အမုန်းကာရံကြားကချစ်တေးတစ်ပုဒ်(37)
ဝမ်းနင့် ပျောက်ဆုံးမူက တစ်ပက်ပြည့်ခဲ့ပြီ သူတို့အားလုံး လက်မလျော့ပဲ ဆက်လက်ရှာဖွေဆဲပါပဲ
"ရိပေါ် ထမင်းစားကြရအောင်"အသံနင့်ဝင်လာသူ ကျန်ချန်း
"'မင်းတို့စားနင့်ပါ"
"ဟေ့ကောင် လာစမ်းပါ "သူအနားလာပြီဆွဲခေါ်လာတာမို့သူပါလာသည်
"မင်းအိမ်မပြန်ဘူးလား"
"အင်း ငါအလုပ် များနေလိုမပြန်ဖြစ်ဘူး"
"ကျန့်ကျန်ကိုရော စိတ်ချရလိုလား မင်းပြန်ရင်ပြန်ပါ"
"ရတယ် အိမ်မှ ကျင်းလင်တို့ရှိတာပဲ"
"မင်းပြောမှ အဲ့ကလေးငါဆီကိုမလာဘူး" စူပုက်ခါပြောသောကျန်ချန်း
"မင်းကလည်း သိရက်သားနဲ့ မင်းတူက ရိပေါ်ကိုပိုကပ်တာ"
"ဟေ့ကောင်ရှင်းချန့်မင်းသွေးမတိုးနဲ့"သူအော်လိုက်တာမို့ ရှင်းချန် သူကိုပြောင်ခါ
"ဟားဟား ငါမှန်တာပြောတာလေ" ကျန်းချန် ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်ပြီထမင်းပန်းကန် အားယူ၍စားလိုက်တယ်
"မင်းမစားနဲ့"သူလက်ထဲရှိထမင်းပန်ကန်ကိုဆွဲယူသွားသူရိပေါ်
"ဟေ့ကောင် ပြန်ပေး"
"လာယူလေ"
"ဟားဟား.....ဟားဟား....."အခန်းလေးထဲ ထမင်းပန်ကန်လိုက်လုနေတဲ့နှစ်ကောင်အားကြည့်ပြီကျန်းချန်ရယ်မောခါ သူတို့တွေ ရင်ထဲကသောကတွေခဏပျောက်ကွယ်၍ ကလေးသဖွယ် အပူအပင်ကင်းစွာစနောက်ပြီ ရယ်သံမျာပြည့်နတ်သွားသည်
"ဟူး......."လေပူများမူတ်ထုက်ပြီ စိတ်အလိုမကျ ခြင်းများက ပိုတိုးလာတာ ဘာကြောင်းမှန်းသူမသိပါ
"ကိုကို"
"ပြောလေ လင်းအာ"
"ကိုကိုမျက်နာဘာဖြစ်နေတာလဲ နေမကောင်း လိုလား"
"မဟုတ်ပါဘူး "
"မသိဘူးလေ ကိုကိုဒီရက်ပိုင်း မျက်နာမလန်းလိုပါ"
"သင်တန်းတွေကြောင့် နည်းနည်းပင်ပန်းလိုပါ" သူကိုယ်သူလဲမသိတာအမှန်ပေ သူအပေါ် အမြဲအနိုင်ယူနေကျလူ မတွေ့ရတာ ရက်ပိုင်းအနည်းငယ်ရှိသွားပြီလေသူလဲသင်တန်းများ ပုံမှန်တတ်မိတာ သူကိုယ်သူလဲနားမလည်တော့ပါ အရင်ကဆို အရွဲ့တိုက်၍ မတတ်ပေမယ့် အခုတော့ ပုံမှန်တက်ရင်သူစိတ်သူနားမလည်ပါ.....
YOU ARE READING
😘 အမုန်းကာရံကြားကချစ်တေးတစ်ပုဒ် 😘 U&Z
Fantasyငါအမုန်းတွေက ဘယ်တော့မှ အချစ်ဖြစ်လာမှမဟုတ်ဘူး မင်းကိုသိပ်မုန်းတယ် ရှောင်ကျန့် မုန်းစမ်းပါဗျာ ခင်ဗျာ ကြိုက်သလောက် မုန်းစမ်း ခင်ဗျာ မုန်းလေလေ ကျွန်တော် က ချစ်လေလေပဲ ဝမ်ရိပေါ်
