She scoffed. "Pero ang hirap kasi.. paano naman ako? Paano naman ako na gusto lang din na mahalin ka? Paano naman ako na gusto lang din ng pagmamahal mo?"

Lumapit ako sa kaniya at hinawakan ang kamay niya.

I knelt in front of her.

"Lovie, pipiliin kita lagi," I said. "Kung ano man 'yong mayroon sa amin ni Jill noon, tapos na 'yon. For me now, it's just a beautiful yet so painful memory,"

"Let go," she said with full of authority in her voice.

"No, hindi.. hindi kita bibitawan, Trish,"

Mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa kamay niya, pero patuloy din ang pagbawi niya rito.

"Bitawan mo ako, Y/N."

Still, hindi ako bumitaw.

"Please, Trish ano bang gusto mo? Sabihin mo, ibibigay ko naman. You want time? I'll give you time, just don't do this, please parang awa mo na," I begged. "Huwag mo naman akong saktan nang ganito,"

Nanlambot ako nang maramdaman ang palad niya sa pisngi ko.

She did something na akala ko ay hindi niya magagawa sa akin.

Tricia slapped me.

"That's for having the guts to beg na 'wag kang saktan,"

For the second time, I felt her palm again.

"That's for begging na don't hurt you kahit na you're hurting me and Jill,"

And for the third time, the most painful one.

"And that's for ruining my life."

Napayuko ako at napabitaw sa kamay niya.

Ang sakit.

"Ate Tricia!" Jill shouted.

Inangat ko ang ulo ko nang marinig ang sigaw ni Jill.

Nang maiangat ko ang tingin ko, I saw Tricia.. slowly walking away just like what Jill did before.

"Y/N!" Jill walked towards me at inalalayan ako patayo. "Y/N, stand up! Tumayo ka d'yan!"

Nakakapanghina.

"Bubby, please.." Jill said while crying. She cupped my face. "Huwag mo namang sayangin 'yong pagpapaubaya ko,"

"Jill.. paano na 'to?"

"Hey, bubby listen to me," pilit niya akong pinatitingin sa kaniya. "Masakit.. sobrang sakit na hindi ako ang pinili," she stopped for a moment. "Pero mas masakit kung hindi kayo magiging masaya, hmm? Do this not for me, but for yourself. Alam kong mahal mo si Ate Tricia,"

She smiled at me.

"Go.." she said and nodded before looking at Tricia who's still walking.

Hindi puwedeng wala akong gagawin.

Hindi puwedeng mawala lang sakin si Tricia.

Hindi puwedeng papanoorin ko lang siyang umalis at lumayo.

Hindi puwede. Mahal ko siya.

I smiled at Jill and when I was about to walk, she didn't let go of my hand. Nakatingin lang siya ron at nakangiti.

"Jill.. I need to go,"

She let out a deep breath before smiling and looking at me.

"In another life, let me be your girl, hmm?" she said, halos pabulong na lang 'yon.

Reaching the SkyWhere stories live. Discover now