"ညီေရ ကိုယ္တကယ္ႀကိဳက္တယ္ကြာ"
"ဟီး"
အစ္ကိုခ်ီးက်ူးေတာ့ ညီညီ့မွာမေနတတ္။
"ဒီေခါင္းေလးက စပ္တတ္လိုက္တာကြာ။ ေရႊေခါင္းေလး ေရႊေခါင္းေလး"
ညီညီ့ဆံပင္ေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ထိုးဖြသည္။ အကိုဖြတာမခံရတာေတာင္ ၾကာခဲ့ၿပီ။ အစ္ကိုရဲ့ ညီညီ့အေပၚေျပာသမ်ွစကားလံုးေတြ ျပဳမူသမ်ွအျပဳအမူေလးေတြ ျမင္ရသမ်ျွမင္ကြင္းေလးေတြ ထိေတြ့ဆက္ဆံမႈေတြအကုန္ အေသးစိတ္ကမွအစ ညီညီမွတ္ထားသည္။
ကိုယ္ေလးစားအားက်အတုယူၿပီး ခ်စ္ရတဲ့လူနဲ႔ ကိုယ့္ရဲ့ဆံုေတြ့ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတဲ့အခိုက္အတန္႔ေလးေတြဟာ ေမ့ပစ္ဖို႔ ေမ့သြားဖို႔ႏွေျမာမိလြန္းသည္။ ကိုရီးယားကိုေရာက္သြားရင္ အစ္ကိုနဲ႔အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားမွာ။ ခုလိုေရႊေရာင္အခ်ိန္ေလးေတြ ထပ္မရေတာ့ဘူးေလ။ အစ္ကိုလည္းလူေရြးပြဲဝင္ၿပိဳင္မယ္ဆိုၪီးေတာ့ ခဏတာေတာ့ေဝးသြားရၪီးမွာပင္။
"အစ္ကိုသေဘာက်တယ္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္"
"ညီညီ ဟိုကိုေရာက္လည္း အစ္ကို႔ကိုဆက္သြယ္ေနာ္။ ဖုန္းမကိုင္ရလည္း ရေအာင္ႀကံျပီးဆက္သြယ္ေနာ္။ ေမ့မသြားနဲ႔ၪီး။ အစ္ကို႔မွာဒီညီေလးတစ္ေယာက္ရိွတာ"
"ဟုတ္"
ညီညီက သူစေတြ့ဖူးကလို အူတူတူနဲ႔လူေၾကာက္တဲ့ပံုမဟုတ္ေတာ့။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔
မ်က္ႏွာေလးထင္းၿပီး ဝတ္တတ္စားတတ္လာခဲ့ၿပီ။ သူနဲ႔ဆိုအၿမဲျပံဳးရႊင္ေနတတ္ၿပီး
မ်က္လံုးေလးေတြအေရာင္လက္ေနတတ္သည္။
ေနာက္ဆံုး သူ႔လမ္းသူေလ်ွာက္ဖို႔
အဆင္သင့္ေတာင္ျဖစ္ေနၿပီေလ။ ကိုယ္ကတြဲမေလ်ွာက္ႏ္ုင္ရင္ေတာင္ အားေပးေပးရမွာေပါ့။
"အတန္းျပန္ေတာ့ေလ ညီညီ ေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ့မယ္"
"ဟုတ္ အာ့ဆိုျပန္ေတာ့မယ္။ ေနာက္ရက္က်မေတြ့ရေတာ့မွာစိုးလို႔ ထပ္ႏႈတ္ဆက္မယ္ေနာ္။ ဘိုင့္ အစ္ကို"
"အစ္ကိုအားရင္ ေလဆိပ္ကိုပါလိုက္ခဲ့ပါ့မယ္"
"ဟုတ္"
အင္း။ ဒီလိုနဲ႔ ကိုယ့္မွာေလးရက္ပဲက်န္ေတာ့သည္။
..........
27 (Zawgyi)
Začít od začátku
