ဖော်ရွေတဲ့စကားလုံးတွေမဟုတ်တာတောင် ကောင်လေးက မျက်နှာတစ်ချက်မပျက်ဘဲပြုံးနေတုန်း။ သူကလည်းတမင်မရည်ရွယ်ပါဘဲ ဒီလိုစကားတွေပြောနေကျမို့ အားနာစိတ်တော့အလျဥ်းမရှိ။

"Seanအဆင်ပြေရင် နမူနာဒီဇိုင်းလေးတွေပြကြည့်လို့ရမလားဗျ"

ကောင်လေးက ရိုရိုကျိုးကျိုးဆိုပါတယ်။ ဟုတ်တယ် သူက Jewelry Design Artistတစ်ယောက်။ အလုပ်ဆိုပေမယ့် သူစိတ်ပါရင်လက်ခံမယ်။ စိတ်မပါရင်လက်မခံဘူးဆိုတဲ့Sean။ *Sean*ဆိုတဲ့အမည်နာမကလွဲရင် သူဘယ်ဇာတိဖွားဆိုတာတောင် လူတွေမသိအောင် သိုသိုသိပ်သိပ်နေနိုင်ခဲ့တဲ့သူ။ အင်း ဒီကောင်လေးကလွဲပြီးပေါ့လေ။

"ကျွန်တော်တော့ အားလုံးသဘောကျတယ်
မနက်ဖြန်ကျရင် ဒီမှာဘဲစာချုပ်ချုပ်ကြမလားဗျ"

ခေါင်းညိမ့်ခေါင်းခါအဖြေမပေးမိပေမယ့် အငြင်းစကားထွက်မလာတာကို သတိထားမိပုံရသွားတဲ့ကောင်လေးမျက်နှာက မကြာသေးခင်ကထက်ပိုပြီးပြုံးယောင်သမ်းတယ်။
တကယ်တော့ စာချုပ်မချုပ်ရရင်လည်း ဒီဆိုင်လေးဟာသူလာနေကျမို့ အထူးတလည်တွေးတောနေစရာအကြောင်းတော့မရှိ။

နမူနာပြပေးထားတဲ့စာရွက်တွေကိုလက်ဆွဲအိတ်နက်ထဲပြန်ထည့်လိုက်တယ်။ ကော်ဖီကလည်းကုန်ပြီ။ ခုမှသတိရတာက ဒီကောင်လေးအတွက် ဘာမှမမှာပေးရသေးဘူးဆိုတာဘဲ။ ဒါပေမယ့် မှာပေးဖို့လည်းစိတ်ကူးမရှိ။ Seanဆိုတာက ဧည့်ဝတ်ကျေတတ်တဲ့လူစားမျိုးမှမဟုတ်တာ။

"စိတ်မရှိရင် ကျွန်တော် ခင်ဗျားကိုပိုးပန်းလို့ရမလားခင်ဗျာ"

လှုပ်ရှားနေတဲ့လက်ချောင်းတွေက ခဏရပ်တန့်သွားတယ်။ အဲ့ဒီအခိုက် လမ်းကျဥ်းကလေးတောင်ခဏငြိမ်သွားသလိုဘဲ။ ကာယကံရှင်ကိုကြည့်မိတော့ သူ့ကိုပြုံးပြီးဘာမှမဖြစ်သလိုကြည့်နေတုန်း။ ပထမဆုံးစတွေ့တဲ့အချိန်မှာဒီလိုပြောရဲတာ နည်းတဲ့သတ္တိမှမဟုတ်တာ။ ပြီးတော့ သူကရောဘယ်သူမလို့လဲ။ သူက Seanဘဲလေ။ 'မင်းငယ်ပါသေးတယ်'ဆိုတဲ့အကြည့်မျိုးနဲ့တစ်ချက်ကြည့်ရင်း

"ကိုယ်က အချစ်ကိုမယုံဘူး ချာတိတ်ရဲ့"

လက်ဆွဲအိတ်နက်လေးကိုဆွဲပြီး ထရပ်ရင်းပြောတော့ ကောင်လေးမျက်ဝန်းတွေကမှိုင်းခနဲ။

Believing In Wang(Oneshot)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن