The Substitute Bride

Kabanata 17

"Miss Kourtney, nandito po si sir Travis." Nanglaki naman yong mga mata ko sa sinabi ni Nami, isa sa mga helpers namin dito sa bahay.

Agad akong napatayo sa bed ko, naguluhan pa nga ako kung anong dapat kung sabihin o magpapalusot ba ako. Ano ba naman kasing ginagawa niya dito? Ang aga aga pa!

"Ate ano sabihin mo-" Kaso lang bago ko pa matapos yong sasabihin ko bigla ba namang nag open yong door ng room ko, akala ko talaga si ate Nami yong pumasok, nakasuot lang ako nang maikling night gown, hindi na din ako nag susuot ng bra hindi dahil sobrang flat ng chest pero dahil ako lang din naman makakakita sa sarili ko.

My eyes almost fell out of my eye sockets when I saw that it wasn't Ate Nami who entered my room.

"TRAVIS!" Gulat kung tanong sa kanya. Napansin ko naman agad yong mabilis niyang pag tingin sa mukha ko at sa kabuoan ng katawan ko pero agad din'g nag iwas ng tingin.

Nakasuot siya ng office clothes, dress shirt na baby blue yong kulay na nakatupi hanggang sa may siko niya, bakat na bakat tuloy yong mga ugat niya sa kamay. Ang hot tignan! Nakatak-in din yong dress shirt sa brown na slacks na suot suot niya na pinaresan din niya ng pang office na shoes na may shoes lace na, kulay leather brown.

Nakapamulsa yong magkabilang kamay niya sa mga bulsa niya.

"Anong ginawa mo dito?!" Nagpapanic na tanong ko sa kanya at saka ko hinila yong pillow na nasa edge ng bed ko para itakip sa may taas na part ng katawan ko. At doon lang siya ulit napatingin sakin. 

"I talked to your dad at the office yesterday, he said you are sick." Nanglaki naman yong mga mata ko sa sinabi niya. Bakit hindi man lang 'to sinabi last night ni dad sakin?

Ay oo nga pala! Hindi ko sila nakasabay ni mom na mag dinner kasi nagpanggap na naman akong masakit yong ulo last night kaya nag stay lang ako sa room.

"Maayus na ako!" Nagpapanic na sabi ko, napatingin naman siya sa wrsit watch na suot suot niya.

Ano malelate ka na ba sa office mo? Bakit kasi nagpunta ka pa dito? Umalis ka na kaya! Sigaw naman ng isip ko.

"It's almost eight AM, you will be late for your first subject." He told me at the same time as he looked at my face again.

"No... I'm not going to school still today, I'm still not feeling well!" Nagpapanic na sagot ko sa kanya. He looked at me with his bored expression, halata na hindi naniniwala sa sinasabi ko.

"Get ready now, I'll take you to your school."

"Ayaw ko pa ngang pumasok! Ikaw nalang kung gusto mo ang magpunta sa school ko." Naiinis kung sabi kay Travis. One of his eyebrows raised and that's when I realized that I am acting like a child again. Both of my cheeks got hot and then I looked away from him and said,

"It's true that I'm still feeling... tired?" Hindi sure na sabi ko, never naman kasi akong nagkaron ng sakit sa nakalipas na three days at ako din kasi yong klase ng tao na hindi sakitin.

"Or maybe you mean you're in not in the mood." I looked at him violently.

"Bakit naman sasama yong loob ko?" Kinakabahan at nauutal kung tanong pabalik kay Travis.

"Why don't you tell me, why are you in a bad mood?" He asked back.

He leaned against the side of the wall of my room and then he crossed his two hands on his chest.

"I don't know what you're talking about." Hindi ako nakatingin sa mga mata niya after kung sabihin yon.

"I know I remember it correctly, after you saw Kim at the back stage you said you were feeling not okay, but it doesn't look like you got sick." At saka niya ako muling tinignan mula ulo hanggang paa. Mabuti nalang talaga naitakip ko na yong unan sa may upper part ng katawan ko kaya hindi na ako nacoconcious.

"Ha! How did you say that I didn't get sick? You're not a doctor! At saka wala ka naman dito nung mga araw na hindi ako okay, and hello it's the third day today kaya gumaling na ako."

"Your dad also mentioned about you searching for Cartier keys."

Napaawang naman yong pang ibabang labi ko sa narinig at kung may kinakain siguro ako baka nabilaukan na ako, kung may naiinom naman ganun din baka nga nabuga ko pa sa mukha ni Travis yong tubig na nasa bibig ko kung sakali.

Magkakasunod naman akong napamura sa isip ko. Kung bakit ba naman kasi pati yon kailangan pang banggitin ni dad kay Travis!

Speaking of susi ng Cartier, agad naman akong napatingin sa may leeg ni Travis at nakita ko agad yong kaunting part gold chain necklace niya na nagtatago sa loob ng dress shirt na suot niya. 

"Are you trying to remove that bangle I gave you?" I bit my lower lip at Travis' question but I didn't bother to answer him. Nanatili akong nakatingin sa edge ng bed ko na akala mo naman may interesting na bagay doon.

"Don't you know, every cartier has only one key that can open it so you can take it out of my hands."

That's why even though I almost cried blood, there is still no key to fit in this bangle I am wearing!

"That day, I watched your every reaction and move when you talked to Kim. I saw how you looked at her left hand where she was wearing the same bangle, I gave you."

I frowned at what Travis said but I did'nt bother to speak, I'm afraid that if I speak, I'll be carried away by my emotions and I'll say things that I'll regret after I say them.

"If you think that I gave her that bangle, you are wrong." And then he shrugged his shoulders.

"Ha! Why would I think that? I don't care if you give her a bangle like this!" And then I raised my left hand at the same time hindi ko din maiwasang mapairap sa pagkairita sa idea na pareho kami ng bangle ni Kim at iisang tao lang yong nag bigay. Nasira sana yong bangle niya para hindi na niya magamit! Para wala na kaming parehong bangle!

And then I bit my lower lip, because I am controlling the words that would come out of my mouth.

"Your action says otherwise." Nang aasar naman niyang sabi sakin. Nagdikit naman yong mga kilay ko sa sinabi niya.

"Hindi ako nagseselos na magkapareho kami ng bangle at mas lalong wala akong pakialam kung ikaw din nag bigay nun! Bakit ba kasi nag eexplain ka dyan?! Hindi naman ako nagtatanong eh!" Narinig ko naman yong pang buntong hininga niya kaya napa tingin ulit ako sa kinatatayuan niya.

"Do you want me to buy you a new bangle?" My eyes widened at the same time as my heart beat faster than its usual beat.

"What am I going to do with that new bangle? Besides, it's not my birthday so I'm not accepting any gift!" Bumuntong hininga naman siya.

"You really love to hide when you're jealous, huh?" At saka siya umalis sa pagkakasandal sa may pader.

"Hindi ako sabi nag seselos!" Sa sobrang inis ko naman sa kanya, nabato ko na siya nang una na yakap ko. Mabuti nalang at nakailag siya at nagtuloy siya sa paglalakad palapit sa bed ko kung san na ako nakaupo.

"What do you want me to do so you won't be jealous?" Tanong sakin ni Travis sa napapaos na boses niya.

He was now standing in front of me, so I looked up but when our eyes met, I looked away, he then knelt on his one knee so our faces would level.

"Wala. Sabing hindi nga ako nag sese-" Hindi ko naman natapos yong sasabihin ko nang bigla nalang niya nilapit yong mukha niya sa mukha ko at sa ikalawang pagkakataon, naramdaman ko na naman yong lips niya sa lips ko!