θεσσαλονίκη επειδή η μητέρα της βρίσκει καλύτερη δουλειά... Δεν της αρέσει το καινούργιο της σχολείο καθώς της κάνουν bullying όμως αυτός που της κάνει είναι ένα όμορφο αγόρι...
"Σήμερα είναι η πρώτη μου μέρα στο καινούργιο μου σχολείο και είμαι πολύ αγχωμένη..." Λέει φωναχτά μιλώντας στον εαυτό της. *Χτυπάει το ξυπνητήρι μετά από λίγα λεπτά* Η καρδιά της αρχίζει να χτυπάει δυνατά αφού την περίμενε μια δυσκολη μερα.
"Νομίζω ήρθε η ώρα να σηκωθώ" λέει από μέσα της αλλά δεν θέλει καθόλου. "ΔΉΜΗΤΡΑ!!! ΔΉΜΗΤΡΑ!!! ΣΉΚΩ ΑΜΕΣΩΣ!!!" της λέει η μητέρα της εκείνη ξινιζει το πρόσωπο της αμέσως, σηκώνεται , κατευθύνθηκε προς την ντουλάπα ψάχνοντας ρούχα... Βρίσκει ένα μαύρο σορτσ και μια μπλούζα άσπρη μακριά κοντομανικη, φοράει τα αθλητικά παπούτσια της, κάνει τα απαραίτητα στο μπανιο και κατεβαίνει κάτω...
"Επιτέλους Δήμητρα τι έκανες τόση ώρα πάνω θα αργήσεις φάε το πρωινό σου" της λέει η μαμά της και εκείνη απαντάει "Σταματά ρε μαμά δεν θα φάω" "Καλά συγγνώμη θες να σε πετάξω με το αμάξι;" Της λέει και η ειρήνη απαντάει "όχι θα πάω με το skate" "καλά να προσέχεις και σε παρακαλώ προσπάθησε να κάνεις φίλους" "θα προσέχω έλεος και το άλλο δεν το σχολιάζω καν".
*Παίρνει το skate ανοίγει την πόρτα και βγαίνει έξω και βάζει ακουστικά. Στον δρόμο βλέπει ένα παιδί που ήταν με το μηχανάκι, εκείνη αφήνει το skate για λίγο στην μέση του δρόμου και το αγόρι δεν το είδε και πάτησε το Skate με το μηχανάκι και το είδε η Δήμητρα *
Αυτή είναι η Δήμητρα
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Λοιπόν αυτο ήταν το πρώτο κεφάλαιο από την πρώτη μου ιστορία ελπίζω να σας άρεσε μέχρι εδώ το επόμενο κεφάλαιο θα βγει σημερα αλλά δεν ξέρω ακριβώς την ώρα... Ευχαριστώ πολυυυ!💓
