ျပန္ေျပာတဲ့စကားက ရြဲ႔သလိုလိူေစာင္းသလိုလိုနဲ႔။ ကိုယ့္စကားကိုျပန္စဥ္းစားၾကည့္မွ သူတစ္မ်ိဳးထင္တာလည္းမဆန္းမွန္းသိေတာ့သည္။
သုခကအဲ့လိုအထိမခံေရႊပန္းကန္။
"ကဲပါ ႏွစ္ေယာက္လံုးနားၾကရေအာင္ပါ"
"မင္းအိပ္ႏွင့္ေလ။ အထုတ္ေတြ ငါေနရာခ်လိုက္ပါ့မယ္"
"အင္း အဲ့လိုလုပ္မလား"
"အင္း"
ႏွစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ အိမ္မွာလိုတရိုတေသႀကီးေျပာတာမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတာမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ျပန္ပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ဒီနယ္မွာသူတို႔တစ္ရက္တည္းေနမွာမွမဟုတ္တာ။ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရိွေသးတာပဲ။ ျပည္ကိုလာရတဲ့အေၾကာင္းရင္းထဲကတစ္ခုက ႏွစ္ေယာက္ပိုရင္းႏွီးေစဖို႔။
ျပည္ကိုလာတယ္ဆိုေပမယ့္ ျပည္တစ္ၿမိဳ႔တည္းလည္မွာမဟုတ္။ ညီညီမွတ္မိသေလာက္ဆို ျပည္တစ္ဝိုက္မွာ တကယ့္အထင္ကရေနရာေတြမွအမ်ားႀကီး။
ျပည္မွာဆို ျပည္ေရႊဆံေတာ္၊ ဘုရားႀကီး၊ ဆယ္ထပ္ႀကီး။ ျပည္ၿမိဳ႔ရဲ့တစ္ဖက္ကမ္းက ပန္းေတာင္းမွာဆို ေရႊဘံုသာ၊ေငြဘံုသာ၊ ၪီးေက်ာ္သူတည္သည့္ ပရဟိတေအာင္ေတာ္မူေစတီ၊ ဖိုးၪီးေထာင္၊ အေကာက္ေတာင္။ ျပည္ၿမိဳ႔ကိုမေရာက္ခင္ ညီညီတို႔ျဖတ္လာရသည့္ ေရႊေတာင္မွာဆို ေရႊမ်က္မွန္၊ ေရႊနတ္ေတာင္၊ ရဟႏၲာရွစ္ဆယ္ဘုရား။
ဟင္း လည္စရာဖူးစရာဘုရားေနရာေတြမွအမ်ားႀကီး။ ဒီဇင္ဘာပိတ္ရက္ ၁၀ ရက္ေတာင္ရတာ
ကိုယ့္မွာ ခုႏွစ္ရက္ေတာင္က်န္ေသးသည္။ အႏွံ႔ကိုလည္ပစ္ၪီးမွာ။
ခုေတာ့ အရင္ အနားယူမျွဖစ္ေတာ့မည္။ ရွစ္နာရီခရီးကို တစ္ေထာက္မွမနားဘဲဆက္တိုက္ေမာင္းခဲ့ရေတာ့ အာရံုေတြေနာက္ေနၿပီး ေခါင္းထဲၿငီးစီစီ။ နယ္ေဝးတစ္ခါမွမေမာင္းဖူးေပမယ့္ ေမာင္းဖူးတယ္ရိွေအာင္ေမာင္းလာတာ ပံုမွန္ေျခာက္နာရီခရီးကိုရွစ္နာရီၾကာသြားျခင္းပင္။
မနက္ေစာေစာထလာခဲ့ရတာမို႔ မ်က္လံုးေတြက်ိန္းစပ္ေနသလို စိတ္ႀကိဳက္အနားယူပစ္ခ်င္ေပါက္လာ၍ အိပ္ရာေပၚတက္အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
20 (Zawgyi)
Start from the beginning
