கடைசி வரிசையில் ஒரு பெண்ணின் அருகே காலி இருக்கை ஒன்றைப் பார்த்துவிட்டவள், வேகமாக அங்கே சென்று அமர்ந்தாள்.
மாணவ மாணவிகள் அவரவர் இடத்தில் அமர்ந்து குறிப்பேடுகளுடன் காத்திருக்க, சற்று நேரத்தில் பேராசிரியர் வந்தார்.
"ஸ்போகத்ம், கெமோன் அச்சென் சபோய்? ச்சுட்டி கெமோன் சிலா?"
ஆரம்பம் முதலே சுத்த பெங்காலியில் அவர் வகுப்பெடுக்க, தாராவோ திகைத்துப் போனாள். இந்திராணியும் ராஜீவும் கற்றுத்தந்த நான்கைந்து வார்த்தைகள் தவிர பெரிதாக பெங்காலியில் ஒன்றும் தெரியாது அவளுக்கு. பேச வருவோரின் சைகையை வைத்தோ, சூழலை வைத்தோ ஊகித்துத்தான் பேசுவாள் அவள். இப்போதோ எவ்வித சம்பந்தமும் இன்றி படபடவென ஆங்கிலக் கலப்பற்ற பெங்காலியில் அந்த மனிதர் ஏதேதோ சொல்லிக்கொண்டே போக, மற்ற மாணவர்களும் கடகடவெனத் தங்கள் குறிப்பேட்டில் எழுதிக்கொண்டிருக்க, தாரா மட்டும் வெறுமனே அமர்ந்திருந்தாள் பதற்றமாக. அப்போது தன்னருகே அமர்ந்திருந்த மாணவி தனது குறிப்பேட்டில் ஆங்கிலத்தில் எழுதிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தாள்.
எட்டி எட்டிப் பார்த்து அவள் எழுதுவதை அந்த மாணவியும் கவனித்து, "வாட்?" என்றிட, தாரா மெதுவாக, "பெங்காலி தெரியாது" என்றாள். அந்த மாணவி அவளை வினோதமாகப் பார்த்துவிட்டு, தன் நோட்டை அவளுக்குத் தெரியும்படி வைத்து எழுதினாள். தாரா நன்றியுடன் அவளைப் பார்த்தாள். "தேங்க்ஸ்"
"ஹ்ம், இந்த க்ளால் மட்டும்தான் இப்டி இருக்கும். மத்தவங்க எல்லாம் இங்கிலீஷ்ல தான் எடுப்பாங்க. கவலைப்படாத."
புன்னகைத்துவிட்டு அவள் திரும்பிக்கொள்ள, தாராவும் எழுதுவதில் முனைந்துவிட்டாள் தீவிரமாக.
****
"காலேஜையா கேட்கறீங்க? செம பெரிய கேம்பஸ்.. ப்ரிட்டிஷ் காலத்து கட்டடம் வேற! ஏதோ கோட்டை மாதிரி இருக்கு! செம்ம க்ளீனா இருக்கு! க்ளாஸ்ரூம் ஒவ்வொண்ணும் பயங்கர வெசாலமா இருக்கு.. அத்தோட க்ளாஸ் பத்தியெல்லாம் சொல்லணும்னா சொல்லிட்டே போகலாம்..! ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொரு ரகம்! ஒருத்தர் இங்கிலீஷே பேச மாட்டாராம். இன்னொரு மேடம் இங்கிலீஷ்ல மட்டும்தான் க்ளாஸ் எடுப்பாங்க. இன்னிக்கு நாலு க்ளாஸ் நடந்துச்சு.. அதுலயே எனக்கு டையர்ட் ஆகிடுச்சு.. இன்னும் நிறைய படிக்கணும்.. நிறைய கத்துக்கணும்.."
