အင်မော်တယ်ဖေဖေ (စာစဉ် ၁ မှ ၁၃ အထိ)

အပိုင်း(၁၃၄)

...

ကျန်းဟန်သည် သခွားသီးနှင့် ခရမ်းသီးအချို့ကို ခူးလာခဲ့ပြီး ဇီယန်အတွက် ခေါက်ဆွဲအေးနှင့် ရိုးရာစနက် ပြုလုပ်ရန် ပြင်ဆင်နေသည်။

ခေါက်ဆွဲအေးသည် မျိုးဆက်အဆင့်အဆင့် လက်ဆင့်ကမ်းလာသော အထူးစပါယ်ရှယ် ကိုရီးယားအစားအစာဖြစ်ပြီး အကောင်းဆုံးအစားသောက်များထဲမှ တစ်ခုအဖြစ် သတ်မှတ်ခံထားရသည်။ ပန်းဂျုံသည် ခေါက်ဆွဲအေးအတွက် မပါမဖြစ် ပါဝင်ပစ္စည်းဖြစ်သည်။ အစားအစာကို အေးမြ၊ ချောပွေ့ပြီး ပျော့ပြောင်း၍ အရသာရှိစေသည်။ ၎င်းက အစားအစာကို ချိုမြိန်မှု၊ အချဉ်အရသာ၊ စူးရှသည့်အနံ့၊ အစပ်နှင့် မွှေးရနံ့တို့ကို ဖြစ်စေပြီး လူကြိုက်များသည့် အရသာဖြစ်လာစေသည်။

တကယ်တော့ လခြမ်းတောင်မှ ဂျုံမှုန့်မှာလည်း ပန်းဂျုံကဲ့သို့ပင် ခေါက်ဆွဲအေးပြုလုပ်ရာတွင် ပါဝင်ပစ္စည်းအဖြစ် အသုံးပြုနိုင်သည်။

ခေါက်ဆွဲအေးကို ဂျုံမှုန့်ခေါက်ဆွဲအေး၊ ပန်းဂျုံခေါက်ဆွဲအေး၊ ပြောင်းဖူးခေါက်ဆွဲအေး၊ အာလူးခေါက်ဆွဲအေး စသည်ဖြင့် အမျိုးအစားခွဲနိုင်သည်။ ၎င်းတို့ထဲတွင် ပန်းဂျုံခေါက်ဆွဲအေးမှာ ပို၍နူးညံ့လေသည်။

ကျန်းဟန်ပြင်ဆင်ထားသည်က ဂျုံမှုန့်ခေါက်ဆွဲအေးပင်။

ကျန်းဟန်သည် ဇီယန်မှာ အလွန်ပိန်လွန်းနေပြီး အစာစားချင်စိတ်မရှိသည်ကို သတိပြုမိသည်။ ထို့ကြောင့် ခံတွင်းကောင်းစေမည့် အစားအသောက်အချို့ကို ပြုလုပ်ရန် ဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။ ချဉ်စပ်ခေါက်ဆွဲအေးသည် သဘာဝဆန်ဆန်ပင် အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုတစ်ခုဖြစ်သည်။

အမှန်တော့...အဓိကအကြောင်းအရင်းမှာ လက်ရှိ၍ ကျန်းဟန်တွင် ပါဝင်ပစ္စည်း အလုံအလောက်မရှိသောကြောင့်ပင်။ ကျန်းဟန် ကောင်းကောင်းမသိသေးသည့် ပဲပုပ်အချို့လည်း ရှိသေးသည်။

စားသောက်ဆိုင်သို့ပြန်ရောက်သည့်အခါ ကျန်းဟန်သည် ခေါက်ဆွဲပြုတ်နှင့် ကြက်ဥထမင်းကြော်ကို အရင်ဆုံး ပြုလုပ်၏။ လျန်မုန့်ချီနှင့်အခြားသူများသည် ကျန်းဟန်ဟင်းချက်နေဆဲဖြစ်သည်ကို မြင်သည့်အခါ စားရန်ပြင်နေကြသည်။