""မင္း၀တ္ထားတဲ့ အဝတ္စားေတြက .အခ်ိဳးမွမက်တာ .""

အီဟန္က အနည္းငယ္ ေဒါသစြက္ေနသည့္ေလသံနဲ႕ဆိုသည္။

""ဟုတ္တယ္..ကီ..အထူးသျဖင့္..မင္းရဲ႕ ဖင္ေတြ..ခါးေတြ ဗိုက္သားေတြက.အထင္းသားေပၚေနတယ္ကြ .""

ဇီႏြန္ကလဲ အလိုမက်ဟန္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းဘဲ ေျပာလိုက္သည္။

""ဪ..တမင္..ေဖာ္ထားတာေလ .ခင္ဗ်ားတို႔ ႏွစ္ေယာက္ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနၾကတာလဲ .စကားေျပာရင္ ေရွ႕ကေန ေျပာပါ..ဘာျဖစ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေနာက္ေက်ာဘက္ကို ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားေနၾကတာလဲ..""

မွန္သည္။ အခုသူတို႔၃ေယာက္ရဲ႕ ပုံစံက ဝိုင္းႀကီးလည္သလိုျဖစ္ေနသည္။

ကီရာက အီဟန္နဲ႕ဇီႏြန္တို႔နဲ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေျပာမလို႔ .သူတို႔ဘက္ကို မ်က္ႏွာလွည့္လိုက္တိုင္း သူတို႔၂ေယာက္ကလဲ ကီရာလွည့္တဲ့အတိုင္း ကီရာေနာက္ေက်ာဘက္ဆီကို ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕သြားခဲ့သည္။

""အား....ကြၽန္ေတာ္ စိတ္တိုလာၿပီေနာ္..""

ကီရာက ေဒါသတႀကီးနဲ႕ ေအာ္ကုန္းေတာ့မွ...

""မင္း..အခုခ်က္ခ်င္း..အခန္းျပန္ၿပီး..အ၀တ္စားလဲ၀တ္သင့္တယ္."".

အီဟန္က ကီရာရဲ႕မ်က္၀န္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ေျပာသည္။

""No..မလဲဘူး..""

""ကီရာ...မင္းအခုပုံစံက..လူတကာ တက္လိုးခ်င္စရာ ‌ျဖစ္ေနတာေနာ္ .""

အီဟန္က ေဒါသတႀကီးနဲ႕ ခပ္ရိုင္းရိုင္းဘဲ ေျပာလိုက္တယ္။

""ဟက္..ဘာျဖစ္လဲ .လူတကာ လာၿပီး တက္လိုးလဲ..ခံလိုက္မယ္..ခင္ဗ်ားနဲ႕ ဘာဆိုင္လို႔..လာၿပီး စိုးရိမ္ေနရတာလဲ..တကယ္တမ္း ခင္ဗ်ား စိုးရိမ္ေနရမွာ ခင္ဗ်ားခ်စ္သူ ဂ်န္ဆယ္ကိုမဟုတ္ဘူးလား
""

ကီရာက ခပ္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ေလးနဲ႕ ပက္ခနဲ႕ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့ အီဟန္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး ေဒါသေၾကာင့္ နီျမန္းသြား‌ေတာ့တယ္။

""ကီ..မင္းဘယ္လိုေတြ ေျပာလိုက္တာလဲ..အီဟန္က စိတ္ရင္းနဲ႕ မင္းကိုစိုးရိမ္လို႔ .ေျပာေနတာကြ..မင္းသိရဲ႕လား .မင္းကို ၾကည့္ေနၾကတဲ့ .တခ်ိဳ႕ ေယာက္်ားေတြရဲ႕ မ်က္လုံးေတြထဲမွာ တဏွာအရိပ္ေတြ စြန္းထင္းေနၾကတာကြ..အခြင့္ေရးရရင္ မင္းကိုတက္လိုးဖို႔ ၀န္ေလးေနၾကမွာလဲ မဟုတ္ဘူး..""

ကီရာWhere stories live. Discover now