Okyanus Ve Adam

Veda mı Değil mi

O adam ,gelecekteki sonsuz günler arasında bir gün, tekrar o sahilde ,o kuytu yerde ortaya çıkmıştı..

Yine aynı yerde, aynı noktaya doğru bakıyor ve artık bir şey inşa ediyordu . Ne olduğunu bilmiyor, meraklı gözlerle takip ediyordum .

Gözlerini sevdalı olduğu okyanusundan ayırmamayı ihmal etmeye başlamış , yeni bir okyanus bulmuştu kendisine . Daha kıyıya yakın bir yerlere odaklanmaya başlamıştı , sanki oralarda bir yerlerde yapılışını izliyordu bir şeylerin. Ansızın beni de izlediğini fark ettim belli belirsiz. Peki kalan son parçası da bende miydi , neden beni de süzmeye başlamıştı? Fark ettirmediğini zannederken . Ne için bilinmez ama birleşen , yerlerine oturan her parça onu çok mutlu ediyorken , ansızın birleşmeyeceği tutan parçalar daha da mutlulukla dolup taşırıyordu . Bu bir o kadar garipken bir o kadar da merak uyandırıyordu . İyi veya kötü her şeyiyle mutlu eden bu şey git gide son haline , koyu kahverengi , uzunca bir kayığa benzemeye başlamıştı.

Nedeni muhtemelen uzaklarda olan bu olay , zaman geçmesin ki beni meraklandırıp sürekli gülümsetmesin .Dönüp şöyle bir bakacak olduğumda , Ne olduğunu bilmiyor , nerede olduğunu bilmiyor veya bir kişimi nesne mi daha başka bir şey mi emin olamıyor ancak mutluluk ve umut ile dolup taşıyordum. Sağıma ve soluma döndüm, geçen geceden kalma şezlongum orada kumların arasındaydı. Doğrusunu söylemek gerekirse ayaklarım hep bir ağızdan özgürlük çığlıkları atıyorlardı, Güneş tam yukarıda , ılık , hafif bir esinti vardı . Ne soğuktan titretiyorken ne de varlığını hissettirmiyordu .Fakat bu sefer Şezlongdan uzak kalacaktım. Çünkü biliyordum sonrasında uzanmak isteyecek , uzandıktan sonra gözlerimi dinlendirmek isteyecek ve belki de son defa , onu o umut dolu , gizem dolu bakışları kaybedecektim . Sadece ayakta beklemekle yetindim.

Güneşin alnında hafif yanma hissimin verdiği zindelik ile bu sefer neler olup biteceğini izlemek istiyordum .Artık aradan saatler ve dakikalar geçtikten sonra güneş yanıklarımın sebepsiz kalmayacağı için sevinirken adamın kayığın son çivisini çakışını seyrettim .Nasıl yapmıştı ne zaman yapmıştı , ben de kavrayamamış ,şaşkınlıklar içerisinde bakakalmıştım .Diğer hayatında usta bir kayıkçı olsa gerek diye düşündüm, saatlerce güneşin alnında bekliyor olmanın verdiği sersemlikle birlikte .

Sıradaki sahneyi o kadar çok merak ediyordum ki ..

Saatlerdir hiç durmadan kayık yapan, her şeyden bağımsız bu adam .Kayıkla ne yapacaktı. Sadece okyanusta kaybolacak ve ben bir çok soruma cevap alamamış olarak mı kalacaktım. Pür dikkat kayığı okyanusa ittirmesini bekliyordum, gideceği gerçeğinin burukluğu ile. Yavaşça kayığa yanaştı , elleriyle burun kısmını şöyle bir ovalayıp bir babanın çocuğuna baktığı gibi bir kaç saniye baktı. Ansızın kayığa yüklenip ittirmeye başladı, çok ani idi ,beklenmedik vedayı hızlandıran bir hareketti. Kayığın denize ulaştığı süre geçmek bilmemişti benim için, adeta kayığın yapılış süre zarfını bir kaç defa tamamlamıştık .Tek fark hiç yorgun değil , yanmıyor veya ayakta uyumuyordum. Nihayet sulara ulaşmıştı ki duraksadı aniden , bir sağa bir sola baktı yavaşça . Evden çıkarken bir şeyini unutmuştu sanki ,aracının torpido gözünde bir şey kalmıştı sanki. Bir kaç saniye öylece daldı , daldı ve daldı .Bir anda tamamen bana doğru döndü . Gözleri beni süzmekten ziyade tanıyor gibiydi, o umut dolu heyecan dolu gözler benim üzerimdeydi . Anlayamıyordum , aklım almıyordu . Neden bana döndü , neden şimdi ,neden her şeyin biteceği bu noktada duraksayıp bunu yapmıştı.

Usulca başını öne eğdi , derin bir nefes aldı , verdi. Sol elini havaya kaldırdı sanki bir şey isteyecekti , diyecekti sanki .Vazgeçti omuz silkti ve elini indirdi aşağıya. Bu sefer de sağ elini havaya kaldırdı bir şey isteyecekmiş veya diyecekmiş gibiydi .Vazgeçerek tekrardan omuz silkip elini indirdi. Sevdalısına kayığına döndü tekrardan .Artık gitme zamanıydı .Bir adımını içeri attı ayakkabısı ile kayığın tabanını yokladı .Kafasını öne eğdi . Bir anda adımını geri aldı .Bana doğru dönmüş ve emin adımlar ile ilerlemekteydi. Çok fazla düşünmüyordu bu sefer. seri adımlarla bana doğru geliyor ve bu süre zarfında günlerdir gözlerini ayırmadığı okyanusuna bir defa bile bakmıyordu . Gözleri sadece bendeydi .Sanki okyanusu bendim.

Belki bir miktar tebessüm bile ediyordu bu sırada , belli belirsiz mimiklerinin arasında ..