"မတိုက္နိုင္ဘူး ေဟ့ေကာင္"

"မင္းကလဲ ေဘာ္ဒါအခ်င္းခ်င္းကို"

"က်စ္! ေနာက္မွေသာက္ကြာ ငါအခုသြားစရာရွိလို႔"

"ဘယ္လဲ"

"ဒီအတိုင္းဘဲ ငါသြားၿပီ ညက်ငါ့အိမ္လာခဲ့"

"ေအးေအး"

ဖိုးေထာင္ဆီမွအျမန္ထြက္လာကာ သူ႕ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကိုေရာင္ဝါ့ရဲ႕လမ္းဘက္သို႔ဦးတည္လိုက္သည္။မနက္ကတည္းက ေရာင္ဝါ့အတြက္ဖယ္ထားတဲ့ႏွင္းဆီပန္းအျဖဴတစ္စည္းကလဲမယူမျဖစ္။ေရာင္ဝါ့အတြက္ကိုယ္တိုင္စည္းထားတဲ့အရာမို႔ ကိုယ္တိုင္ဘဲေပးခ်င္ပါသည္။

အိမ္နားသို႔အေရာက္....

ၿခံတံခါးေပါက္ဝနားကေနေရာင္ဝါ ရွိမလားဆိုၿပီးေခ်ာင္းေနမိသည္။အခုခ်ိန္က႐ုံးသြားေတာ့မယ့္အခ်ိန္ ခဏေနထြက္လာမယ္အထင္နဲ႕လူမျမင္ေလာက္တဲ့သစ္ပင္နားမွာေစာင့္ေနလိုက္သည္။ခဏၾကာေတာ့အိမ္ထဲကေနထြက္လာတဲ့ေကာင္ေလး။ဒီေန႕လဲေရာင္ဝါက pantsအသားေရာင္ေလးနဲ႕အတူေကာ္လံ Tshirtအနက္ေရာင္ေလးျဖင့္ တစ္မ်ိဳးၾကည့္ေကာင္းေနျပန္သည္။

"ေရာင္ဝါ"

နာမည္ေခၚသံၾကားေသာ္ျငားထိုအသံဘယ္ကလာမွန္းမသိ။

"က်ဳပ္ဒီမွာ"

အိမ္နဲ႕မလွမ္းနဲ႕သစ္ပင္ေနာက္မွာရပ္ေနတဲ့စိုင္းဉာဏ္။သူဒီမွာဘာလုပ္ေနသလဲ။

"စိုင္းဉာဏ္ မင္းဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ"

"ခင္ဗ်ားကိုေပးစရာရွိလို႔လာတာ"

"ဘာေပးမလို႔လဲ"

ေက်ာေနာက္မွာဖြက္ထားေသာ ဝါးႏွီးျဖင့္စုခ်ည္ထားတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းအျဖဴေလးေတြကိုလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ေရာင္ဝါကၿပဳံးသည္။ၿပီးေနာက္ပန္းကေလးေတြကိုတစ္ရွိုက္ေမႊးၾကဴလိုက္ရင္း...

"ေမႊးေနတာဘဲ"

"သေဘာက်လား"

"အင္း ဒါနဲ႕ဒီပန္းေတြဘယ္ကဝယ္တာလဲ"

"က်ဳပ္မနက္ကပန္းဒိုင္မွာသြားဝယ္တာ တျခားပန္းေတြကိုေတာ့အရီးေစ်းမွာေရာင္းလို႔ကုန္ၿပီ ဒါကခင္ဗ်ားအတြက္က်ဳပ္သက္သက္ဖယ္ထားတာ"

နွေးထွေးသောချစ်ခြင်းများဖြင့်. . . .Where stories live. Discover now