Kafamı yukarı kaldırdığımda bana baktığını fark ettim, eliyle sus işareti yapınca kafamı onu onaylarcasına salladım. Elini yavaşça yüzümden bıraktı nefes nefeseydim çünkü yan kısmımızda bir adam sorgulanıyordu ve en önemlisi de önümde tahminen 1,90 boyların da, esmer, hafif kirli sakallı ve yaşının benden büyük olduğunu düşündüğüm bir adam vardı.
Dövüş sesleri gelince daha da korkmaya başladım ve ister istemez titredim.
"Sakin ol." Sesi o kadar kısık geldi ki ne yapacağımı bilemedim. Elini yukarı alıp bana daha da fazla yaklaştı eliyle belimi tutunca gerildim kendimi geri çekmek istedim fakat izin vermedi.Adamlardan biri çalışanı yüksek ihtimal yanımızdaki duvara yasladı ve bağırarak "Eğer parayı getirirsen olay kapanır, getirmezsen işte o zaman baştakiler tarafından kardeşinle alıkonulursunuz!" Dedi.
Alıkonulmak derken? Baştakiler mi? Kimden bahsediyorlardı bunlar?Ses kesilince kafamı tekrar yukarı kaldırdım. Öylece bana bakan bir çift göz görmeyi ummuyordum.Belimdeki elini itmeye çalıştım ama yine etki etmedi.
"Bıraksana beni! Sapık mısın sen?"
Çırpınışımı ciddiye almayarak gülümsedi Gülümseyince daha da yakışıklı oldu konumumuz buydu ya!
"Sapık mı? Az önce seni ölümden kurtardım haberin yok."
"Beni kurtaracağına gidip adamı kurtarsaydın şu an bunları yaşamamış olurduk!" Ne kadar sinirlendiysem artık çok fazla bağırmıştım.
"Karışamazdım ve sen de karışamazdın!"
"Sen ne kadar küstah birisin böyle! Bana, benden izinsiz dokundun üstüne karışamazdın diyorsun hayatımda gördüğüm en iğrenç insansın sen!" daha cümlem bitmeden aniden duvara yumruğunu vurdu.
"Fazla ileri gidiyorsun!"
Ondan korkmadığımı belli edercesine yüzüne baktım. O kadar sinirlenmişti ki yüz hatları normale göre daha da sertleşmişti. Daha fazla ona katlanamayarak yanından çekildim ve kapıdan içeri girdim.Kalabalık artmıştı, kimseyi göremiyordum daha fazla burada kalmak istememediğim İçin hızlı adımlarla yürüdüm.
"Manyak herif! Yaptığına bak! Bana dokunuyor sonrada suçluyor!"
Sinirden fark etmeden hızlı hızlı yürümüştüm anayola çıkınca taksi bekledim ve ilk duran taksiye hızlıca bindim.Telefonum aniden çalınca arayan kişinin ablam olduğunu anlamıştım. Ne kadar açıp açmama konusunda düşünsem de açmak zorundaydım.
-İzel saatin kaç olduğunun farkında mısın?
Saate baktığımda 8 olduğunu gördüm akşam yemeği vardı ve ben tamamen unutmuştum.
-Gelmek üzereyim.
-Gelsen iyi olur bekliyorum seni!
Sonda imalı bir şekilde konuşmasından kızgın olduğunu anlamıştım.
Taksiden iner inmez koşmaya başladım geç kalmıştım ablam beni kesin öldürecekti! Bekçinin kapıyı açmasıyla hızlıca içeri geçtim etrafta kimse görünmüyordu galiba ablamın dediği kadarıyla en başlarında ki adam daha gelmemişti. Şu an kaldığımız ev eniştemin eviydi önceden burada ailecek yaşıyorlarmış fakat eniştemin babası hasta olunca, hastalığı bitene kadar başka yerde kalmayı uygun görmüş.
Merdivenleri kimseye görünmeden çıkıp bir an önce odama girdim tam kapıyı kapatınca derin bir nefes verecektim ki ablam yatağımda oturmuş bana bakıyordu.
"Abla şey ben..."
"Nerdesin? Beni korkutuyorsun İzel!" Bana yaklaşıp sıkıca sarıldı.
"Korkunu anlıyorum fakat bir şey yapmadım Bizimkilerle biraz takıldık geldik o kadar." Annem kendi kendine yada bir hastalıktan dolayı ölmemişti. İşin içinde farklı şeyler vardı ablamın korkusuda bu yüzündendi.
"Bundan sonra haberim olacak İzel! Ayrıca dışarı çıkacağın anda senin yanında görevli koruma olacak onsuz çıkmayacaksın."
"Abla abartmıyor musun? Gerek yok."
"Bir şeyde de olay çıkarma İzel, bak yatağının üstüne kıyafetlerini koydum alıp giyinirsin ha bir de bu akşam olacak yemekte kayınbabam ve Ercan'ın(eniştem) erkek kardeşleri de bize eşlik edecek biliyorsun ki bu yüzden iyice hazırlan."
Beni tembihledikten sonra öylece odadan çıktı.
"Gerçekten ben ne yaşıyorum ya!"
Kendimi yatağa atıp sadece uyumak istiyordum fakat bugün bitmek bilmiyordu. Yatağın üstünde ablamın benim için seçmiş olduğu kıyafetleri giyip saçlarımı düzelttim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
İzel'in kıyafeti örnektir.
Aşağı indiğimde ablam, eniştem ve ablamın kaynanası beraber oturmuşlardı.
"İyi akşamlar herkese."
Herkes başını sallayıp bana selam verdi bende o sıra ablamın karşısına oturdum.
"İzel eğer bir sıkıntın olursa bize söylemekten çekinme biliyorsun ki artık biz senin aileniz."
"Sağ ol enişte."
Biraz farklı konular konuşulduktan sonra içeri korumalardan biri gelip "Abi geldiler!" Dedi. Hepimiz ayağa kalktık ve gelmelerini bekledik ablam arada bana bakıp sakinleşmem için gülümsüyordu.
İçeri ilk ablamın kayınbabası arkasından da yavaş yavaş eniştemin kardeşleri girmeye başladılar. İlk başta el ele tutuşarak gelen bir çift vardı ablamın bahsettiğine göre aralarında tek evli olan bu adamdı ayrıca bir çocukları da vardı. Eşi sarı saçlı ve zayıf bir kadındı, üstünde kocaman bir kürkü vardı be ciddiydi. Kızı da bir o kadar tatlıydı Bu kız nasıl bu kadından çıktı??Arkalarından gelen kız da yanlış hatırlamıyorsam eniştemin tek kız kardeşi Asel'di Uzun boylu ve esmer bir kızdı.
En son arkadan gelen iki kişiyi görünce gözlerime inanamadım. Bu o eğlence mekanında kavga ettiğim uzun boylu adamdı.
Bölüm sonu.
Sizce izel ve bu uzun boylu adam arasında bir şey olacak mı????
