Son Muhafız {Muhafızlar Serisi } Düzenleniyor

9.Bölüm : Düello

Gördüğü şeyler zihninde olur olmadık görüntüler oluştuyordu. Zihnindeki şeyleri savuşturup ateşiyle kızın kıyafetlerini değiştirdi. İnce pikeye garipçe bakıp kızın göğüslerine kadar örttü.

Yatağın yanına oturup içindeki hisse engele olamayıp elinin tersiyle kızın yanağını okşadı. Bitap düşmüştü. Keşke gözlerini seyretsem dedi içinden. Bir gözleri kendisinindi. Gece mavisi... Kendisininkiler gibi.

Dudakları kıvrıldı. Geri çekilip saçlarını karıştırıp doğruldu. Ani bir kararla gözlerinden öptü.

"Gözler ruhun aynasıdır. Ruhunu koru güzelliğim, yaptığım hatayı telefi edeceğim."

•••

Benim kazandığımı nasıl anlamıştı?

Aklımda dönüp dönen soru buydu tam olarak. Hiçbir şey söylememişti de bunun hakkında, küçük sırrım diyerek geçiştirmişti beni. Sonraki günlerde de soramamıştım kendisine, sormaya kalksam geçiştirirdi muhtemelen.

Evet, soramadım çünkü kendisi üç gün yok olup iki gün var oluyordu. Ben yerinde bile durmayan, nereye gittiği belli olmayan, söylemeyi redden birinden bir şey sormaya çalışmam imkansızdı zaten.

Aklıma geldikçe de sinirleniyordum. Okyanusun altında da ittifakı yoktur ki ya da var mı?

Of!

Düşüncelerimle cebelleşirken Anne'nin omzumu sarsmasıyla geri dünyaya döndüm.

Ona 'ne var' derecesinde baktığımda gözleriyle Profesör Margerite gösterdi.

Bakışlarımı bana ters bir şekilde bakan kadına çevirdim. Oldum olası onu hiç sevmemiştim, hoş o da beni. İlk dersinden beri bana hep ters bir tavrı vardı, bende eline bir koz vermemeye çalışıyordum ama görünüşe göre becerememişim.

"Bayan Richard soruma cevap verin."

Ne sorduğunu bilsem cevap verirdim ama bir sıkıntı var bilmiyorum.

Hiçbir ifade barındırmayan yüzümle karşımdaki kadına bakmaya devam ettim ama zihnim onun zihnindeydi.

Soruyu öğrendiğimde daha fazla oyalanmadan aklıma gelen ilk şeyi söyledim.

"Denge."

Cevabım sanırım onun istediği gibi değildi, gerçi benim cevap verememi bekliyordu.

Bakışlarını benden çekip sınıfa döndürdüğünde derin bir nefes aldım ve kendimi Profesöre odakladım çünkü sorunun cevabını bende merak etmiştim.

"Bayan Richard'ın da dediği gibi Evren'i büyük bir uyum halinde olmasını sağlayan dengedir."

Tahtaya geçip eliyle bir daire çizdi sonra dairenin içine eğik bir çizgi çizdikten sonra çizgilerinin her bir tarafında kalan alana birer daire çizdi.

Sonra da vücudunu bize çevirerek anlatmaya devama etti.

"Bu sembol aydınlığı ve karanlığı temsil eder veyahut iki zıt gücü."

Ön sıralardan sarışın bir kız parmağını kaldırdığında profesör konuşması için izin verdi.

"Nasıl yani profesör?"

"Şöyleki dengeyi iki zıt güç oluşturur. Aydınlık - karanlık, iyilik - kötülük, yaşam - ölüm gibi. Peki sizlere bir sorum var neden karanlık, kötülük, ölüm var? Bir daha ki derse bunu düşünerek gelin çünkü her birinizden bir cevap istiyorum."  diyerek  masasına yürüdü.