ဝိုး......မိုက်လိုက်တာ လေတဖြူးဖြူးနဲ့
ဟေ့ကောင်...ကိုလင်း မသာကောင်
ပျော်နေတယ်ဟလား
ပျော်တာပေါ့ကွ.... ငါဆိုင်ကယ်မစီးရတာဘယ်လောက်ကြာပီလဲ...ခုကိုကြီးမရှိတုန်းစီးရတာကွ..... မိုက်မှမိုက်....
အေးပါ.... ခွေးကောင်ရာ
ငါလဲပြုတ်ကျပါဦးမယ်ကွာ....
မင်းကသေချာကိုင်ထားလေ..... ချီးပေကောင်ရ
ဟိုး.....ဟိုး.......
ကျောင်းက ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းသီဟကိုပါဝင်ခေါ်ပီး နှစ်ယောက်သားအလှလေးတွေသွားရှာမလို့လေ
မြို့ထဲက အချက်အချာကျတဲ့ကော်ဖီဘားတစ်ဆိုင်မှာ ကော်ဖီသောက်ရင်း သီဟနဲ့ အာလူးဖုတ်ရင်း လက်မှာပတ်ထားတဲ့ နာရီငုံကြည့်လိုက်တော့ နေ့လည်၂နာရီတောင်ထိုးနေလေပီ ကိုကြီးပြန်မလာခင်ပြန်ရောက်မှဖြစ်မှာမို့ ဆိုင်မှာငွေရှင်းပီးတော့ပြန်ဖို့လုပ်တော့မှ ကျွန်တော်တို့ကော်ဖီဝင်သောက်တဲ့ဆိုင်ထဲကို ကိုကြီးက သူ့မိတ်ဆွေ တစ်ယောက်နဲ့ဝင်လာတာမို့ လူက သောက်နေတဲ့ကော်ဖီ လက်ကျန်လေးတောင်သီးမလိုဖြစ်သွားရတယ်
အရှင်ဘုရား.... ကယ်ပါဦး လာနေပီ လာနေပီရှေ့တည့်တည့်မှာ ဘယ်မှာပုန်းရမလဲ ဘယ်နားပုန်းရမလဲဟ
ဟေ့ကောင် ဘာဖြစ်နေတာလဲ ဂနာမငြိမ်ရွစိရွစိနဲ့ မင်းဖင်ထဲပုရွက်ဆိတ်ဝင်ကိုက်လို့လား
မအေဘေးရယ်အရှေ့ကိုတစ်ချက်လောက်ကြည့်လိုက်ပါဦး
ဆရာပါလား..... ဟေ့ကောင်မြန်မြန်ပုန်းလေ
စားပွဲခုံအောက်ကိုကမန်းကတန်းဝင်ပုန်းလိုက်တာမို့ ခုံနဲ့ခေါင်းနဲ့မိတ်ဆက်ပီး ကြယ်တွေလတွေမြင်သွားတယ် နာနေတဲ့ခေါင်းကိုလက်နဲ့ပွတ်ပီး ခုံအောက်ကနေ ကိုကြီးကိုခိုးကြည့်နေတုန်း.... ကိုကြီးရဲ့ခြေတံရှည်ရှည်တွေက သိပ်ကြည့်ကောင်းတာပဲ...
ဟငိး....ကြာလိုက်တာ ဒီခုံအောက်မှာဘယ်ချိန်ထိ ပုန်းနေရမှာလဲကွာ...ကိုကြီးကလဲဆိုင်ထဲကနေ မထွက်သေးဘူး
သားကြီးရေထွက်ခဲ့တော့ ဆရာပြန်သွားပီ
အေးဟ...ငါတို့လဲပြန်ရအောင်
အပိုင်း၅
Start from the beginning
